« Poprzednie hasło: [PRZEKOLOWAĆ] | Następne hasło: (PRZEKONAŁY) » |
PRZEKONAĆ (29) vb pf
Wszystkie samogłoski jasne.
inf | przekonać |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
2 | m | -eś przekonåł | m pers | |
3 | m | przekonåł | m pers | przekonali |
n | subst | przekonały |
plusq | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | był przekonåł |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
2 | m | byś przekonåł |
inf przekonać (15). ◊ fut 3 sg przekonå (1). ◊ 3 pl przekonają (1). ◊ praet 2 sg m -eś przekonåł (1). ◊ 3 sg m przekonåł (3). ◊ 3 pl m pers przekonali (2). subst przekonały (1). ◊ plusq 3 sg m był przekonåł (1). ◊ con 2 sg m byś przekonåł (1). ◊ [pass praet 3 sg n przekonało się.] ◊ part praet act przekonåwszy (3).
Sł stp notuje, Cn s.v. przekonywam kogo, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) i XVIII w.
- 1. Pokonać, zwyciężyć
(18)
- Przen (3)
- a. Pokonać w dyskusji; udowodnić błędność czyjejś opinii (6)
- b. Przełamać opór, zmusić do uległości
(7)
- W przen (2)
- 2. Skłonić do przyznania komuś racji (1)
- 3. Udowodnić winę przed sądem (6)
- 4. Ukończyć, wykonać (2)
- 5. Przeżyć, przetrwać (2)
przekonać kogo (2): Piotr święty ktory go [Szymona czarnoksiężnika] był iuſz ⟨we⟩ wſchodnich kráinach przekonał/ y ludziom fałſze iego y zdrádę odkrył/ przeſtrzegał Rzymiány/ áby wiáry zdrádliwey iego náuce nie dawáli. SkarŻyw 600. Cf przekonać kogo czym.
przekonać kogo czym (1): Sákrámentarzá iákim cudem [św. Antoni] przekonał. SkarŻyw 545.
przekonać kogo (5): wſtąpił ná tęż mizerną Stolicę Eutychius ktory o zmartwychwſtániu ćiał náſzych/ błędliwie náucżał/ y Kśięgi piſał: Ktorego Grzegorz S.Wielki/ będąc tám od Pelágiuſa Papieżá poſłem/ przed Ceſarzem przekonał SkarJedn 392; SkarŻyw 372; LatHar 164; Abowiem Biſkup ma być bez przygány/ [...] ktoryby ſię trzymał wiernych ſłow ktore ſą wedle náuki/ iżby mogł nápomináć przez zdrową náukę/ y przekonáć tych ktorzy ſię przećiwiáią. WujNT Tit 1/9; GrzegRóżn Cv.
Ze zdaniem dopełnieniowym (1): ábo ieſliby dowiedli iáką perſonę być ktoraby nie byłá Bogiem/ ábo Synem Bożym/ tedy nas mogą przekonáć/ że my możemy pomieſzánie confuſe o Bogu mowić/ okrom Syná Bożego GrzegRóżn Cv.
przekonać kogo (3): iáko ſię niewſtydzim Ceſarzu/ iſz nád Chrześćiány gory mieć/ á iednego ſtáruſzká przekonáć y ná náſze myſli tákimi mękámi y mocą wſzytką/ przywieść nie możem? SkarŻyw 274; [szatanie] nie tylko kośćiołá ták wielkiego/ ták ſzerokiego/ ták pełnego/ ták vſtáwicżnego zwalcżyć nie możeſz: ále y cżęſto gęſto iedney pánienecżkiey przekonáćieś nie mogł. ReszPrz 7, 7.
przekonać co (4): CzechRozm 3; A przedſię Heretycki vpor przekonáć ſię nie da SkarJedn 94; Gdy ták długo ſtátku ich przekonáć on niezbożnik nie mogł: o pułnocy śćiąć ie w ćiemney wieży kazáł. SkarŻyw 131, 369.
przekonać czym (4): Tegoż roku żydá w Krákowie ſpalono przekonawſzy go piſmem/ ktory wiele przećiw ćiáłu Bożemu mowił. BielKron 405v. Cf »prawem przekonać«.
»wypełnić albo przekonać« (1): Perpetrato bello, Wypełniwſzy álbo przekonawſzi woynę. Mącz 284c.
Synonimy: 1. przełomić, przemoc, zwalczyć, zwyciężyć; a. przedysputować; 3. osądzić, skazać; 4. sprawić, wykończyć, wypełnić; 5. przetrwać, przeżyć.
Formacje współrdzenne cf KONAĆ.
LW