« Poprzednie hasło: PRZEKONANIE | Następne hasło: PRZEKONAWAĆ » |
PRZEKONANY (92) part praet pass pf
przekonany (82), przekonan (10).
e oraz o jasne; -any; -ån.
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | przekonany, przekonån | f | N | przekonanå |
G | przekonan(e)go | G | |||
A | przekonanégo | A | |||
I | przekonanym | I | przekonaną |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | przekonani |
subst | przekonan(e) | |
G | przekonanych | |
A | m pers | przekonan(e) |
sg m N przekonany (31), przekonån (10); ~ (attrib) -any (7); ~ (praed) -any (17), -ån (10); -any BibRadz, OrzRozm (2), WujJud, ModrzBaz, SkarŻyw, CzechEp, GórnRozm; -ån ComCrac; -any : -ån SarnStat (9:9). ◊ G przekonan(e)go (2). ◊ A przekonanégo (17); -égo (3), -(e)go (14). ◊ I przekonanym (1). ◊ f N przekonanå (3). ◊ I przekonaną (1). ◊ pl N m pers przekonani (22). subst przekonan(e) (2). ◊ G przekonanych (1). ◊ A m pers przekonan(e) (2).
Składnia dopełnienia sprawcy: przekonany przez kogo (2) SarnStat, PowodPr, od kogo (2) WujJud, SkarŻyw.
Sł stp: przekonan(y), Cn brak, Linde XVII – XVIII w. s.v. przekonać.
- 1. Któremu udowodniono popełnienie złego uczynku
(79)
- a. Któremu udowodniono winę przed sądem, skazany
(79)
- α. W funkcji rzeczownika (10)
- a. Któremu udowodniono winę przed sądem, skazany
(79)
- 2. Pokonany, zwyciężony (12)
- 3. Potwierdzony (1)
przekonany w czym (1): chociażbym ia też nákoniec y w iákiey nizbożnośći mogł być przekonány: co ſię da Pan Bog nigdy nie naydźie. CzechEp 88.
przekonany na co (1): Abowiém przez tákowé pánny/ álbo białéygłowy/ wdowy/ mężátki wyznánié pozwány ten/ który vłápił/ będźie ſie rozumiał przekonánym ná odſądzenié czći. SarnStat 642.
przekonany w czym (3): SarnStat 119 cf »obwiniony i przekonany«. Cf »u sądu przekonany«, »świadectwem przekonany«.
W połączeniu szeregowym (1): Ale gdźieby potym o ten wyſtępek fałſzywéy monety/ raz ſie obyczáiem przerzeczonym ſpráwiwſzy był oſkárżón y obwinión/ y świádectwy ludzkiémi/ [...] obyczáiem przerzeczonym przekonan: [...] iáko fáłſzérz ma bydź winą ſłuſzną karan SarnStat 408.
»u sądu przekonan(y)« [w tym: w czym (1)] = in iudicio convictus JanStat (2): chcemy/ áby tákowi niepoſłuſzni złośći ſwych pożytku nie odnośili: gdy będą v ſądu práwem przekonáni/ ſwym przećiwnikóm niech do rąk związáni będą oddáni. SarnStat 798, 702.
»słusznie przekonan« (2): TEż obiecuiemy [...]: iż żadnégo obywátelá ośiadłégo o iáki wyſtępek ábo obwinienié nie będźiemy áni roſkażemy łápáć/ [...] áż práwem będźie ſłuſznie przekonan [nisi iudicio rationabiliter fuerit convictus JanStat 122] SarnStat 702 [idem] 894.
»świadectwem, świadki (albo licem) przekonan(y)« [w tym: w czym (1)] = sufficienti testimonio convictus JanStat (3:2): niepierwey złodźiey zginie/ áż świádki álbo licem przekonány we złodźieyſtwie będźie OrzRozm S2v; vſtáwiamy: áby wſzyſcy tácy [fałszywie zeznawający] gdy doſtátecznym świádectwem będą przekonáni winą Státutową/ która w naieźdźie domowym ieſt wyráżoná/ byli karáni. SarnStat 571 [idem 761], 247, 408, 761.
»oskarżon i przekonan« (1): A ieſli kto z Zydów iáko przeſtępcá tego práwá/ nie noſząc czapki żółtéy ná głowie/ będźie oſkárżón y przekonan [delatus et ibi convictus fuerit JanStat 1128] [tedy winę zapłacić będzie powinien] SarnStat 262. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»przekonany prawem« (3): SRzodki ktorymi przekonány Práwem/ ku doſyć vczynieniu ma być przywiedźion thy ſą [...] GroicPorz cc3v, cc4, cc4v.
»za przekonanego skazan« (1): tedy iuż ten to ktory począł odpowiádáć/ ma być zá przekonánego ſkazan. GroicPorz v4v.
przekonany czym (5): CzechRozm 124v; á nád to ieſzcże ſą piſmá niezlicżone kátolikow tego wieku/ ktorymi ſekty z ſobą ſámy walcżące doſyć ſą przekonáne. PowodPr 46. Cf Wyrażenie.
przekonany w czym (1): więceyby ſię tych podobno ználázło/ ktorzyby náſze milcżenie/ obroćili ná ſzácunek [tj. krytykę]/ wyznánia/ y nabożeńſtwá náſzego/ rozumieiąc iákobyſmy w tym przekonáni byli. NiemObr 5.
Synonimy: 1.a. osądzony, potępiony, skarany, skazany; 2. pobity, pogromiony, pokonany, porażony, zwyciężony; 3. podparty, poświadczony, potwierdzony.
LW