« Poprzednie hasło: DOSTATECZEN | Następne hasło: DOSTATECZNO » |
DOSTATECZNIE (463) av
o, a oraz pierwsze e jasne [w tym w a 6 r. błędne znakowanie], -e (50), -é (3) MurzHist (2), MurzOrt.
comp i sup (73+1) (nå)dostateczniéj; -éj (5), -(e)j (69).
Sł stp, Cn notuje, Linde XIX w. s.v. dostateczny.
cum ai (1): choćby nabárźiey ſie vkorzył/ [...] iednák godny doſtátecżnie być nigdy niemożeſz/ ábyś w dom twoy gośćiá ták zacnego przyiął. KarnNap D2v.
W charakterystycznych połączeniach: dostatecznie (do-, wy-)wiedzieć (się) (dowiadować się) (32), (do-, po-, u-, wy-)zna(wa)ć (15), (na-, o-, od-, wy-)pis(ow)ać (65), (na-, przy-, wy-)uczyć (nauczać) (17), objaśnić, objawić (2), (o-, od-, wy-)powiedzieć (powiadać) (23), oznajmować (4), (p)okaz(ow)ać (się) (ukazować) (43), (po-, wy-, z-)rozumieć (24), wierzyć (5).
praw. »dostatecznie dowieść« [szyk zmienny] (5): OrzList kt; onym [...] álbo ich blizſzym/ gdy dowiodą doſtátecznie bliſkośći/ [demonstratione evidenti propinquitatem probantibus JanStat 902]/ dopuśćimy zbiéráć/ y onych vżywáć wedle woléy ſwéy SarnStat 1118, 152, 512, 1240.
praw. »dostatecznie nagrodzić« = plenariam satisfactionem impendere JanStat (3): [jeśli] niektórzy z nich [...] ſzkody bądź máłé bądź wielkié podéymą w rzeczách y oſobách: tedy im to doſtátecżnie nágrodźimy. SarnStat 135 [idem 2 r.] 451, 883.
»dostatecznie nasycić się« = exaturare, obsaturare Mącz [szyk zmienny] (3): Mącz 369c; końcá rzece oney ćiekącey nie było/ poty aſz ſię wſzyſcy doſtátecżnie náſyćili. SkarŻyw 384; LatHar 599.
»dostatecznie opatrzyć, opatrzony« [szyk zmienny] (3 : 1): niech ſię rozweſelę z ſynámi twemi/ wſzelákimi dáry twoimi doſtátecżnie opátrzony. LatHar 589; A Rotmiſtrze máią tego doyźrzec/ iákoby ſie káżdy towárzyſz iego opátrzył doſtátecżnie do obozu żywnośćią SarnStat 366, [1023]; GrabPospR N.
»dostatecznie zapłacić, odpłacić« = plenarie exsolvere JanStat (szyk zmienny] (4 : 1): BielŻyw nlb 3; Wawrziniec, y Dominik Tokarscy. dali, y zaplaćili, temuz Marćinowi Tokarskiemu [...] zewsżitkich ruchaiąćich rzecży w Tokarach, za co iemu poſtąpili, i zaplaćili dostatecżnie ZapKościer 1581/19v, 1589/85; SarnStat 190, 898.
»nie w części ale dostatecznie« (1): Iákoż nie dáleko więcey tego co mowił [Bóg] przez ſyná ſwego miłego/ iuż nie w cżęśći iákiey/ ále doſtátecżnie wolą ſwoię prze zeń oznaymiwſzy dochowáć/ y porządnie ná wiecżną pámiątkę zoſtáwić nie miał? NiemObr 72.
»dobrze i (a) dostatecznie« = bene et locuplete Modrz [szyk 12 : 1] (13): LibLeg 10/113; GroicPorz A3v; Mącz 383c; RejPos 140v; Y Ten Artykuł/ poniewáż wſzyſtek od nas wźięty ieſt/ y w Kośćiele tego lepiey y doſtátecżniey vcżą/ opuśćilichmy dla krotkośći. WujJud 62v; CzechRozm 96 marg, 254, **v; ModrzBaz 1; CzechEp 123; cżynię to dla tego/ áby ſię tá rzecż lepiey y doſtátecżniey pokazáłá. NiemObr 35; ActReg 50; SarnStat 1175.
»dostatecznie i dołożnie« (1): Wyemy tho doſić doſtátecżnye y dołożnye/ iż kapłáńſtwo yeſt tákowy ſtan poććiwy/ boſki/ á wyelki GliczKsiąż O4v.
»doskonale (i) dostatecznie« [szyk 2 : 1] (3): Perlito, Doskonále/ doſtátecżnie ſliub ſwoy wypełniam. Mącz 196a; CzechRozm A3v; LatHar 146.
»dostatecznie i dowodnie« (szyk 1 : 1] (2): Tobiebym ia mógł ná to doſyć doſtátecżnie y dowodnie odpowiedźieć/ ktory ſłowu Bożemu wierzyſz CzechRozm 175, 172.
»dostatecznie i gruntownie« (1): ále idzie o Zydy/ ábym vmiał z nimi doſtátecżniey y gruntowniey mowić/ y rzecż tę pokázáć. CzechRozm 107.
»jaśnie i (a) dostatecznie« (2): Bo co ná yednym myeyſcu zákryćye nápiſano/ álbo nye doſtátecznye wyráżono/ ná drugim ſye yáſnyey á doſtátecznyey náyduye. KromRozm II q4; CzechRozm 164.
