[zaloguj się]

PRZYLICZAĆ (5) vb impf

a jasne.

Fleksja
inf przyliczać
indicativus
praes
sg pl
1 przyliczåm
3 przyliczają
praet
sg
3 f przyliczała
conditionalis
sg
2 m byś przyliczåł

inf przyliczać (2).praes 1 sg przyliczåm (2). [3 pl przyliczają.praet 3 sg f przyliczała.]con 2 sg m byś przyliczåł (1).

stp, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w. s.v. przyliczyć; poza tym w objaśnieniu s.v. przyliczyciel.

1. Doliczać, dodawać, zwiększać ilość; annumerare Mącz, Modrz, Calep; augere Mącz; addere Cn (5): Vide ne annumeres, Bácz byś nie prziliczał. Mącz 253c, 20b, 253c; Annumero, In aliquorum numero pono, in eundem numerum refero – Przilicząm, nadlicząm. Calep 72b; [Przyliczam/ Annumero. Volck Vvv3].

[przyliczać kogo (G a. A): Ale ſą niektorzy co ſobye wiele pozwalaią/ [...] Te wſſyćkie wyſtępki kiedy iuż popłodzą/ Dawidá krolá przykłádem ſobie pochlebuią/ Sálomonowe miłośnice wylicżáią/ álbo ich ieſſcze przylicżáią. LorichKosz 63 (Linde s.v. przyliczyć).]

Przen [czego (po przeczeniu) do czego] (1): dobrá y pożytkow Rzecżypoſpolitey pilnie przyſtrzegáć/ á o pożytki ſwe nigdy śię ták nieſtáráć/ áby ich do poſpolitych przylicżáć niemiał. ModrzBaz 23.
2. [Przypisywać coś komuś, uznawać kogoś za sprawcę [co komu]: Ona ſzię mynyla bijdz ſluzebnyczą pana ſwego, kiedy yą Elſbytha blogoſlavyla: Ona wſiſthko panu Bogu przilyczala ArgWykład 40/118.]

Synonimy: 1. dodawać, dokładać; 2. przyczytać, przyczytować, przypisować.

Formacje współrdzenne cf LICZYĆ.

Cf PRZYLICZAJĄCY

DDJ