[zaloguj się]
[pdf]

PRAWDZIE (3) av

a pochylone, e prawdopodobnie jasne (tak -e av).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

1. Rzeczywiście, naprawdę (2):
a. W połączeniu z czasownikiem (1): hániebne rádośći/ Iuż mnie prawdźie nádeſzły/ pozbywſzy teſknośći. Lecż bym ieſzcże iſtotniey/ weſela záżyłá/ Kiedyby przerzecżona ſpráwá ſię ſtoczyłá. PaxLiz E3.
b. W połączeniu z przymiotnikiem lub imiesłowem (1): Iednák iż mnie nieſtawa ná vkłonę inſzą/ Mniemam że y tá [książeczka tj. Komedyja o Lizydzie] będzie wam nie poſlednieyſzą. Gdyż iey władza z pomocy Bożey ieſt ſpráwioná/ Ták vćieſzney roſkoſzy prawdźie nábáwioná. PaxLiz A2v; [Záłość á prawdźie wielka mię trapi: że y mnie/ y kochánki twoie/ tu ná tym padole mizernym/ iáko śieroty zoſtáwiaſz. BzowRóż 92 (Linde)].
2. Chociaż, wprawdzie (1):

Połączenia: »acz prawdzie« (1): [Chrystus] głupſtwo ich [rybitwów tj. swoich uczniów] y nie vmieiętność wielką cżęſto ćierpiał: (ácż też prawdźie pod cżás oſtro ſtrofuiąc y łáiąc: ále wżdy więcey znoſząc y przeglądáiąc) áby też y oni nápotym/ tákże ſie z drugimi obchodźić vmieli CzechRozm 235v.

»prawdzie ... ale« (1): CzechRozm 235v cf »acz prawdzie«.

Synonimy: 1. istotnie, iście, niewątpliwie, pewnie, rzeczywiście, własnie; 2. chociaż, »w prawdzie«.

Cf PRAWDZIWIE

LW