« Poprzednie hasło: [CHĘTLIWOŚĆ] | Następne hasło: CHĘTNIE » |
CHĘTLIWY (54) ai
chętliwy (52), chętliw (2); chętliw GórnDworz, PudłDydo.
comp chętliwszy (2).
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | chętliwy, chętliw, chętliwy, chętliwy, chętliw | f | N | chętliwå | n | N | |
G | G | chętliw(e)j | G | |||||
D | chętliwému | D | D | |||||
A | chętliw(e)go, chętliwy | A | chętliwą | A | chętliw(e) | |||
I | chętliwym | I | chętliwą | I | chętliwym | |||
V | chętliwy | V | chętliwå | V |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | chętliwi, chętliwszy |
subst | chętliwsz(e) | |
D | chętliwym | |
A | m pers | chętliwé |
subst | chętliw(e) |
sg m N chętliwy (17), chętliw (2); (attrib) chętliwy (4); (praed) chętliwy (13), chętliw (2). ◊ D chętliwému (2); -ému (1), -(e)mu (1). ◊ A chętliw(e)go (3), chętliwy (2). ◊ I chętliwym (2). ◊ V chętliwy (1). ◊ f N chętliwå (1). ◊ G chętliw(e)j (1). ◊ A chętliwą (4). ◊ I chętliwą (2). ◊ V chętliwå (1). ◊ n A chętliw(e) (1). ◊ I chętliwym (2). ◊ pl N m pers chętliwi, chętliwszy (6). subst chętliwsz(e) (1). ◊ D chętliwym (2). ◊ A m pers chętliwé (3); -é (1), -(e) (2). subst chętliw(e) (1).
Sł stp brak, Cn s.v. chętny, Linde XVI – XVIII w.
chętliwy czego (1): A ták moy miły ſynu/ bądź tego chętliwy/ Y ſtáray ſie ſpilnośćią/ a práwie troſkliwy. Iák byś ią zá Małżonkę/ iuż otrzymał ſobie PaxLiz E.
chętliwy do czego (9): Do kopiey chętliwi rádzi ią ſzyrmuią PaprPan R3v; Bo iáko ċi chętliwi do boiu bywáli/ Ták ich Białokurowie namniey nie wydáli. PaprPan Aa2, D; ModrzBaz 20v; KochPs 150; KochFr 87; ReszPrz 72; PaprUp Hv; PaxLiz E4v.
chętliwy komu, czemu (7): Tu będzie plácz/ pokázác/ iáko kto ieſt tey płci chętliw GórnDworz Vv; KochPs 212; MWilkHist F4; KochFr 84; PaprUp Fv; GrabowSet Y2v; Aby nigdy ten narod iego narodowi/ Chętliw nie był PudłDydo [B5]v.
chętliwy ku komu, ku czemu (6): NIevkracay nam mily panie dobrodzieyſtwa twego ale ie nam radſſey rozmnazay a ſnadz tem będziem chętliwſſy ku wyznawaniu chwalebnego imienia twego RejPs 205v; Mącz 115d, 508a; BudBibKaw A3v; KochPs 25; a wnętrzności iego tym chętliwſze ſą ku wam/ gdy wſpomina na poſłuſzeńſtwo wſzytkich was WujNT 2.Cor 7/15.
chętliwy przeciw komu (1): niemogłem ſie ſtáwic Przykro przećiw takie mu wſzelkiéy czći godnému/ Miłému/ á przeciw mnie záwſzé chętliwému. GosłCast 73.
chętliwy na co (3): Zmiłuy ſię Oycże/ pomoż chętliwemu Na twoie drogi GrabowSet M4v; O Pánno/ na rátunk/ mnie záwżdy chętliwå/ [...] Teraz/ teraz/ ocży rácż też ſkłonić ſwoie/ A łzámi oblane przyimi prośby moie. GrabowSet R4v, Q3v.
cum inf (4): Miey tedy y dźiś dźiękę/ biſkupie cnotliwy/ Ześ poſpolitey rzeczy ſłużyc ták chętliwy. KochFr 124; GrabowSet A2v, H3v, S4.
»chętliwym sercem« (1): A ty oycze/ y mátko/ zacna krwi oboie/ Weſołym/ y chętliwym ſercem dźiecię ſwoie: W rękę mężowi dayćie KochEpit A3v.
»chętliwy i posłuszny a powolny« (1): Bo to ieſt nie ludzka ále Boża ſpráwá/ nie poniewolnym/ ále y chętliwym y posłuſznym á powolnym [volentibus et mandata exequendi cupidis] roſkázowáć. ModrzBaz 116.
»prędki i chętliwy« (1): Day Boże nam do pokuty z grzechow [...] ták prętkie y chętliwe powſtánie. SkarŻyw 26.
Synonimy: chciwy, gotowy, pilny, posłuszny, pracowity, skłonny.
Cf CHCĄCY, CHĘTNY, CHUTKI, CHUTLIWY
MM