[zaloguj się]
[pdf]

PRZYTULAĆ (2) vb impf

a prawdopodobnie jasne (tak zwykle w -ać).

Fleksja
inf przytulać
indicativus
praes
sg pl
1 przytulåm przytulåmy
praet
sg
3 f przytulała

inf przytulać (1). ◊ praes [1 sg przytulåm.] ◊ 1 pl przytulåmy (1). ◊ [praet 3 sg f przytulała.]

Sł stp, Cn notuje, Linde XVIII w. s.v. przytulić.

1. Obejmując ramionami, przyciskać, przygarniać czule do siebie, ściskać, pieścić; apprimere Cn [co](1):
Zwroty: »ku piersiom przytulać« (1): Cżemu rzecż ktorą miłuiemy obłapiaiącz ku pierſiom przytulamy. (–) Bowiem miłoſć z ſercza pochodzi ktore w pierſiach przebywa GlabGad D6; [Pozdraw F4].

[»k sercu przytulać«: A tedy matka boleſciwa wziąwſzy głowę zranioną ſtyſiączem ran od ciernia zbodzioną/ [...] ku ſwemu liczu przykładała/ y ku pierſiom thakieſz y k ſerczu ſwemu przytulała Pozdraw F4.]

2. Przyciskać, przytykać, przybliżać [co ku czemu] (1): Trafuie ſie theż w porodzeniu iż dziecię obiema rękoma pocżnie ſie rodzić [...]. W thakiey przigodzie baba niechay zaſię wzad dziecię iąwſzy zaramionka: wroci. A potym vgadzaiącz/ pierwey iednę, potym drugą rękę ku bocżkom ma przytulać FalZioł V 22c.
*** [Bez wystarczającego kontekstu: Przytulam/ Admoveo, foveo. Volck Vvv4v.]

Synonimy: 1. obejmować, pieścić; 2. przybliżać, przyciskać, przytykać.

Formacje współrdzenne cf TULIĆ.

AĆ