[zaloguj się]
[pdf]

PRZYOCHĘDOŻENIE (3) sb n

Oba o oraz pierwsze e jasne; końcowe e z tekstu nieoznaczającego -é.

Fleksja
sg pl
N przyochędożeni(e) przyochędożeniå
G przyochędożeniå

sg N przyochędożeni(e) (1). ◊ G przyochędożeniå (1). ◊ pl N przyochędożeniå (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

I. Rzeczownik od „przyochędożyć”: ozdobienie, przystrojenie, upiększenie (1): Parergon seu parergum, dicitur quod alicui rei praeter propositum additur, Wſzeláka, rzecz która z nienaczká dla prziochędożenia álbo ynſzey przicziny á nie z potrzeby bywa przidána tey rzeczy którąſmy przed ſię wzięli Mącz 278a.
II. To, co zdobi, ozdoba (2): Murenula etiam, Kołnierz álbo oboyczyk okołoſeyny álbo ynſze prziochędożenie/ Káplerzik/ Obręcz. Mącz 237d.

[przyochędożenie czego: APLUSTRE vel Amplustre Przyochędożenie Nawy/ ktore bywa ná wierzchu máſztu UrsinGramm 135.]

przyochędożenie czyje [= przez kogo używane] (1): Phalera, Nieyáki znák klenot á prziochędożenia rycerskich ludźi. Mącz 296d.

Synonimy: I. okraszenie, przybranie, przyozdobienie, przyprawienie; II. ochędostwo, okrasa, ozdoba, przyprawa.

Cf PRZYOCHĘDOŻYĆ

AĆ