« Poprzednie hasło: RYCERSTWO | Następne hasło: RYCERZOW » |
RYCERZ (801) sb m
rycerz (787), rycyrz (14); rycerz : rycyrz BielŻyw (9:1), MiechGlab (9:4), BielSpr (5:9).
-érz (8), -erz (9); -érz KochFr, PudłFr (2), GórnTroas, WyprPl (2), SarnStat; -erz Mącz (7); -érz : -erz OpecŻyw (1:2). ◊ -érz- (17), -erz- (6); -érz- OpecŻywList, OrzQuin, KochFr (2), KochPieś, WyprPl (2), SarnStat (6); -érz- : -erz- OpecŻyw (3:3), Mącz (1:3).
sg | pl | du | |
---|---|---|---|
N | rycérz | rycérze, rycérzowie | |
G | rycérza | rycérzow | |
D | rycérzowi | rycérzóm | |
A | rycérza | rycérze, rycérz(o)w | rycérzu |
I | rycérzem | rycérzmi | |
L | rycérzu | rycérz(o)ch | |
V | rycérzu | rycérze | |
inne | sg G a. A - rycérza; pl G a. A - rycérz(o)w |
sg N rycérz (288). ◊ G rycérza (40). ◊ D rycérzowi (30). ◊ A rycérza (40). ◊ G a. A rycérza (2). ◊ I rycérzem (35); -em (2), -(e)m (33). ◊ L rycérzu (5). ◊ V rycérzu (16). ◊ pl N rycérze (124), rycérzowie (1); -e : -owie BielŻyw (2:1). ◊ G rycérzow (78); -ow (3) OpecŻyw (2), Mącz (1), -ów (1) OrzQuin, -(o)w (74). ◊ D rycérzóm (41); -óm (1), -(o)m (40). ◊ A rycérze (44), rycérz(o)w (2); -e : -(o)w HistAl (9:1), BudBib (1:1). ◊ G a. A rycérz(o)w (9). ◊ I rycérzmi (26). ◊ L rycérz(o)ch (4). ◊ V rycérze (15). ◊ du A (cum nm) rycérzu (1) BielKron 125v.
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
- 1. Mężczyzna zajmujący się rzemiosłem wojennym: żołnierz, wojownik; w stosunkach polskich: szlachcic
(775)
- a) O pijakach (5)
- Przen
(66)
- a) O Chrystusie (3)
- b) O archaniele Gabrielu (1)
- c) O Janie Chrzcicielu (3)
- d) O prorokach, apostołach i uczniach Chrystusa (6)
- e) O świętych i męczennikach (7)
- f) O wiernych chrześcijanach (32)
- g) O człowieku pokonującym słabości, przeciwności (6)
- h) Bohater, heros (1)
- a. Członek zakonu rycerskiego (27)
- 2. Figura szachowa zwana także jezdnym, dzisiaj koń lub skoczek (z elementami antropomorfizacji) (26)
rycerze czego [= kraju] (3): Tedy Krol vcżynił wielkie gody/ á wſzytkich pánow y rycerzow ſwego kroleſtwá ná nie wezwał HistRzym 93v, 112; Pánoſzá. Tho ieſt/ Wyſławienie pánow y paniąt zieḿ Ruſkich y Podolſkich/ z męſthwá/ z obycżáiow/ y z inſzych ſpraw pocżćiwych/ ktoremi oni porownáli z onymi Greckiemi y Troiáńſkiemi mężmi/ tákże theż mądremi/ Rzymſkiemi y inſzych pańſtw rozmáitych Ricerzmi/ z Oratory y Philozophy PaprPan kt.
rycerz z kogo (1): Tedi niekthori Ricerz z Macedonow ktoremu imię było Zefir/ nálazł w iednym kámieniu wydrożonym throchę wodi/ [...] á nábrawſzy iey w przyłbicę ſwoię przinioſl przed Alexandrá. HistAl H4.
rycerz miedzy kim, nad kim [= dowódca] (2): [przyszli do Dawida z rodu Beniamina:] Też Iſzmáh-iáh Giwehońſki rycerz miedzy trzydzieſtą/ y nád trzydzieſtą/ Záś Irmę-iah/ y Acházyel BudBib 1.Par 12/4, 1.Par 27/6.
