[zaloguj się]
[pdf]

PRZEKROIĆ (1) vb pf

e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w prze- oraz okroić).

Fleksja
praet
sg
3 m przekroił
f przekroiła
imperativus
sg
2 przekr(o)j

[praet 3 sg m przekroił. f przekroiła.] ◊ imp 2 sg przekr(o)j.

Sł stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu.

1. Przeciąć czymś ostrym [co]:
Zwroty: »na krzyż przekroić«: ſkoro obaczyſz iż go [konia] nogieć morzy/ wnet mu miodem ćiepłym oczy pomáż/ á wvſzu mu żyły nákrzyż przekroy iż s nich kreẃ poydźie SienLek 167.

[»przekroić na obie stronie [= na wylot]«: Tedy rycerz Longin ſlepy/ vderzył włocżnią w bok pana Iezuſow/ y vcżynił ranę wielką aż przebodł y przekrogił naſlodſze ſercze roſkwitaiącze iego aż na obie ſtronie. Pozdraw E7v.]

[Szereg: »przebość i przekroić«: Pozdraw E7v cf »przekroić na obie stronie«.]
2. [Uczynić coś, przecinając czymś ostrym [co]: Pozdrowiona bądz roſkwitaiącza rono [lege: rano] pana Kryſtuſowa ſerdecżna/ ktorą na krzyżu przekrogiła oſtra włocżnia. Pozdraw A6v.]

Synonimy: 1. przeciąć, przerzezać, przerznąć, rozciąć; 2. przebić, przebość, przekłoć.

Formacje współrdzenne cf KRAJAĆ.

Cf [PRZEKROJONY]

MN