[zaloguj się]
[pdf]

PRZYKRYWADŁO (1) sb n

a oraz o jasne.

Fleksja
sg pl
N przykrywadło
G przykrywadła przykrywadł
A przykrywadło

sg N przykrywadło. ◊ [G przykrywadła. ◊ A przykrywadło. ◊ pl G przykrywadł.]

Sł stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu.

To, czym się coś przykrywa, osłania:
a. Tkanina, plecionka służąca do przykrywania: Matta, storea et teges, Rogoża/ też słomiána/ trćiniána/ rokitowa deká/ álbo przikriwádło nieyákie. Mącz 211c; [Wielki Kan [...] włożył był Cesarzowi Moratowi, aby mu dał na każdy rok sto tysiąc dukatow, potym mu zaś tę dań odpuścieł, aby tym pilniej przeciw Krześcijanom walczył, a miasto tego kazał mu dawać tysiąc pilśni, przykrywadł końskich zimnych, a tysiąc przykrywadł letnich. PamJancz 49].
b. [Pokrywa, pokrywka, wieko: ⟨... non habuerit⟩ operculum przykrivadla nec ligaturam ⟨desuper⟩ albo iakiego przyviazanyą nad ſſobv TomZbrudzBrul Num 19/15.

przykrywadło czego: ⟨Si quis⟩ aperuerit cisternam przykryvadlo ſtudnÿ ſyąl TomZbrudzBrul Ex 21/33.

przykrywadło na co: Puteal der deckel des brunnen Przykrywádło ná ſtudnią. ArtNom B4.]

Synonimy: a. deka, gunia, kapa, koc, mata, nastołka, naścielnik, rogoża, słomianka; b. pokrywka, wieko.

AĆ