rycerz(e) czyj (czyi) [w tym: pron poss (61), G sb i pron (23), ai poss (12), „własny” (1)] (97): FalZioł I 48d; BielŻyw 149, 157, 158; Ricerz niektory wielkiego Chama, to ieſt, Carza imieniem Otoman, [...] iął potaiemnie poſiadać gory w Kapadociey, zkądże [...] pocżął cżaſow godnych naiazdy cżynić á łupieſtwa MiechGlab 64, 57; Widząc tho [zamknięte bramy miasta Abdyron] Alexander rozgniewał ſie bárzo/ y przykazał rycerzom ſwym áby ie zápalili. HistAl D2; [mieszkańcy Teb wołali:] Alexander ieſli nie odeydzieſz od nas/ ciebie y twoie rycerze ſzkaradzie vdręczymy. HistAl D3; Dárius tedy ſlyſząc że iego Rycerze vſtháią/ nátichmiaſt wezwał wielką wielkoſć ieznych y pieſzych HistAl E5; Mężowie Ricerze moi namocnieyſzy/ vmyſly wáſze s ſlow liſtu Poruſowego żadnym obycżáiem niecháy ſie nie ſmęcą HistAl G7v, Av, Bv, B2v, B6, B7 (48); Gdyby kto kordá dobył przed náſzym Rycerzem/ táki w łáſce Rycerzowey: á ktoby ránił/ tákiemu ręká ma być przebodźioná. UstPraw D4; RejZwierz 16, 37v; Potym przećiw Perdyce powſtáli Antypater/ Ptolomeus/ Antygonus/ s ktorymi gdy walcżył/ zábit w Egipcie od właſnych Rycerzow dla iego ſpornośći. BielKron 127; Stámthąd proſtho ćiągnął Boleſław do Ruſi przećiw kſiążęćiu Przemyſkiemu Wołodzimirzowi/ ktory cżynił wielkie ſzkody krolowi/ poráźił go Boleſław/ y ſámego rycerze krolewſcy poimáli BielKron 352v; A tę Litwę pobudził był Páweł Biſkup Krákowſki/ ktory cżęſto cżynił burzki w kroleſtwie Polſkim/ przeto był poiman od rycerzow Leſtkowych w Lágowie miáſtecżku BielKron 365, 25, 50v, 58v, 68 [2 r.], 83v (24); HistRzym 30v, 36, 41v [2 r.], 42v, 49 (9); BielSpr 39v, 43v; BudBib Ier 51/57; PaprPan T3; SkarKaz 120b. Cf »rycerz Krystusow«.
rycerz skąd (6): Ten rycerz pánnę miał bárzo piękną ktorą gdy vyźrzał rycerz z Báldáchu/ rozmiłował ſie iey bárzo HistRzym 84v, 84v [4 r.], 87.
sg w funkcji coll. (3): BielSpr 3 cf »pospolity rycerz«; StryjKron 105; CzechEp 13 cf »zbrojny rycerz«.
W połączeniu z nazwą narodowości (1): [Aleksander mówił:] Moi rycerze namocnieyſzy Mácedononowie [!] ſlow moich skromnie poſluchaycie. HistAl G6v.
