« Poprzednie hasło: POSIŁECZNY | Następne hasło: POSIŁKA » |
POSIŁEK (53) sb m
posiłek (50), posilek (2), posiełek (1); posiełek Calep; posiłek : posiłek StryjKron (1:2).
o oraz e jasne; posiełek z tekstu oznaczającego é niekonsekwentnie.
sg | pl | |
---|---|---|
N | posiłek | posiłki |
G | posiłku | posiłk(o)w |
D | posiłkowi | |
A | posiłek | posiłki |
I | posiłki(e)m | |
L | posiłkach, posiłk(o)ch |
sg N posiłek (4). ◊ G posiłku (7). ◊ D posiłkowi (3). ◊ A posiłek (20). ◊ I posiłki(e)m (8). ◊ pl N posiłki (5). ◊ G posiłk(o)w (1). ◊ A posiłki (2). ◊ L posiłkach (3), [posiłk(o)ch].
Sł stp brak, Cn notuje, Linde także XVII – XVIII w.
- 1. To, co daje siłę, wzmacnia
(7)
- a. Pokarm (3)
- 2. Jedzenie, przyjmowanie pokarmu (1)
- 3. Wzmocnienie, dodanie sił, pokrzepienie
(12)
- Przen (1)
- a. O siłach fizycznych, zdrowiu
(6)
- α. Przez pokarm i napój
(4)
- αα. O Eucharystii (2)
- α. Przez pokarm i napój
(4)
- b. O siłach psychicznych (5)
- 4. Pomoc, wsparcie
(19)
- Przen (2)
- a. Pomoc wojskowa (7)
- 5. wojsk. Wojska wspomagające, oddziały stojące w odwodzie; też pozycja tych oddziałów
(14)
- Przen (3)
posiłek czego (2): [Ktokolwiek miedzy wámi mądry ieſt/ niech prziydźie/ y czyni co PAN roſkazał: To ieſt/ przybytek [...]: Lichtarz ku trzymániu świáteł/ naczynié iego/ y lámpy/ y oliwę ná pośiłek ogniá [ad nutrimenta ignium]. WujBib Ex 35/14 (Linde)]. Cf »posiłek dawać«.
posiłek z czego (1): áby [w cieplicach] táka dietá bełá/ iako w drzewie álbo w ſalśie [...]/ áby rzeczy do iedzeniá były n wybór/ do ſtráwienia łatwié/ á coby krwie dobréy przymnażáły: gdyż w drzewie pijąc ie/ ieſt pośiłek z niego ſámégo/ do tuczenia ćiáłá niéiáki/ á wwodźie ćieplicznéy/ nietylko do pokármu nic tákiégo niemáſz/ ále ieſzcze iákoby śśie/ á álimentum ono zewnątrz ná wiérzch wyćiąga Oczko 24v.
»posiłek [czego] dawać, dający« (1:1): gdyż ogień ożywia/ czyśći/ iedno od drugiego odłącza/ á żyćia potym pośiłek dawa. Oczko 6, 5v.
posiłek czyj (1): Zwłaſzcża gdy przyſtąpić chcę do twego [Jezu] ſtołá/ Swiątość przyiąć pełną twych táiemnic zgołá [...]. W śrzodku/ ták wyſokich táiemnic twych/ Pánie/ Niech ſię twa przytomność/ mym pośiłkiem sſtánie GrabowSet O3.
»posiłek mieć« = nabierać sil (1): Zwierz/ ptáſtwo/ w nocy ſwe pośiłki máią/ Mnie trapić/ kśiężyc/ ná niebo wſtępuie GrabowSet H.
»[z czego] posiłek odnosić« = wzmacniać się (1): DZiękuięć o Boże moy/ żeś/ niegodnego/ Racżył Oycże przypuśćić do ſtołu twoiego/ [...] A gdyżem twe ſtworzenie/ nákłoń vchá proſzę/ Day/ niech z tego przyśćia pośiłek odnoſzę GrabowSet P4.
»[od kogo] posiłek mieć« (1): Tyś [Panie] náſzá moc/ od ćiebie pośiłek miéć mamy. KochPs 133.