»krotko i dostatecznie« (1): to co ku zbáwieniu wierzyć/ y wyznawáć potrzebá/ krotko y doſtátecżnie/ od duchá Bożego wyráżono/ y w piśmie ś. ná wielu mieyſcách pozoſtáwiono mamy NiemObr 93.
»mocnie a dostatecznie« (1): ale y cżego ſie tak naucżywamy/ to lepiey vmiemy/ ſkładniey wymawiąmy/ y mocżniey a doſtátecżniey pamiętamy. KwiatKsiąż L2v.
»dostatecznie i obficie« [szyk 1 : 1] (2): Wáſzći to właſny vrząd/ [...] áby ták młodźieńcy byli ćwicżeni/ iákoby oni rodźicow y przyiaćioł ſwych żądzy/ á Rzecżypoſpolitey y Zborowemu ocżekawániu doſtátecżniey y obfićiey niekiedy doſyć vcżynili [plenius uberiusque respondeant]. ModrzBaz 134; LatHar 230.
»pewnie a dostatecznie« (1): Constitutio definitiva, Státut á vſtáwá zupełna/ pewnie á doſtátecżnie rzecz opiſuiąc. Mącz 128a.
»dostatecznie i porządnie« (1): vpátrowałem miſterſtwo X. K. [...] ktoryby iemu/ doſtátecżniey/ y porządniey (iáko vcżenſzy y ſpoſobnieyſzy) ná wſzytko odpowiedźieć [...] mogł NiemObr 24.
»prawie (a, i) dostatecznie« [szyk 2 : 1] (3): KrowObr 123; Mącz 148d; To ieſt/ iż z niego prawie a doſtátecżnie może każdy wiedziec/ ktorym porządkiem ſłowá w Hywreyſkich Bibliach idą. BudBib B4.
»słusznie a dostatecznie« (2): BielŻyw nlb 3; ZLoczyńcá/ ktory raz dla iákiego podeźrzánego wyſtępku ſłuſznie á doſtátecżnie wedle Práwá był męczon/ [...] drugą raz nie ma być męczon GroicPorz ii3.
»sprawnie a (i) dostatecznie« [szyk 4 : 2] (6): o wſzitkych tich granyczach czy poddany naschi livdzie ſtarzi daly sprawnie a doſtatecznie yemv znacz. LibLeg 11/84, 11/63v [2 r.], 87v, 93v, 142.
»szeroko (szeroce) a (i) dostatecznie« [szyk 10 : 1] (11): Plene scribere, Szeroko á Doſtátecżnie pisáć. Mącz 304c; RejPos 88v; Szyrzey á doſtátecżniey nam to wykłádáć á przed ocży náſze kłáść racży ſam Pan náſz v Iáná s. RejPosWstaw 22; CzechRozm 9v, 221; StryjKron 36; CzechEp 40, 80, 289; NiemObr 92; Calep 441a.
»dostatecznie (i) własnie« [szyk 2 : 1] (3): Cośmy iuſz doſtátecżnie y właſnie wyzſzey vkazáli/ według rzeczy y prawdy ſámey Hiſtoriey Latopiſzcow StryjKron 71; CzechEp 120; SarnStat 1027.
»znacznie i dostatecznie« (2): CzechRozm 228v; A co nawiętſza/ iużem to (ták tuſzę) doſyć znácżnie y doſtátecżnie pokazał/ iż to wſzytko ſam I.M.X.K. cżyni CzechEp 339.
»zupełnie i (a) dostatecznie« [szyk 4 : 3] (7): PowUrb 2; Synu Alexander/ iáko zupełniey y doſtátecżniey mądroſć twoiá vżnáłá/ wſzytek ſwiát ná skáżeniu ieſth położon HistAl G; GliczKsiąż I5v; RejPosWstaw 21, [1433]; ZapKościer 1589/ 85; WujNT 89.
»dostatecznie i źrzetelnie« (1): z łáſki Bożey/ doſtátecżnie/ y źrzetelnie/ ze ſłowá Bożego/ przycżyny właſne/ dla cżego cżeść/ y chwałę powinną pánu Chriſtuſowi oddawamy/ pokázáć możemy NiemObr 117.
W charakterystycznych połączeniach: dostatecznie oczyścić, odpuścić (odpuszczony) (3), pojednać się, przyzwolić, postanowic (ustawić) (3), trwać, zbawić (4).
»zgoła i dostatecznie« (1): Aták áni Pan/ áni Duch ś. áni Apoſtołowie/ onego ktoryby nie był Bogiem/ ták zgołá y doſtátecżnie nigdyby nie miánowáli Bogiem CzechEp 238.
»dostatecznie, (a, i) zupełnie« [szyk 2 : 2] (4): SeklKat S4; A gdy ſye żaden ná thych trzech Sądźiech przećiw niemu nie ozowie/ tám iuż ma być wolny ſkazan przes Sądowny wyrok/ zupełnie/ doſtáthecznie GroicPorz o2; KrowObr 178v; Nie ieſtći Pan pártáczkim lekárzem/ áby doſtátecżnie vzdrowić y zupełnie grzechow odpuśćić niemiał. WujJud 90.
cum ai (1): A/ by wſzytko wyliczáć/ y dniáby nie ſtáło/ Ták iéy doſtátecżnie ieſt we wſzem piękné ćiáło. PudłFr 70.
»poćciwie a dostatecznie« (1): SeklWyzn Gv cf »dostatecznie żyć«.
Synonimy: 1. dobrze, doskonale, gruntownie, pewnie, porządnie, prawie, sprawnie, właśnie, źrzetelnie; 2. doskonale, zupełnie; 3. ochędożnie, okwicie.
Cf DOSTACZNIE, DOSTATECZNO, NIEDOSTATECZNIE
TK