W połączeniu z imieniem i (lub) nazwiskiem [w tym: rycerz imieniem (6), rycerz ktoremu imię było (1); imię i (lub) nazwisko + rycerz (32), rycerz + imię i (lub) nazwisko (26)] (58): BielŻyw 157; Cżwarta horda [...] ieſt Tatarow Nohayſkich albo Occaſſow, ktorzy też z Zawolſkiey hordy poſzli. A to gdy Occas ricerz ieden znamieniti wielkiego Carza Zawolſkiego [...] był zabił. MiechGlab 75, *7, *8v, **4, **5v, **7v, 64; HistAl B8, H4; RejZwierz aa4, bbv, 13, 13v, 78v; Goski A11v; Miał Dáryus ná ſwoim dworze dwu rycerzu Beſſá y Nábárzáná BielKron 125v; Ci ſą pomęcżeni pod Dyoklecyanem y Máxymianem/ Márcellus Papież/ Márcellinus Papież/ Adauktus/ Alexender Rycerz [...] BielKron 154; Loktek będąc myſli dobrey woyſká ſzykował/ poſtháwił ſyná ná mieyſcu przeſpiecżnieyſzym z Rycerzem Nekándą/ ktory był z domu Toporow BielKron 372v, 83v, 107, 153, 154v [2 r.], 246 (14); OrzQuin R2; RYcerz niektory był imieniem Iulian/ ktory gdyż był iednego cżáſu wyiáchał ná łow/ á vdawſzy ſie zá iednym pięknym Ieleniem gonił go bárzo dáleko. HistRzym 115, 35 [3 r.], 35v [2 r.], 77, 78v, 79v [4 r.] (15); RejZwierc 44v; BudBib 1.Par 12/4, 27/6; Wſpomnię/ y to ześćie [lege: żeście]/ dwá kroć Woiewody Wołoſkiego ná Woiewoctwo ſadzáli Alexándrá zá ſpráwą zacnych Rycerzow. Sieniáwſkich/ y Iázłowieckich. BiałKaz L2v, L2v; Kieyſtut ſam Xiążę Zmodźkie/ gdy y tám y ſám vfy Niemieckie przebijáiąc ieździł/ [...] od iednego Rycerzá Wernerá z Windekien był z koniá wyſádzony drzewem StryjKron 442, 442; ZapKościer 1585/61; LatHar ++5; Iż my máiąc ná báczeniu ſtáteczną wiárę/ y wielką przychylność przećiwko Nam [...] od Wielmożnégo Ianá z Rytwian/ Woiewody Krákowſkiégo/ Rycérzá/ y Senatorá nam ſczérzé miłégo: [...] SarnStat 978, 1104; KlonKr F3v; [KromHist 14].
W połączeniu z przymiotnikiem od nazwy geograficznej [w tym: przymiotnik + rycerz (7), rycerz + przymiotnik (5)] (12): Oſwáldus Normándiyſki Rycerz RejZwierz bbv, aa4, 13, 13v; Látá 1413. Lithwá drugi raz ku Polſzce przyłącżona y zápiſáná byłá [...]. Abowiem Krol záſłużonym Rycerzom Litewſkim/ herby pánow Polſkich rozdawał BielKron 385, 310; HistRzym 85; ábowiem ſam ieden był Hánnibál táki/ kthory Alpes gory niedrożne/ trudne/ nieprzybyte/ do Włoch przechodźił/ pobudzáiąc Rzymſkie Rycyrze BielSpr 43v; Y gonili rycerze Cháſdymſcy zá krolem/ y dogonili BudBib Ier 52/8, Cant 3/7; BiałKaz H4; PaprPan kt.
W połączeniach szeregowych (9): Też nie byli za nią [za Maryją, idącą do Elżbiety] anij przed nią rycérze/ pánięta/ albo pakholęta/ tylko ijdzie z iey miloſcią/ pokora/ vboſtwo/ a ſromiezliwoſtz OpecŻyw 10v; Tego cżáſu wſzytek narod ludzki z winſzowánia Noego ieſt ná trzy powagi rozdzyelon/ to ieſt/ Kápłany/ Rycerze/ y chłopy álbo ſługi BielKron 6; HistRzym 30v; RejPos 162; BO oto Pan Iehowa Ceweoth odyimuie z Ieruſzalimá y z Iehudy wſzelkie pośilenie chlebá/ y wſzelkie pośilenie wody. Rycerzá y mężá walecżnego/ ſędzią/ y proroká/ y wieſzcżká á ſtárcá. Rotmiſtrzá y vććiwą oſobę y ráycę/ y mądrego/ rzemięſlniki y rozumnego mowcę. BudBib Is 3/2, Ier 51/57; PaprPan kt; Naydźie tu [w księgach] ſam Krol powinnośći ſwoie/ Rádę Senator/ Rycerz ſpoſob zbroie: Páſterz duchowny/ naydźie y ſtan káżdy Náukę záwżdy. ModrzBazStryj ¶2v; SzarzRyt C3.
