[zaloguj się]
[pdf]

PRZEKAZAĆ (4) vb pf

e jasne, pierwsze a pochylone.

Fleksja
praet
pl
3 m pers przekåzali
conditionalis
pl
2 m pers byście przekåzali
impersonalis
praet przekåzåno
con by przekåzåno

[fut 3 sg przekåże.] ◊ praet 3 pl m pers przekåzali (1). ◊ con 2 pl m pers byście przekåzali (1). ◊ impers praet przekåzåno (1). ◊ con by przekåzåno (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde także XVII – XVIII w.

Osądzić, wydać wyrok, skazać; condemnare PolAnt; damnare Mącz [kogo] (4): A gdy byście wiedźieli co ieſt ono Miłośierdźiá chcę á nie offiary/ tych byście niewinnych nieprzekázali. MurzNT Matth 12/7; Gdyby pozwano/ á onegoby prze iego niezáſtánie przekazano/ á onby potym ná roku przyſzłym ſtánął/ y powiedzyałby iżem o pozwie niewiedzyał: tedy mu ná niewiádomoſć prziydzye przyſięgá UstPraw H4v; Mącz 77c [2 r.].
[Szereg: »ani przekazać a potępić«: Ale Pan go nieopuśći w ręku iego: áni go przekaże (á pothępi) [nec damnabit eum] gdy będzie ſądzon od niego Leop Ps 36/33 (Linde).]

Synonimy: osądzić, potępić, skarać.

Formacje współrdzenne cf KAZAĆ.

Cf PRZEKAZAN, 1. PRZEKAZANIE

JR