[zaloguj się]
[pdf]

PRZEPOWIEDAJĄCY (5) part praes act

przepowiedający (4), przepowiadający (1); przepowiedający KrowObr (2), WujNT; przepowiedający : przepowiadający RejPosRozpr (1:1).

Teksty nie oznaczają é oraz ó; pierwsze e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w przepowiedać); oba a jasne.

Fleksja
sg
m Gprzepowiedając(e)go
pl
A m pers przepowiadając(e)
I m przepowiedającymi, przepowiedając(e)mi

sg m G przepowiedając(e)go (2). ◊ pl A m pers przepowiadając(e) (1). ◊ I m przepowiedającymi (1), przepowiedając(e)mi (1) KrowObr (1:1).

Sł stp: przepowiedając s.v. przepowiadać, Cn brak, Linde: przepowiadający w objaśnieniu s.v. przepowiedni.

Nauczający wiary, głoszący słowo boże; wygłaszający kazania (5):

przepowiedający co [= przedmiot wypowiedzi] (2): Tákowe ſlugi kośćiołá Swiętego/ tzáſem Duch Swięty zowie [...] w winnicy káznodzieymi przepowiedáiącymi pokoy KrowObr 5, 5.

Wyrażenie: »słowo [boże] przepowiadający« (1): Mowi thedy nam y dziś Pan náſz Biſkup nawyſzſzy przez ſługi ſłowo iego przepowiádáiące. RejPosRozpr cv.
α. W funkcji rzeczownika (2): RejPosRozpr c4; Iákoż tedy wzywáć będą tego w ktorego nie vwierzyli? Abo iáko vwierzą temu o ktorym nie ſłyſzeli? A iáko vſłyſzą oprocz przepowiedáiącego [sine praedicante]? Iákoż też będą przepowiedáć ieſliby nie byli poſłáni? WujNT Rom 10/14.

Synonimy: każący, nauczający; α. doktor, nauczyciel.

Cf PRZEPOWIEDACZ, PRZEPOWIEDAĆ

LWil