W przeciwstawieniu: »rycerz ... ślachcic« (2): Bo záprawdę rycerze nie rodzą ſię/ ácżkolwiek ſię śláchćicy rodzą. ModrzBaz 76, 76v.
W porównaniach (14): PatKaz III 150; BielŻyw 48 [2 r.]; RejPs 27v; Ták ſie kocha w ſłowyech thwoich [Panie] me ſerce vbogye/ Práwye yáko rycerz kthory byerze łupy drogye LubPs cc; GroicPorz e2; Abowiem ten [Bóg] káżdego náucży/ Kto mu wiernie ſwe ſpráwy porucży/ Iż ty márne á omylne ſpráwy/ Snádnie zwalcży iáko rycerz práwy. RejAp Cc8; Pátrzayże pilno á oſtrzegay ſie pilno/ ábyś iáko niećwicżony Rycerz/ they zbroie opák ná ſię nie wkłádał/ przedni plách ná zád/ á zádni naprzod. RejPos A5, 263v; Lecż Iehowá zemną iáko rycerz mocny/ przeto prześládownicy moi waláć ſię będą BudBib Ier 20/11, Iob 38/3; VAndá ſwych przodkow ſercem nie wydáłá, Choć płeć pánieńſką y tez poſtáć miáłá. Bo iáko Rycerz cny pyſznoſtąpego, Gromiłá Niemcá bronią opátrznego. KlonKr A3v; KlonFlis E2; KlonWor 30.
W charakterystycznych połączeniach: rycerz(e) biegły(-li) (ku biciu bieglejszy) (3), bojaźliwy, butny, chwalebny (nachwalebniejszy) (3), cnotliwi, cny(-i) (11), czysty (naczystszy) (3), (nie)ćwiczony(-eni) (3), dobry(-rzy) (7), doświadczony(-eni) (2), drapieżni, duży, dzielny, godny, łakomy (3), mężny(-i) (namężniejszy) (8), (nie)mocny(-i) (namocniejszy) (19), nabożny, niepospolici, nieprawy, okrutny, pobici (zbici) (2), popisani, posileni, posłany, prawdziwy, prosty, przebrany(-i) (2), przedni, przenajęci, przeważny, ranni (raniony) (2), sławny(-i) (nasławniejszy) (9), sprawiedliwy (3), stary(-rzy) (6), stateczny(-i) (3), strapieni, straszliwy, ślachetny(-i) (naślachetniejszy) (5), śmiały(-li) (śmielszy) (3), ubogi(-dzy) (2), uczciwy, udatny (2), waleczny(-i) (6), wielki, wielmożny, wierni, wybrani, wysłużeni (2), zacny(-i) (10), zasłużeni, zawołany (2), zeszli (2), znamienity(-ci) (5); rycerz(e) eipski, izraelscy, litewscy, niemieccy, normandyjski (2), polscy, rzymski(-scy) (3); rycerze świata tego (3); krew rycerza(-ow), krzyk, męstwo, miecz, pawęże, pieczęć, pilność, poduszczenie, sprawa (2), stan, strzała, syn, zamek, zasługi, zbroja (7); pobici od rycerzow, pojman, wybran (4), zabit (2); przez rycerza zwyciężeni; rycerzow naprzyjmować, nie ustraszyć, warować się, wezwać (5), żałować; do rycerzow posłać; od rycerzow odbieżeć; rycerzowi(-om) (roz)da(wa)ć (9), (przy-, roz)kazać (20), odjąć (odjęt) (2), ofiarować, poruczyć, pozwalać, ślubić się, zadać raz; jachać ku rycerzom; rycerza(-e) karać, mieć pod sprawą (pod sobą) (2), pobić (5), pobudzać, pojmać (jąć) (2), położyć, porazić, posilać, posłać (2), potwirdzać (2), przenająć, przywodzić ((przy)wieść) (5), wolno puścić, udręczyć, upominać, wezwać (3), wybrać (2), wyprawić, wywodzić na harc, wziąć sobie, zabić (3), zawołać; miedzy rycerze pobrać; zawołać na