[zaloguj się]
[pdf]

FIGLOWAĆ (8) vb impf

o oraz a jasne.

Fleksja
inf figlować
indicativus
praes
sg pl
1 figluję
2 figlujesz
3 figlują

inf figlować (5). ◊ praes 1 sg figluję (1). ◊ 2 sg figlujesz (1). ◊ 3 pl figlują (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.

1. Używać wybiegu, wykrętu; używać podstępu, oszukiwać; obludere Cn (6): RejJóz Hv; A iákoż ſie ſwiecka myſl s Páńſką zrownáć może. Tey pomoże pochlebſtwo/ á tey prawdy trzebá/ Wierę trudno s poſtawką figlowáć do niebá. RejWiz 182v, 21v; nie przeſtał ták długo około niego figlowáć/ że gi zwiodł á zdrádził/ iż ſie vnioſł zá chytremi namowámi iego/ á przeſtąpił ono przykazánie Páná ſwego. RejPos 49; Chłop s kárcżmarką. Coż wżdy páni ták figluieſz/ Dwie zá iednę przypiſuieſz/ A podawaſz nam s piánámi/ Day s konwią náleiem ſámi. RejZwierc 235v.
a. Udawać, pozorować (1): Bo ktoć co w krotochwilach/ vmie okázowáć/ Gdyby przyſzło o platne/ tám trudno figlowáć. RejZwierz 74.
2. Rozprawiać, wdawać się w rozmowy (1): á coż mu [Jezusowi kuszonemu przez szatana na pustyni] było po tym/ iż s tym Dyabłem thák chciał figlowáć/ ábo ſie w tákie ſpráwy wdawáć? RejPos 70v.
3. Prawdopodobnie brać udział w harcach przed potyczką, bitwą (1): Proludo – Figluię prżed zcieczim, dytwa [!]. Calep 858a.

Synonimy: 1. kusić, oszukiwać; 2. gadać, dyskurować, dysputować; 3. harcować.

Formacje współrdzenne: wyfiglować, wyfiglować się.

IM