« Poprzednie hasło: PANIEŃKA | Następne hasło: PANIEŃSTWO » |
PANIEŃSKI (277) ai
panieński (277), [panniejski].
-e- (276), -ę- (1).
a jasne (w tym 6 r. błędne znakowanie); -e- (60), -é- (1) OrzQuin.
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | panieński | f | N | panieńskå | n | N | panieńskié |
G | panieńskiégo | G | panieńskiéj, panieńskié | G | panieńskiego | |||
D | D | panieńskiéj | D | |||||
A | panieński | A | panieńską | A | panieńskié | |||
I | panieńskim | I | panieńską | I | panieńskim | |||
L | panieńskim | L | panieński(e)j | L | panieńskim | |||
V | panieński | V | V |
pl | ||
---|---|---|
N | subst | panieński(e) |
G | panieńskich | |
D | panieńskim | |
A | subst | panieńskié |
I | f | panieńskimi, panieńskiemi |
L | panieńskich, panieński(e)ch | |
inne formy | ||
sg n D skostn - po panieńsku |
sg m N panieński (33). ◊ G panieńskiégo (25); -égo (2), -ego (1) OpecŻyw (2:1), -(e)go (22). ◊ A panieński (30). ◊ I panieńskim (7). ◊ L panieńskim (23). ◊ V panieński (3). ◊ f N panieńskå (15); -å (13), -(a) (2). ◊ G panieńskiéj (34), panieńskié OpecŻyw (4); -éj (3), -(e)j (31). ◊ D panieńskiéj (3); -éj (2), -(e)j (1). ◊ A panieńską (13). ◊ I panieńską (1). ◊ L panieński(e)j (6). ◊ n N panieńskié (7); -é (1), -(e) (6). ◊ G panieńskiego (8); -ego (1), -(e)go (7). ◊ A panieńskié (4); -é (3), -(e) (1). ◊ I panieńskim (7). ◊ L panieńskim (6). ◊ pl N subst panieński(e) (4). ◊ G panieńskich (12). ◊ D panieńskim (1). ◊ A subst panieńskié (13); -é (4), -(e) (9). ◊ I f panieńskimi (11), panieńskiemi (2); -emi Mącz; -imi : -emi OpecŻyw (5:1); ~ -emi (1), -(e)mi (1). ◊ L panieńskich (4), [panieński(e)ch]. ◊ sg D n skostn po panieńsku (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
- I. Przymiotnik od „panna”
(262)
- 1. Od znacz. ‘dziewczyna, młoda kobieta’
(70)
- a. Odnosi się do panny ogólnie lub do panny nieokreślonej (40)
- b. Odnosi się do określonej panny; w funkcji identyfikującej: jej, tej, o której mowa (8)
- A. Od nie zaświadczonego u nas znacz. ‘córka gospodarzy’; odnosi się do określonej panny; należący do niej (1)
- B. Ze szczególnym akcentem na niezamężność
(9)
- a. Dotyczy kobiety (3)
- b. Może dotyczyć obu płci (6)
- C. Od znacz. ‘służąca, dworka’; odnosi się do dworki nieokreślonej
(8)
- α. Przeznaczony dla dworek (5)
- β. Złożony z dworek (3)
- 2. Od znacz. ‘dziewica’
(173)
- a. Dotyczy kobiety
(36)
- α. O ciele dziewicy (1)
- β. Właściwy dziewicy, cechujący dziewicę
(27)
- [Przen]
- γ. Przysługujący dziewicy (2)
- b. Może dotyczyć obu płci (9)
- A. O Pannie Marii (100)
- B. Od znacz. ‘dziewica, która poświęciła życie Bogu; zakonnica’; przeznaczony dla zakonnic (28)
- a. Dotyczy kobiety
(36)
- 3. Od znacz. ‘czysty młodzieniec, mężczyzna wstrzemięźliwy seksualnie’
(19)
- α. Właściwy czystemu młodzieńcowi lub mężczyźnie
(11)
- W przen (1)
- A. O Chrystusie; o Jego ciele (4)
- α. Właściwy czystemu młodzieńcowi lub mężczyźnie
(11)
- 1. Od znacz. ‘dziewczyna, młoda kobieta’
(70)
- II. Przymiotnik od „pani” ‘kobieta’: żeński, kobiecy (13)
- III. Zestawienia w funkcji nazw specjalnych (2)
»panieńska młodość« (1): (nagł) NAGROBEK IEDNEY PANNIE. (–) TV on napięknieyſzy kwiát pánieńſkiey młodośći [...] leży pochowány SzarzRyt D2.
»panieńska płeć« = dziewczyna(-y) [szyk 3:2] (5): GlabGad A2; BielKron 55; Mącz 396b; O nie zwyćiężona ćierzpliwośći/ w Chryſtuśie Pánie náſzym/ ktora ták mdłą á nie potężną płeć pánieńſką [tj. św. Martynę] mężną cżyni SkarŻyw 21; Milcżenie Pánieńſkiey płći nawięcey przyſtoyne BielSjem 16.
»stan panieński« = dziewczyny (1): Tego to tedy corkę wźiął w małżenſtwo ſobie/ Cnoty święte y ślicżność widząc w iey oſobie. Y to wſzyſtko nád co ſtan Pánieńſki nie może/ Mieć więcey/ ku zacnośći przednie dáry Boże. KołakCath B2v.
»panieńska wina« = utrata dziewictwa (1): [Europa uprowadzona przez byka skarży się:] Máło ieſt iedná śmierć pánienſkiéy winie. KochPieś 7.