rycerze; rycerzem uczynić (4); przysięgnąć przed rycerzmi; z rycerzmi jachać (przyjechać) (2), potykać się; rycerz(e) bojował, broni(ł) (się) (bronią) (3), ciął, dał pogębek (policzek) (2), jałmużny dawał, goni(li) (2), gotują się na wojnę, (przy)jachali(-ł) (jechali) (9), nie litują gardł (gardłuje) (2), sławę odnosi, nie odstąpią, pobili (pobijali się) (2), poginęli ((z)giną(ł)) (3), pojmali (2), popędzili się, przebili (przebije) się (2), nieprzyjaciele przemagał, sławy przestrzega, przysięgali, przyszli na pomoc, ratował (ratujący) (2), ruszą się, rzucili się (2), służyli, konia stracił, szemrali, ściął głowę, wojnę toczy, od nawałności uchodzili, uciekł (mogli (mieli) uciec) (3), przygody nie ujdzie, umarł (umarły) (6), upadali (2), ustawali (ustają) (2), (z)walczy(ł) (4), wybrali (4), (na harc, na plac, na wojnę) wyjedzie (jadą, wyjał, wyjeżdzą) (4), na rycerstwo się wyprawuje, zabili(-ł) (5), zada raz, zlękł się, zmowili się, zwycięży; [ilu] rycerzow zginęło (poginęło, poległo) (5).
[Mężnieyſza bábá ná gorze: niż naylepſzy rycerz ná dole. PlutBBud P.]
»rycerze Boży« (1): Zátym nam Hetman powiedźiáł [...]: Ey Rycerze Boży teraz cżás przyſzedł/ áby káżdy vkazał ſwoy vmyſł dobry męſtwá ſwego BielKron 460.
»rycerz konny« (2): będąc ryczerzem konnym ſtraſzliwym/ niechay drzewem ſrogie Parthańczyki przenagrawa KwiatKsiąż O3, O4v.
»rycerz Krystusow, Krystusowej wiary [= chrześcijański]« [szyk 3:1] (2:2): A ták Skánderbeg odpiſał mu w thy ſłowá: Rycerz Kryſtuſowey wiáry Iurek Káſtryotus Kſiążę Albáńſkie Amuráthowi Othomanowi kſiążęćiu Tureckiemu etć. [...] BielKron 246, 253, 254; Ty zacny á wielmożny Kryſtuſow Rycerzu/ Nie do końcá forytuy s Turkiem o przymierzu. PaprPan B2.
»rycerz krześcijański« (3): RYcerzá kiedy chcieli/ mieć Krześćiáńſkiego/ Málowáli we zbroi/ á on s Koniá ſwego/ Bije Smoká ſrogiego/ o Krolewnę zacną/ A to ták wykłádáli/ tę figurę znácżną. Iż káżdy wierny burdę/ ma z okrutnym Smokiem/ Ktory ná miłą duſzę/ pátrzy krzywym okiem. RejZwierz 113, bb2v, 113.
»rycerz pieszy« [szyk 1:1] (2): Czo tedy za vrząd ieſt Hetmana/ co ryczerza tak konnego iako pieſzego zwyczay y doſwiatcżenie ćię miły Vbertinie naucży KwiatKsiąż O4v; KlonWor 56.
»pospolity rycerz« (coll.) (1): TOć ieſt náde wſzyſtko ku walce potrzebnieyſze/ y ná tym wſzyſtka obroná rzecży záwiſłá/ iż ieſli ieſt młodź y poſpolity rycerz ćwicżony/ tedy też ſpráwce máią być dobrze ćwicżeni y ſpráwni w tych rzecżách BielSpr 3.
»rycerz(e) prawy(-i)« (5): KTo cżytał Ruſkie dzyeie/ ten ſie ſnádnie ſpráwi/ Iácy tám ludzye byli/ á Rycerze práwi. RejZwierz 81v; RejAp Cc8; WyprPl A2v, B4; [Tatarzyn] Nie iáko Rycerz práwy iáwną woynę tocży/ Przymierze wypowieda/ potyka ſię w ocży: Lecż iáko zdraycá właſny [= prawdziwy]/ ſpoſobem złodźieyſkim Miia miáſtá y grody KlonWor 30.