»żywność i posiłek« (1): duſzá náſzá/ [...] kiedy muzykę ſłyſzy/ tho iáko ze ſnu/ oczkniewa ſie/ y bierze żywność/ y pośiłek od niej ku potwirdzeniu mocy ſwoiey. GórnDworz H2.
posiłek czego [= co pomaga] (2): Pośiłek rozumu náſzego do wiáry Troyce ś. SkarKaz 276b marg, Oooo2d.
posiłek do czego (4): y zniſkąd do tego cżáſu pośiłku do wiáry S. nie mamy/ iedno z Rzymu. SkarJedn 151; SkarŻyw A2, 519 marg; SkarKaz 276b marg.
posiłek czemu (1): A ktorzy zá żywotá Apoſtołowie w Rzymie być niemogli: po śmierći ſię iako ná pośiłek kośćiołowi onemu pokwápili. SkarŻyw 408.
posiłek przeciw czemu (1): Gdy tedy przepráwił [Jakub] ſwoie domoſtwo przez rzekę Iordan ſam zoſtał z tej ſtrony. á owo ná podpárcie nádzieie/ y pośiłek iego przećiw oney boiázni: wnocy mąſz ieden biedził ſię znim aſz do świtania SkarŻyw 348.
posiłek czyj [= kto pomaga] (1): Przełożonym być wielki ieſt ćiężar y pośiłku Boſkiego potrzebuie. SkarŻyw 501 marg.
posiłek czyj [= komu pomaga] (1): SkarŻyw 348 cf posiłek przeciw czemu.
W połączeniu szeregowym (1): Zywoty ony były im [ojcom naszym] pobudką nabożeńſtwá/ vmocnieniem wiáry/ podporą nádzieie/ wtroſce káżdey poćiechą/ w wątpliwośći náuką/ pośiłkiem do dobrego/ y do wzgárdy márnośći á prożnośći świátá tego wielką podniátą. SkarŻyw A2.
posiłek czego [= co pomaga] (1): A wſzákóż niepohámowána pożądliwość/ by nie byłá od ſpráwiedliwośći pośiłku potłumioná [nisi iustitiae conatus subverteret JanStat 225]/ tedyby záprawdę zgodá y pokóy między ludźmi záginął. SarnStat 240.
»posiłek [komu] dać; ku posiełkowi dany« = subsidiarius Calep (1;1): Potym záſię nieprzyiaćiele poſyłek [!] ſwoim dáli cżterzy okręty pełne ludźi. BielKron 460; Calep 1021a.
»posłać posiłek, [na posiłek]« = venire in arme Calag (1): Calag 288b; [Tegoż dnia Bornemissa posłał dwieście Węgrów na posiłek tym, co się podkopywali pod basztę DziałDiar 272].
»na posiłek przyść« [w tym: komu (1)] [szyk zmienny] (2): Názaiutrz Filon Kmitá ná pośiłek tobie/ Y Háráburdá przyſzedł KochJez Bv; KmitaSpit C4v.
»ku posi(e)łkowi« (2): Tedy on [Olofern] z woyſki ſwemi przyćiągnął ku onym kramam nád Morzem/ á miáſtá ich przednieyſze oſádźił ſłużebnemi/ á ze wſzytkich obrał ſobie ludźi ná wybor ku pośiłkowi [in auxilium]. BibRadz Iudith 3/8. Cf »ku posi(e)łkowi dany«.
[»w posiłku«: then obyczay záchowáć máią/ iż gdyby [hetman] vderzyl ná tákie rozno leżące [wojska tatarskie]/ tedy ma pirwey ieden huff puſcić/ y drugi zá nim w poſyłkoch [!]/ ktorzy áby ſye nieſtánowili/ ále áby przedſye bieżeli zokrzykiem TarnConsil d.]
posiłek czyj (1): A gdy ſię Moſkwá we dwudzieſtu tyſięcy woyſká znowu dwá kroć o dobycie Kieśi kuśiłá/ porázili ich náſzy w máłym poczcie y rozgromili/ złączywſzy ſię z poſilkiem Swedow ná ten czás przybyłym StryjKron 782.
»stać, stawić na posiłkach« [szyk zmienny] (2:1): [Juliusz cesarz] ſwoie też woyſko ſpráwił ná troie/ ná cżoło poſtáwił męże zbroyne/ [...] ná posiłkach ſtáwił cudzoźiemce y pomocne ludźi ná prędką rzecż. BielSpr 41, 17v, 18v.
Synonimy: 1.a. jedzenie, pokarm, potrawa, pożywienie, żywność; 2. jedzenie, pożywienie; 3. pokrzepczenie, pomoc, potwierdzenie, ukrzepczenie, umocnienie, utwierdzenie, wspomożenie, wzmożenie, zmocnienie.
ALKa