W przeciwstawieniu: »panieński ... mężski« (1): á ktemu áby [tańce] były pánieńſkie oſobno á mężſkie oſobno. ModrzBaz 55.
»panieńska płeć« = dziewczęca uroda [szyk 1:1] (2): BielKron 340v; VAndá ſwych przodkow ſercem nie wydáłá, Choć płeć pánieńſką y tez poſtáć miáłá. KlonKr A3v.
W przeciwstawieniu: »panieński... manżelski« (1): Ale ijż Iána s tego ſtádla [tj. małżeństwa] wezwál/ rozumietz dál ijż daleko dóſtoynieyſſé ſtádlo panieńſkié ij wyſſé ij ſwiętſſé niżli manżelſkié. OpecŻyw 41v.
W połączeniu szeregowym (1): Gdyż ieſt zakon wdowi/ małżeńſki/ y pánieńſki RejPos 44v.
»panieński stan« = życie w dziewictwie (1): SkarŻyw 13 cf Szereg.
»stan panieński« = dziewice (3): RejPos 342v; wſzyſcy ſię w Pánie ráduymy/ á ku zbudowániu ſtanu Pánieńſkiego iako ieſt vmęcżoná S. Iágnieſzká rozcżytaymy. SkarŻyw 67; Bądź pozdrowioná Márya/ [...] ozdobo y korono ſtanu pánieńſkiego naiáśnieyſza. LatHar 39.
»panieńska czystość, uczciwość« = dziewictwo, dziewiczość [szyk 13:8] (20:1): IAko śmie niewſtydliwy vpor Heretycki/ ſluby y chowánia pánieńſkiey cżyſtośći [...] zwáć wymysły ludzkimi SkarŻyw 71, A3v, 71 [2 r.], 112, 124, 142 (15); Pogánin też oſzukány wyrozumiał/ iż w wietſzey wadze v niey vczćiwość Pánienſka byłá/ niż żywot doczeſny. StryjKron 406; Dla nas ſię sſtał cżłowiekiem/ z Pánny ſię národźił/ A iey pánieńſkiey cżyſtośći niwcżym nie náruſzył ArtKanc N17, A8v; LatHar 152, 477; KlonKr A3v.
»panieński(-a) wstyd (a. wstydliwość)« = modestia virginalis Mącz; virginalis verecundia Cn [szyk 2:1] (3): Mącz 499a; SkarŻyw 69; Z poyźrzenia świętobliwa iey fárbá pałáłá: Pánieńſki wſtyd przebijał przez oblicze białé ZawJeft 46.
»panieński abo wdowi« (1): [ewangelicy] záchowáć ſię komu w czyſtośći pánieńſkiey ábo wdowiey/ zá rzecz niepodobną máią WujNT 201.
»syn panieński« (5): O dzywna rzecz yſch mądroſzcz boſka oczyecz wſzech vyekow ktorego kroleſtwo koncza nyema ten ſyą ſtal (poth czaſem) ſynem panyenſkym PatKaz II 49, 39; SkarŻyw 510; WItay Pánie Iezu Chryſte/ ſłowo Oycowſkie/ Synu Pánieńſki LatHar 221, 221.
»naświętszy, panieński« (1): [Chrystus] wźiął ná ſię náturę człowieczeńſtwá náſzégo z naświętſzéy pánieńſkiey krwie twoiéy SiebRozmyśl G2v.
»nienaruszony, panieński« (4): OpecŻyw 181; [Chrystus] z nienáruſzonego żywotá pánieńſkiego národzić ſię raczył WujNT 309, 386 [2 r.].
»panieński a niewinny« (1): A wſzákoż nie mogło wytrwáć pánieńſkie á niewinne ſerce iey/ áby miáło być bez wyelkiey żáłołośći [!] RejPos [105]v.
»panieńska czystość« (1): [Chrystus] wyſſedl przez ſwé ſwięte narodzenié z Marie rozdzki panienſkié cżyſtoſci/ przez wſſytkié trudnoſcij. OpecŻyw 15.
»doskonałość, zupełność panieńska« = dziewictwo (1:1): ktora [Maryja] y godnośći máćierzyńſkiey doſtąpiła/ y doſkonałośći pánieńſkiey nie vtráćiła LatHar 413; WujNT 5.
»sromieźliwość panieńska« (2): OpecŻyw 146; O panno blogoſlauyona marya czo czyą przyuyodlo na gorą ſcriſtuſem caluaryą, czemu czyą nyeoduyodla ſromyeſzlyuoſzcz panyenſka PatKaz III 128v.
[W przeciwstawieniu: »panniejski ... mniski«: A ta rzecz ſie więcei przygadzała w Klaśztorzech Pannieiſkich/ niż Mniſkich ConfKwiat Z3v.]
»panieński i mniski« (1): iż zá kilá lat y rychley [Luter] wſzytki klaſztory pánieńſkie y mniſkie w Sáſkiey źiemi ſpuſtoſzył SkarKaz 418b.
W przeciwstawieniu: »panieński ... małżeński« (1): iż ſtan pánieńſki ieſt nie tylko ku záchowániu podobny/ ále y dáleko zacnieyſzy nád małżeńſki WujNT 872.
med. »panieńska żyła« = vena Saphena; żyła nożnicowa (1): Náuká o puſzcżániu krwie. Zyłámi nie puſzcżay iedno gdy Mieſiąc ieſt w tych známionach. [...] W Niedźwiadku/ okrom Pánieńſkich żył. Goski *.
Synonimy: I.1. dziewczy; 2. dziewiczy; II. białogłowski, niewieści, żeński; III. »panieński włos«: owsik, »zajęcze ziele«.
LWil, (ZZa)