»przełożony nad rycerzmi« (1): Wziął też Hethman [i uwięził] Sáráiaſzá naprzednieyſzego kápłaná/ y Zofoniaſzá wtorego po nim/ y trzy ſtroże weśćia. A z miáſtá wziął komorniká/ ktory był przełozonym nád rycerzmi [praepositus super viros bellatores] BibRadz Ier 52/25.
»starszy rycyrze« = dowódcy (1): temv co złe á ſzkodliwe Rzecżypoſpolitey zámieſzánie ſwoim roſtyrkiem álbo iáką płochośćią ktory vcżyni/ niemáſz inſzego lekárſtwá ná to/ według obycżáiá ſtárſzych Rycyrzow/ iedno tákiego wywieść ná oſtátecżne ſkaránie/ áby ſie drudzy tą winą y plagą karáli. BielSpr 26.
»zastęp rycerzow« (1): Iakoby na lotra wyſſliſcie z miecżmi ij ſ kiymi ijmowatz mie/ [...] IEzus gdy to wymowil/ záſtęp rycérzow ij woyſko rzucil ſie náń/ iako lwowie na baranka. OpecŻyw 106v.
»zbrojny rycerz (coll.); zbrojni rycerze« [szyk 2:1] (2;1): Nie ſadź ſie ná ſwoy rozum/ áni walcż w ſwey ſkorze/ Wyſtaw zbroyne Rycerze/ cnotliwe ku gorze. BielSat N4v; StryjKron 105; (bo też to nigdy nie było [...]/ żeby w niey [w Polsce] iednoſtáyna y zgodna między wſzytkimi wiárá byłá.) iednák też przedśię pod iednym białym orłem y pod iednym zbroynym rycerzem żywiąc/ [...] wiáry ſwey y nabożeńſtwá pilnowáli/ y vżywáli. CzechEp 13.
»złoci rycerze« = pasowani na rycerzy w czasie koronacji (1): Przyiechawſzy do Krolá Portugálſkiego [...]/ vkazałem też liſt Krolowi od iego namieſtniká/ gdźie go też miedzy złote Rycerze policżył iednego BielKron 460v.
»(panowie) dworzanie i rycerze« (2): Yeſt wyele cnych/ dobrych/ y ſtátecznych dworzánow y rycerzow/ ktorzy nye winni zá złe á nyeſtáteczne ćirpyeć. KromRozm I B, A4.
»hetman, (i) rycerz« (2): PaprPan B3; Glinſki ſię miedzy nimi [między Tatarami] okrył z vphcem ſwoim/ Tám poſtrzałem vbito pod nim koniá dwoim/ Ná drugiego ſię przeſiadł/ tám z wielkiey ſmiáłośći/ Iák Hetman/ y iák Rycerz odniosł dank dzielnośći. StryjKron 702. [Ponadto w połączeniach szeregowych 2 r.]
»książęta i rycerze« (1): HErkules był máło przed krolem Saulem w Grecyey/ ktory ine Kſiążętá y Rycerze męſtwem y dobrą ſpráwą przechodził. BielKron 62. [Ponadto w połączeniach szeregowych 2 r.]
»rycerze i ludzie waleczni« (1): Dobrze iżeby ſie kożdy tego dnia od wſzelkiey rzecży wyſtrzegal. Ryczerzow y ludzi walecżnych też aby ſie warowal FalZioł V 52v.
