[zaloguj się]
[pdf]

PRZYRZECZNIK (5) sb m

e jasne.

Fleksja
sg pl
N przyrzecznik
A przyrzecznika
I przyrzecznikami

sg N przyrzecznik (3). ◊ A przyrzecznika (1). ◊ pl I przyrzecznikami (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (cztery z niżej notowanych przykładów).

Ten, kto daje gwarancję; poręczyciel; inventor, praes, sponsor Mącz (5): Sponsor, Obiecnik/ przirzecznik/ rękoymia/ ten zwłaſzczá który co komu dobrym słowem obiecuye zmawia s kim/ y poſtánowia. Mącz 410a.

przyrzecznik za kogo (2): Praes, Sponsor, Rękoymia/ przirzecznik zá kogo. Mącz 318d; Inventor aliquando pro fideiussore Rękoymia/ przyrzecznik zá kogo. Mącz 483a.

Szereg: »rękojmia albo przyrzecznik« (1): Satisdo, Vbezpieczam/ zápiſuyę ſie/ Rękoymiá [!] albo przirzeczniká ſtawiam. Mącz 93a.
a. Ojciec chrzestny (1):

W połączeniu szeregowym (1): Teraz ie zową oycy Krzeſnymi álbo Kmotry/ á przed tym od ſtárych Doktorow poſpolitym przezwiſkiem podeymácżámi/ rękoymiámi/ álbo przyrzecżnikámi zwáni bywáli. KuczbKat 130.

Synonimy: obiecnik, poręka, rękojmia; a. kmotr, »krzesny ociec«, kum, podejmacz.

MP