[zaloguj się]

CHOCIAĆ (51) cn i pt

cn (50), pt (1).

chociać (39), choćci (8), chociajci (4); chociać BierEz (3), ForCnR, BierRozm, RejJóz (3), RejRozm (2), LubPs, RejWiz (3), RejFig, RejAp, GórnDworz, KochFr, PudłFr, WujNT; ohoćci MurzNT, KochCz, KlonWor; chociajci RejPosWiecz2; chociać : choćci : chociajci RejKup (8 : 1: ‒), RejZwierz (7 : 1: –), RejPos (1 : 1 : 2), RejZwierc (3 : 2 : 1).

o jasne, a pochylone.

stp, Cn, Linde brak.

I. Spójnik; wskazuje na stosunek przyzwalający: aczkolwiek, mimo że; łączy zdania składowe (lub równoważniki zdania) w zdaniach złożonych podrzędnie [w pozycji przed zdaniem nadrzędnym (27), po zdaniu nadrzędnym (22), w pozycji wtrąconej w zdanie nadrzędne (1)] (50): Boć niewiáſtá nie miłuie/ Choćiać ſie ták vkázuie BierEz C4 (3); ForCnR E2v; BierRozm 22; Bo chociać kęs kto żabroi [!] Wnet ſie to piwo vſtoi RejJóz D (2); RejKup e7 (5); chocći iá świádczę oſobie świadectwoć moie ieſt ći práwdźiwé MurzNT Ioann 8/14; RejWiz 106v; RejFig Bb6; RejZwierz 5v (4); RejAp 70v; GórnDworz G3v; RejPos 71v; RejPosWiecz2 91v; RejZwierc 242v (2); KochFr 72; PudłFr 69; WujNT Act 17/27; KlonWor 77.

Połączenia: »chociać i« (1): A wſſiſczi o tobie radzą Chocziacz i ieſcz doſicz dadzą RejRozm 407.

»chociać też« (1): Chocyać też w rádę záſyedli ty zyemſkye kſyążętá/ A wyelka potwarz przećiw mnye od nich yeſt zácżętá LubPs aa5v.

»chociać ... a« (3): LubPs aa5v; RejPos 127; áno choćći kęs w ocży pochlebuią á odſzedſzy wſzyſcy ſie ſmieią RejZwierc 69v.

»chociać ... ale« (8): Chocziacz to ſtare blazenſtwo Alie więtſſe podobienſtwo RejRozm 402; RejKup y3v; A chociać ſie nadobnie zwirzchu przebłyſkawa/ Ale pátrzay co zá grom tám we wnątrz zoſtawa. RejWiz 89v (2); RejZwierz 54v; RejPos 264 (2); RejZwierc 239.

»chociać ... lecz« (2): CHociać to cżarny Grecżek/ lecż nie bárzo brudzi RejZwierz 84 (2).

»choćci ... przedsię« (1): CHoćći ſie zdam nie wielki/ przedſię w nos nie dmuchay RejZwierz 76v.

»choćci ... wszakże« (1): A choćći v mnie nie máłé podobieńſtwo do prawdy ſię zda/ że y Czechy záwżdy Czechámi zwano/ [...] wſzakże mogło też to bydź/ że oni imię ſwé dawné [...] ſtráćiwſzy [...] Láchy ſię názwáli. KochCz B2v.

»chociać ... jednak przedsię« (2): RejJóz B; Chocżaċ drugemu niemiło Abv yednak prżetſſe było RejKup r7v.

α. Z trybem przypuszczającym przybiera odcień warunkowy, wyszczególniając jedną z wielu możliwych okoliczności, zwykle najmniej sprzyjającą: nawet gdyby [w pozycji przed zdaniem nadrzędnym (2), po zdaniu nadrzędnym (1)] (3): Choczyac by też bylo brzytko Radzeć przed ſię wypjć wſytko. RejKup Lv; nie moẃ zle głośno ni o kim/ choććiby ſie też co do kogo nie podobáło RejZwierc 25v (2).
II. Partykuła ograniczająca (1): Bo to ieſt wielka przekaza Gdy na duſſy iaka ſmaza. Choczyać namneyſa zoſtanie Przekaza/ dobre ſkonanie. RejKup n3v.

Synonimy: I. acz, aczkoli, aczkolwiek; II. przynamniej.

Cf CHOCIAŻ, CHOCIAŻBY, CHOCIAŻCI, CHOCIAŻŻE, CHOĆ, CHOĆBY

AL