»mąż (a. mężowie) (waleczni), (i, abo) rycerz(e)« [szyk 3:2] (5): O mężowie y rycerze moi [Viri commilitones mei] namocnieyſzy ktorzyſcie do thych cżáſow woienne nieprzeſpiecżnoſći podeymowali/ izali dla niedoſtatku koni macie roſpacżać HistAl D2; LubPs hh2v; Goski A2v; ábowiem y Bogá ſámego przypodobywa piſmo ludziom rozmáitym/ iáko Rycerzom mocnym/ ábo mężom walecżnym CzechRozm 106; Heros – Sławni mąz, riczerz, awoła nyzmiona [lege: zawołania] wielkiego maz zacni. Calep 480a. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»panowie i (takież) rycerze« [szyk 4:1] (5): Wiele ſmutku y żáłośći ſpołu wſzytkim w Polſzce tá wypráwá nierządna á nie ſpráwna ná ten cżás przynioſłá/ ſłyſząc o cnych á zacnych Pániech tákież Rycerzoch/ [...] ktorzy ſwą krwią zdrowe [!] krolewſkie odkupili. BielKron 399; Rzekł ſyn: Oycże miły przyſięgnę ia przed pány y Rycerzmi páńſtwá thwego/ że żadnego niedoſtáthku nie będzieſz ćierpiał HistRzym 112, 46v, 93v; BiałKaz L2v. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»senatorowie i rycerze« (1): Biſkupi ſwe vbiory dla ſtanow godnośći/ Swietnie przygotowáli przeważney hoynośći/ Tákże Senatorowie/ y wſzyſcy Rycerze/ Iedni ſzáty przeważne/ á drudzy páncerze. StryjWjaz Bv. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»setnicy i rycerze« (1): A gdy mu [Joasowi] ſzło ná ſiodmy rok/ Ioiádá biſkup z narodu Lewi zwiodſzy Setniki y Rycerze/ vkazał im táiemnie ſyná krolewſkiego/ y zmowili ſie wſzyſcy pod przyſięgą zá nim BielKron 86v.
»rycerz albo szlachcic; ślachcice z rycerzmi« = nobiles cum militibus Modrz; miles aut nobilis JanStat [szyk 2:1] (2;1): ModrzBaz 76; O ránie rycérzowi álbo ſzláchćicowi przez chłopá zádánéy. SarnStat 618, 618. [Ponadto w przeciwstawieniu 2 r.]
»rycerz i wodz« (1): [Pyrrus do Agamemnona:] O rzecz máłą prośim/ w czym choć ſie chętnym ſtáwiſz/ Nas przedśię názad z náſzą nagrodą zoſtáwiſz. Gdyż do téy káżdy rycérz/ y wódz nas vprzédźił GórnTroas 19.
Jako ostatni człon we współrzędnym połączeniu wieloczłonowym: »albo (i, jako) inszy (a. wszyscy) rycerz(e); z wielim inszych rycyrzow« (3;1): zginął tam [w walce z Tatarami pod Legnicą] Boleſlaw ſzepiołka ſin grabie Morawſkiego y Pompo Pruſki miſtrz z wielim inſzych ryczyrzow. MiechGlab 12; GliczKsiąż K8; Tedy wyſzli zánim [za Abiszajem] mężowie Ioáwowi y Kierety y Pelety y wſzyſcy rycerze BudBib 2.Reg 20/7; BiałKaz H4.
Iron. i żart. (7): Zaſz ſie v nas wżdy kto wſpráwach cwic⟨zy?⟩ Snać to rycerz kto więcey naliczy RejRozpr K3; GórnDworz Qv; [to ſobie zá rzecz przyſtoynieyſzą być rozumiem/ [...] ábych ſię s tákiemi wſſitkiemi tego Bábilońſkiego nabożeńſtwá fárbowánymi á bieretowánemi rycerzmi nie łątzył/ ktore znam być práwe Chryſtuſá [...] nieprzyiacioły WergerRej E2v; Gdy ieden chlebowy rycerz/ włożywſzy ná ſię lwią ſkurę/ popiſował ſię tym: rzekł mu Diogenes: A długoż ták klenotowi dźielnośći/ wſtyd cżynić będźieſz? PlutBBud E3v].
rycerz czyj (1): Pán mily Iezus byl w oné ſtronie w ten cżas [...]/ gdy ta nowina [o męczeńskiej śmierci Jana] przyſſla ku iego ſwięté miloſci/ plakál rzewno ſwégo rycerza/ ij oyttza milégo/ ij brata przyrodzonégo. OpecŻyw 48v.
rycerze czyi (2): Samo ſie ſkazuie ijż na golé ziemi cżęſto iádl Iezus mily z ſwymi rycerzmi. OpecŻyw 51; Leop Philipp 2/25.
