• Instrukcja
  • I. Materiał Słownika
  • II. Podział materiału na artykuły hasłowe
  • III. Hasło
  • IV. Specyfikacja gramatyczna
  • V. Część gramatyczna
  • VI. Stosunek do innych słowników
  • VII. Semantyka
    • A. Zasady podziału znaczeń
    • B. Podział wewnętrzny rubryki znaczeniowej
    • C. Struktury składniowe
    • D. Funkcje form gramatycznych
    • E. Połączenia
    • F. Użycia przenośne
    • G. Inne rubryki nienumerowane
    • H. Podrubryki znaczeniowe
    • I. Uwagi o łączliwości
    • J. Uwagi ogólne
    • K. Objaśnienia znaczeniowe
    • L. Odpowiedniki łacińskie
      • 152. Zakres uwzględnianych źródeł
      • 153. Dublowanie odpowiedników wewnątrz rubryki
      • 154. Rodzaj uwzględnianych odpowiedników
      • 155. Szczegóły o Knapskim
      • 156. Forma odpowiedników
      • 157. Układ
      • 158. Odpowiedniki przy znaczeniu reprezentowanym tylko tekstami słownikowymi
    • Ł. Odpowiedniki polskie wyrazów pochodzenia łacińskiego
    • M. Szczegóły dotyczące semantyki niektórych typów haseł
    • N. Szczegółowe sposoby postępowania przy niektórych komplikacjach materiałowych
    • O. Zebranie uwag technicznych
  • VIII. Frazeologia
  • IX. Cytaty
  • X. Lokalizacje
  • XI. Synonimy
  • XII. Formacje współrdzenne
  • XIII. Odsyłacze
  • XIV. Układ Słownika
  • XV. Indeks frekwencyjny
  • XVI. Użycia spoza naszego kanonu źródeł
  • XVII. Sposób traktowania kustoszy, żywej paginy i tekstów erratowych
  • Dodatek: pochylenia i miękkości oraz poprawki lokalizacyjne

153. Dublowanie odpowiedników wewnątrz rubryki.

Nie należy dublować odpowiedników w wstawkach klamrowych i przy objaśnieniu. Łacina oryginału dotycząca przykładu zacytowanego powinna być wprowadzona w zasadzie tylko jako wstawka.
Odpowiednik podany przy objaśnieniu może natomiast występować ponadto w połączeniu z dodatkowym członem, w części frazeologicznej.

a. Odpowiedniki w znaczeniach i podrubrykach.

Jeżeli znaczenie ma podrubryki, przy objaśnieniu nadrzędnym wypisujemy odpowiedniki, które powtarzają się w grupie ogólnej i w podgrupach. Tu podajemy też odpowiedniki, które przypadkowo znalazły się u nas tylko w materiale jakiejś podgrupy, ale semantyka łacińska wskazuje, że mógłby on obsługiwać całe znaczenie. Ogólne, szerokozakresowe odpowiedniki podajemy przy objaśnieniu łącznym również i wówczas, gdy całe znaczenie jest podzielone na równoległe podgrupy, tj. gdy nie ma w ogóle grupy ogólnej.
Przy podrubrykach wypisujemy tylko odpowiedniki odpowiadające wyłącznie danemu węższemu zakresowi.