« Poprzednie hasło: DOBROTLIWIE | Następne hasło: DOBROTLIWY » |
DOBROTLIWOŚĆ (266) sb f
Wszystkie o jasne.
sg | pl | |
---|---|---|
N | dobrotliwość | dobrotliwości |
G | dobrotliwości | dobrotliwości |
D | dobrotliwości | |
A | dobrotliwość | dobrotliwości |
I | dobrotliwością | |
L | dobrotliwości |
sg N dobrotliwość (47). ◊ G dobrotliwości (100). ◊ D dobrotliwości (16). ◊ A dobrotliwość (39). ◊ I dobrotliwością (18). ◊ L dobrotliwości (17). ◊ pl N dobrotliwości (1). ◊ G dobrotliwości (8). ◊ A dobrotliwości (20).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVII w.
dobrotliwość przeciw(ko) komu (5): KromRozm II e3v; Thu ieſt wielka náuká ku poznániu wielkięy [!] dobrotliwośći Bożey przećiw ludźiom. BibRadz I 323c marg; Mącz 56b; ModrzBaz 53; NiemObr 18.
dobrotliwość ku komu (2): Leop 3.Mach 7/5; Lecz gdy ſię okazáłá dobrotliwość y miłość ku ludźiom Bogá zbáwicielá náſzego [cum autem benignitas et humanitas apparuit Salvatoris nostri Dei]: nie z vczynkow ſpráwiedliwośći ktoreſmy my vczynili/ ále podług miłośierdźia ſwego zbáwił nas WujNT Tit 3/4.
W połączeniach szeregowych (2): Więc do thego ſzcżęſliwego towárzyſtwá [mądrości]/ przyłącża ſie theż/ hoiność/ cżći prágnienie/ ludzkość/ powagá/ ſkromność/ dobrotliwość/ y wiele cnot inych GórnDworz Ff8; WujNT Col 3/12.
W apostrofach modlitewnych do Boga: »twoja dobrotliwość« (7): O boże námiloſciwſſy oytcże/ gdyż ſie tak zlubilo dobrotliwoſci twé datz mnie ſynácżka twégo/ otom go iuż ſtracila OpecŻyw 32v, 1; O Boże/ ktoryś dáry miłośći twoiey/ przez łáſkę Duchá ſwiętego wlał w ſercá wiernych twoich/ dayże ſługom y ſłużebnicom twoim N. y N. zá ktorymi ſię modlimy dobrotliwośći twoiey/ zdrowie duſzne y ćieleſne LatHar 631, 71, r145, 569, 575.
W przeciwstawieniu: »złość ... dobrotliwość« (3): Miłowałeś złość więcey niſli dobrothliwość [dilexisti malitiam super benignitatem]: więcey niepráwość niſli mowić ſpráwiedliwość. Leop Ps 51/5; KochPs 162; ArtKanc P4.
W charakterystycznych połączeniach: dobrotliwość boska (boża) (16), dziwna (4), hojna, osobliwa (osobna) (5), nieograniczona, nieskończona, niewyczerpana, niewymowna, niewypowiedziana, niewysłowiona (2), niezmierna, nieznośna, pańska (14), przyrodzona (5), szczodrobliwa (2), szczyra (5), święta (6), wielka (20), wszechmocna (2).
»miłosierna (a. miłościwa) dobrotliwość« (2): Iáko ogień gáſi wodá/ ták grzech głádzi miłoſierna dobrotliwość [in eleemosinis veniam impetrabit peccati]. BudBib Eccli 3/31 [33]; LatHar 658.
»cierpliwość, (i) dobrotliwość« [szyk 5 : 1] (6): KromRozm I B3v; GrzegŚm 32; CzechRozm 187v; duch Páná Chriſtuſow/ ćichy/ y pokorny/ nie wiedźie do zápálcżywey pomſty nikogo/ ále rácżey vcży/ doſkonáłey ćierpliwośći/ y dobrotliwośći/ przećiwko naywiętſzym nieprzyiaćielom. NiemObr 18; WujNT Rom 2/4, Gal 5/22.
»dobroć, (abo) dobrotliwość« = benignitas, bonitas Vulg [szyk 2 : 2] (4): KromRozm I B3v; Mącz 366d; Lecz pewienem tego brácia moi/ y ia ſam o was; iż y wy ieſteśćie pełni miłośći (marg) dobroci, ábo dobrotliwośći. (–) WujNT Rom 15/14, Gal 5/22.
»łaska, (i, a) dobrotliwość« = gratia et benevolentia a. benignitas JanStat (11): Tytuſowi tákyeż nyeco dotyka/ [...] łáſkę á dobrotliwoſć bożą przećiw nam przypomináyąc. KromRozm II e3v; żadną iną rzecżą vſpráwiedliwieni być nie możemy/ iedno ſámą ſzcżyrą łáſką á dobrotliwoſcią Páńſką. LubPs H3, Vv, gg6v; BibRadz I 283d marg; á iżbychmy ſie też w tym przypátrowáli dziwney łáſce á dobrotliwośći y miłoſierdzyu Páná tego RejPos 325, 310v; KuczbKat 30; WujNT 529; Stároſtóm Króleſtwá náſzégo [...] łáſkę y dobrotliwość náſzę Królewſką opowiádamy. SarnStat 903, 193.
»dobrotliwość, (i) łaskawość« [szyk 5 : 1] (6): Calep 810b; cżeść tobie oddáię/ dźiękuiąc záraz twey łáſkáwośći i dobrotliwośći zá wſzytkie dobrodźieyſtwá twoie. LatHar 569, + + +1, 35, 142, 268.