W połączeniu szeregowym (1): Ale miałem zá to że było potrzebá tego/ ábym do was poſlał Epáfrodytę brátá/ y pomocniká/ y ſpolnego rycerzá mego/ á wáſſego Apoſtołá/ y ſlużebniká w potrzebách moich Leop Philipp 2/25.
W połączeniu z imieniem (1): NIezwyćiężonego rycerzá twoiego Floryaná/ Chryſte Pánie/ modlitwą vbłagány/ rácż nas z grzechow náſzych wyſwobodźić LatHar 417.
»Krystusowi rycerze« (1): Boże/ ktoryś wybráne ſwięte twoie/ [...] oſobliwymi przywileymi obdárował. Day/ áby wſzyſcy kthorzy ſie do nich vćiekáią/ wſzyſthko otrzymáli. Ey Kryſtuſowi Rycerze/ wſpomnićie ná mię/ y ná kośćioł Boży/ ktory potrzebuie wáſzey pomocy. KrowObr 176.
»rycerz krześcijański« [szyk 8:6] (14): A thák gdyż iuż rozumieſz ocżći idzye/ á s kim cżynić maſz/ nie drzeḿże moy miły ſláchetny á Krześćiáńſki Rycerzu/ á obácż ſie w tey ſpráwie ſwoiey RejPos A4v, A4 [2 r.], A4v żp, A5v, A6, B; Imię Bogá wſzechmocnego/ A mocna obroná iego/ Toć ieſt zbroiá poććiwego/ Rycerzá Krześćijáńſkiego. RejZwierc 254, B4, 254, 254v, 255 żp, Aaav, Bbb3v.
rycerze czyi (2): [mówi mistrz pruski:] áż potym [Władysław Jagiełło] poſłał do Konſtancyey ná Koncilium/ żałowáć ſie ná naſze rycerze. BielKron 231v, 231v.
W połączeniu szeregowym (1): A ták ziechawſzy ſie z Prȩłaty/ z Prȩceptory/ y inną bráćią zakonu náſzégo/ y z Mężnémi Rycérzmi/ y opátrznémi Mieſczány nam wiernie miłémi [...] nic nieprzećiwiáiąc ſie zgodźie vczynionéy [w Nieszawie] Artykułom w niéy zámknionym [...]/ przez rozdźielenia y zámknienia niżéy nápiſáné obiáſniliſmy SarnStat 1120.
»rycerze zakonni« [szyk 2:1] (3): Ná ten cżás też Konrad Mázowieckie Kſiążę był vćiśnion od Pogan pierwſzych Pruſow/ gdy ſie im dáley oprzeć niemogł/ [...] wypráwił ſobie tedy tytho rycerze zakonne/ ktorym obiecał dáć thy mieyſcá/ ſkthorych pogány wypędzą BielKron 231v, 231v [2 r.].
»rycerze Krystusowi« (1): KrowObr 136; [Rycerze Kryſtuſowi w cżarnych płaſzcżách z cżyrwonymi krzyżami náſtáli roku 1326. TurnZwierc C].
»rycerze rodeńscy (a. rodyjańscy)« = joannici (2): Potym náſtáli Rycerze Rhodeńſcy/ Mniſzy od Rodeńſkiey Inſuły tym przezwiſkiem wezwáni KrowObr 136; BielKron 239.
»rycerze świętego Jerzego« = tzw. Zakon Podwiązki (1): Záſię w Angliey drudzy Mniſzy nowi náſtáli/ ktorzy ſie Rycerzmi ſwiętego Ierzego názwáli/ ktorych Regułę Piąthy Vrban Papieſz potwierdził KrowObr 136v; [TurnZwierc C].
Synonimy: 1. bojownik, pan, rajtar, ślachcic, walecznik, wojak, wojennik, wojownik, żołnierz; 2. jezdny, koń.
AĆ