[zaloguj się]

1. PRZESTRZENIE (1) sb n

Fleksja

L sg przestrzéniu.

stp, Cn, Linde brak.

Szeroki, rozległy, otwarty obszar; puste, przestronne miejsce:
Wyrażenia przyimkowe: »na przestrzeniu«:

~ W porównaniu: Przes Lás ſie rozumie płochość Záięcża/ áby do niego żadny nie vćiekał iáko źwierzę/ ále ſie bronił iáko Mąż w polu ná przeſtrzeniu. BielSpr 49v.

Wyrażenie: »w polu na przestrzeniu«: BielSpr 49v cf W porównaniu. ~

[»po przestrzeniu«: ſám kieruy okrętá [...]/ Drudzy niech po przestrzéniu pływáią [altum alii teneant V164] zá námi. VergKoch 123.]

Synonimy: miejsce, plac, pole, przestronia, przestronność, przestroń, przestwor.

Cf [NIEPRZESTRZENIE], PRZESTRZEŃ, PRZESTRZEŃSTWO