[zaloguj się]
[pdf]

PRZYNUKAWAĆ (1) vb impf

Fleksja

3 pl m pers praet przynukåwali.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład) s.v. 2. przynucić.

Przynaglać, popędzać [kogo]: Gdy ſię tedy zarzá okázowáć poczęłá/ Aniołowie przynukawáli Lotá [vim faciebant Angeli] mowiąc/ Wſtań/ á weźmi żonę ſwą/ y dwie corce twe ktore tu ſą/ ábyś nie zginął w tey pomśćie miáſtá tego. BibRadz Gen 19/15.

Synonimy: poganiać, popędzać, pośpieszać, przynaglać.

Formacje współrdzenne cf 1. NUCIĆ.

Cf [PRZYNĘKAWAĆ]

AĆ