« Poprzednie hasło: PRZESTĄPIĆ SIĘ | Następne hasło: PRZESTĄPIENIE SIĘ » |
PRZESTĄPIENIE (35) sb n
-enie (34), -ęnie (1).
Pierwsze i drugie e jasne, końcowe z tekstów nieoznaczających -é lub oznaczających niekonsekwentnie.
sg | |
---|---|
N | przestąpieni(e) |
G | przestąpieniå |
A | przestąpieni(e) |
I | przestąpieni(e)m |
L | przestąpieniu |
sg N przestąpieni(e) (8). ◊ G przestąpieniå (9); -å (6), -(a) (3). ◊ A przestąpieni(e) (13). ◊ I przestąpieni(e)m (4). ◊ L przestąpieniu (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde brak.
- 1. Przemieszczenie się w ruchu (6)
- 2. [Opuszczenie, niewpisanie fragmentu tekstu]
- 3. Dokonanie zmiany jako figura retoryczna
(2)
- a. Przejście do innego tematu (1)
- b. Inwersja, hyperbaton (1)
- 4. Niezastosowanie się do poleceń, postanowień; postąpienie wbrew nakazom
(27)
- a. Nieposłuchanie, niewykonanie otrzymanego rozkazu
(12)
- α. Boskiego (11)
- b. Złamanie, naruszenie obowiązującego prawa
(13)
- α. Boskiego: grzech (11)
- a. Nieposłuchanie, niewykonanie otrzymanego rozkazu
(12)
przestąpienie czyje (1): [Mówi Pan:] A iż was wypuśćić niechcą [Egipcjanie Żydów]/ iuż ſam zeydę á przeſthąpię przez wſzytki kráiny ty/ á cokolwiek ſie naypierwey w ktorym domu vrodziło/ to wſſytko będzie zábito. A ták wy wſzyſcy wedle narodow á wedle pokolenia ſwego/ weźmiecie káżdy z was báránká bez zmázy/ á vpiekſzy go ſobie będziecie go pożywáć ná pámiątkę przeſtąpienia moiego. RejPos 158.
przestąpienie przeciwko komu (1): [Pan] rowno ſobie waży káżde przeſtąpyenie przećiwko ſobye. RejPos 33.
przestąpienie czyje [w tym: G sb (3), pron poss (1)] (4): KromRozm II i3; w ktorą [śmierć wieczną] był poddan wſzythek narod ludzki zá przeklęciem Páńſkim/ prze grzech pirworodny/ á zá przeſtąpieniem w Ráiu przodká náſzego. RejPos 2, 330, 344v.
»przestąpienie przykazania« (2): yſz yeſt ſtradanye pyeruorodney ſprauyedlyuoſzczy [...] w pyerwſzych rodzyczach naſzych ſtraczoney dla przeſtąpyenya przykazanya bozego PatKaz I 5v; WerGośc 207.
»przestąpienie wolej [boskiej]« (1): A thák wiele tego wſzędy w piſmie náyduiemy/ iáko Pan Bog záwżdy bywał ſrogi ná káżde przeſtąpienie woley ſwoiey. RejZwierc 260v.
»przestąpienie zakonu« (1): on [Adam] pierwey o woliey Bożey wiedział: on ią [Ewę] o grzech y przeſtąpienie zakonu Bożego karać miał SkarŻyw 262.
»przestąpienie i zgwałcenie« (1): [Pan Bóg] to miłośierdźie z łáſki ſwoiey świętey nád ſtworzenim ſwoim ludzkim vcżynić racżył/ gdy náſzy pierwſzy rodźicy/ Adám y Iewá/ dla przeſtąpienia y zgwałcenia przykazánia iego świętego/ w Ráiu vtráćili śláchetność nátury/ dla tego/ że iedli owoc zákazány WerGośc 207.
»przestąpienie ustaw« (1): Stároſtowie którzybykolwiek z pilnośćią tego záwárćia ábo hámowánia pilnie przeſtrzégáli/ tácy towárów przepádłych dla wyſtępku nád zákazánié y przeſtąpienia vſtaw [mercimoniorum ... a transgressore constitutionis accipiendarum JanStat 1038]/ połowicę otrzymáią SarnStat 511.
przestąpienie czyje [w tym: pron poss (4), G pron (1)] (5): Gdyż on [Baranek Boży] raċzy naſobie nieſcz Moje wſſytko przeſtąpięnię Gdyż oċziſczył mę ſumnienie Przes koſtowna mękę ſwoję RejKup dd3; Iż gdy thu vpádły brát twoy przećiwko tobie wykrocży/ [...] á prośi cie ábyś mu ono przeſthąpienie iego [przeciw prawom boskim] przepuśćił/ dla imieniá Páná ſwoiego: á ty złożyſz onę krzywdę s ſercá ſwego/ [...] iużeś go rozwiązał przed oblicżnoſcią Páná ſwego RejPos 120, 14, 168, 244.
»przestąpienie zakonu(-a), mandatow« [szyk 2:1] (2:1): A gdy Holofern ſpráwił obiad wielki/ rzekłá Iudyth/ to będę ieść com s ſobą przynioſłá/ áby ná mię gniew Boży nie przyſzedł o przeſtąpienie zakoná. BielKron 113v; Grzech nic nie ieſt inſzego/ iedno przeſtąpienie Zakonu Bożego/ á niepoſłuſzeńſtwo Przykazánia iego. WujJud 63v; Bo mándatow Boſkich znácżne przeſtąpienie piekłá bliſkie. LatHar 112.
Synonimy: 1., 3. przeście; 2. opuszczenie; 4.a. grzech, wystąpienie, występ, występek, zgwałcenie, złamanie.
Cf PRZESTĄPIĆ, PRZESTĘP, PRZESTĘPEK, PRZESTĘPNOŚĆ, PRZESTĘPSTWO
ZCh