»dobrotliwość, (a, i) miłosierdzie« [szyk 11 : 7] (18): Dobrotliwoſci a miłoſierdzia twoiego ſnadz zadny ięzyk ſluſſnie wyſlawic niemoze RejPs 149v, 35v, 151, 211v; LubPs I4v; Wſpomni Pánie ná miłoſierdźie twoie/ y ná dobrotliwoſći twoie [miserationum tuarum, Domine, et misericordiarum tuarum]/ ábowiem ſą od wieká. BibRadz Ps 24/6; RejPos 129v, 186, 248v, 325; WujJudConf 112v; RejPosWstaw [1103]; CzechRozm 219 [2 r.]; Bo to trudna rzecż ieſt/ áby ći ktorzi dobrodźieyſtwá Boże [...] poznawáią/ nie mieli iego przećiwko ſobie miłośierdźia y dobrotliwośći [misericordiam et benevolentiam] doznáć. ModrzBaz 53; Calep 206a; LatHar 144, 228.
»dobrotliwość i miłość« = benignitas et humanitas Vulg (2): vcżyń to/ áby mię twoiá dobrotliwość y prawdziwa miłość nie odłącżáłá od opieki mátki twey. LatHar 282; WujNT Tit 3/4.
»dobrotliwość i sprawiedliwość; dobrotliwość z sprawiedliwością« = bonitas et iustitia Vulg [szyk 3 : 1] (3; 2): Vmiłował on ná dewſſytko [!] dobrotliwość zſpráwiedliwoſćią RejPs 47v, 220v; CzechRozm 211v; WujNT Eph 5/9.
»szczodrobliwość (a. szczodrość), (i) dobrotliwość« [szyk 3 : 2] (5): Beneficentia ‒ Dobrotliwoſzcz, ſczodroſzc. Calep 136a, 136b; przezeń [przez Eucharystyją] Pánu Bogu zá iego dobrotliwą ſzcżodrobliwość/ y ſzcżodrobliwą dobrotliwość dźiękuiemy. LatHar 199, 259, 663.
»(wiel)możność i (a) dobrotliwość« [szyk 3 : 2] (5): WYſláwiayćie páná z wielkiey dobrotliw’oſći [!] iego y zwielkiey możnoſći iego iż on ieſt pan nád pány y krol nad krolmi á bárzo dobry RejPs 202v, 151; LubPs ff3; RejPos 183v, 227.
»przez dobrotliwość« (2): Proſzę ćię tedy/ przez niewypowiedźiáną dobrotliwość twoię/ [...] rácż odpuśćić mnie grzeſznemu grzechy LatHar 147, 143.
»w dobrotliwości« = in bonitate Vulg (2): á ták y mnie moy pánie pokornie proſſę/ áby náucził tego [strzec rozkazowania Bożego] w łáſkáwey dobrotliwoſći twoiey. RejPs 156v; Leop Ps 118/68.
»według dobrotliwości« (1): Y wſpomniał ná przymierze ktore miał z nimi/ á rozlithował ſię ich według wielkich dobrotliwoſći ſwoich. BibRadz Ps 105/45.
»z dobrotliwości« = de benignitate JanStat (46): Abowiem ty z dobrotliwoſći ſwey nigdy nieomieſſkawaſz doſyć vczynić ſluſſney żądzey káżdego RejPs 89v; GDyſz ty miły panie ſprzyrodzoney boskiey dobrotliwoſci ſwoiey nic teſz inſſego iedno wſſytko dobre nad nami ſprawuieſz RejPs 102, 48v, 53v, 76, 85, 86v (12); Bo Pan Bog w koſcyele ſwym ſwiętych ſpołecżnośći/ Zawżdy tu przemyeſſkawa s ſwey dobrotliwośći LubPs C3v, O6v, bb4, ee4v; Leop Ps 64/12; BibRadz I *3v, 1.Ioann 5/16; RejPos 67v, 81v, 100v, 140, 186 (14); BudBib 2.Esdr 9/25; HistHel ktv; CzechRozm 122, 219; WisznTr 28; Pomniał ná ſwé przymiérzé/ á ich wſzytki złośći Puśćił imo ſye z wielkiéy ſwéy dobrotliwośći. KochPs 162; ArtKanc P4; LatHar 625, 660; Od których płac té poddáné náſzé w téy mierze z oſobliwéy dobrotliwośći náſzéy wolné czynimy ná wieki. SarnStat 547 [idem 937], 193, 897, 937.
»za dobrotliwością« = iuxta benignitatem Vulg (2): ábowiem przyidzie czás iż on ćiebie ze wſſego wyzwoli zá dobrotliwoſćią ſwoią RejPs 63v; Leop 3.Mach 7/5.
dobrotliwość przeciwko komu (1): áby okazał [Bóg] w przyſzłych wiekách obfite bogáctwo łáſki ſwoiey/ w dobrotliwośći przećiwko nam [in bonitate super nos] w Chriſtuśie Ieſuśie. WujNT Eph 2/7.
W charakterystycznych połączeniach: dobrotliwości boskie (2), dziwne, niesłychane, niezmożone, pańskie (4), święte.
»dobrotliwość uczynić« = bonitatem facere Vulg (1): DObrothliwość vcżyniłeś z ſługą twoim: według ſłowá twego Leop Ps 118/65.
Synonimy: 1. łaskawość, miłosierdzie, miłościwość, miłość, wdzięczność, życzliwość; 2. dobrodziejstwo, łaska.
Cf DOBRO, DOBROĆ, [DOBROŚĆ], DOBROTA, DOBROTWA
LW