« Poprzednie hasło: CZAROWNICY | Następne hasło: CZAROWNIK » |
CZAROWNICZY (8) ai
czarowniczy (6), czarownicy (2); czarowniczy Mącz (3), CzechEp, ReszPrz, SkarKaz; czarownicy StryjKron (2).
a oraz o jasne.
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | czarowniczy | f | N | czarowniczå | n | N | |
I | I | I | czarowniczym |
pl | ||
---|---|---|
N | subst | czarownicz(e) |
G | czarowniczych |
sg m N czarowniczy (2) [w tym: -i (1)]. ◊ f N czarowniczå (1). ◊ n I czarowniczym (1). ◊ pl N subst czarownicz(e) (2). ◊ G czarowniczych (2).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu.
»zaklinanie czarownice« (1): y wnętrznośći z członkiem męſkim z niego wytárgnąwſzy/ w ſtuczki drobne zſiekáli/ y ná węgle roſpalone włożywſzy kurzyli/ ktorym kurzenim wſzytkie kąty zamkowe z záklinánim Czárownicym okadzáli. StryjKron 572.
Synonimy: czarnoksięski, czarnoksiężnicy, guślny, gwiazdarski, kuglarski, praktykarski, wieszczy.
Cf CZAROWNY
ZZa