« Poprzednie hasło: [PRZESTRZENIĆ] | Następne hasło: 2. PRZESTRZENIE » |
1. PRZESTRZENIE (1) sb n
Fleksja
L sg przestrzéniu.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Szeroki, rozległy, otwarty obszar; puste, przestronne miejsce:
Wyrażenia przyimkowe: »na przestrzeniu«:
~ W porównaniu: Przes Lás ſie rozumie płochość Záięcża/ áby do niego żadny nie vćiekał iáko źwierzę/ ále ſie bronił iáko Mąż w polu ná przeſtrzeniu. BielSpr 49v.
Wyrażenie: »w polu na przestrzeniu«: BielSpr 49v cf W porównaniu. ~
[»po przestrzeniu«: ſám kieruy okrętá [...]/ Drudzy niech po przestrzéniu pływáią [altum alii teneant V164] zá námi. VergKoch 123.]
Synonimy: miejsce, plac, pole, przestronia, przestronność, przestroń, przestwor.
Cf [NIEPRZESTRZENIE], PRZESTRZEŃ, PRZESTRZEŃSTWO
AĆ