Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PRZEBYTNY

Następne hasło: [PRZEBYWACIEL] »

PRZEBYTY (4) part praet pass pf

e jasne.

Fleksja

sg
m	N	przebyty	f	N	przebytå	n	N	przebyt(e), przebyto

sg m N przebyty (1). ◊ f N przebytå (1). ◊ n N (praed) przebyt(e) (1) SkarKaz, przebyto (1) Mącz.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w. s.v. przebyć.

Znaczenia

1. Przez który przeprawiono się, który przebyto (3)
2. Który przeminął (1)

1. Przez który przeprawiono się, który przebyto; exsuperabilis, meabilis, penetrabilis, pervius, superabilis Cn (3): Sinus duodecim dierum et noctium remigio enavigatus, We dwunáscie dni przebyty. Mącz 242d; Impenetrabilis, Co nie może być przebyto/ nieprzebyty/ nieprzeſzły. Mącz 289d, 472c; [Superabilis, vberwindlich. zwiećiężony/ przebyty. Volck 640].

2. Który przeminął (1):

Szereg: »nie przebyty ani odmienny« (1): Słowo iego [Boga] y mądrość iego/ iedney z nim nátury ieſt/ nie przebyte áni odmienne ieſt/ ále ſpołwieczne. SkarKaz 485b.

Synonimy: 1. przebrodzony, przeszły; 2. minęły, przeszły.

Cf NIEPRZEBYTY, PRZEBYĆ