« Poprzednie hasło: [PRZEPROWADZANIE SIĘ] | Następne hasło: PRZEPROWADZICIEL » |
PRZEPROWADZENIE (6) sb n
-enie (6), [-ęnie].
Pierwsze i drugie e, o oraz a jasne, końcowe e pochylone.
Fleksja
sg | |
---|---|
N | przeprowadzenié |
G | przeprowadzeniå |
L | przeprowadzeniu |
sg N przeprowadzenié (4); -é (1), -(e) (3). ◊ G przeprowadzeniå (2). ◊ [L przeprowadzeniu.]
Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. przeprowadzić.
Znaczenia
I. Rzeczownik od „przeprowadzić”: przeniesienie do innego miejsca; transmigratio BartBydg, PolAnt [dokąd] (2): o Sámuelowey duſzy piſmo świádczy/ iż nie zgory áni z niebá [...] wychodźiłá. [...] ále z innego pod źiemią mieyſcá/ w ktorym Chryſtuſá y iego przyſzćia oczekiwano/ do wybáwienia y przeprowádzenia do niebieſkiey chwały. SkarKaz 119b.
a. Przesiedlenie (1): Transmigratio Babylonis, przeprowadzenye do crolestva babylonskyego BartBydg 162; [A poprzeprowadzęniu do Babijlónu/ z Iechoniaſza poſzedł Salatjel MurzEwMat 1/12, 1/11].
II. Rzeczownik od „przeprowadzić się” (3):
1. Zmiana miejsca pobytu a. zamieszkania, przesiedlenie się; mutatio sedis, transmigratio Mącz (2): Mutatio sedis, Przeprowádzenie/ Przenieſienie. Mącz 239b, 221a.
2. Przeprawienie się przez rzekę [czyje] (1): na ktorey rzecze bil moſth ſprawyon dla sczeſzlywego przeprowadzenia naschego LibLeg 10/146.
III. Wstęp, wprowadzenie (1): Isagoge – Przewod, przeprowadzenię. Calep 564b.
Synonimy: II.1. przeniesienie, przenosiny, przeprowadzka; 2. przeprawa, przeprawienie.
Cf PRZEPROWADZIĆ, [PRZEPROWADZKA]
LWil