[zaloguj się]
[pdf]

FOTARLĘ (2) sb n

Teksty nie znaczą ó; a jasne.

Fleksja
sg
N fotarlę
A fotarlę

sg N fotarlę (1). ◊ A fotarlę (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z tych samych przykładów).

Dziecko nieprawego łoża (2): Bo tá páni z dzyecięciem co podle niey chodzi/ Co to tymi ſtrzałkámi ná káżdego godzi. Acż ſlepe/ ále widziſz iż przedſię vgadza/ O nie iednegoż wierz mi to fotárlę zdradza. Toć ieſt on chytry Wenus która ſwiat zbłaźniłá/ A nie máſz tego ſtanu kogo nie zmamiłá. RejWiz 29v; [papież Klemens IV pisał do Piotra króla arragońskiego] Nie łágodnie go iáko nápomináiąc/ ábo proſząc/ ábo w ćichym duchu z nim poſtępuiąc: ále gorzey niż ná iákie fotárlę fukáiąc: grożąc y odpowiedáiąc: lżąc y háńbiąc: á moc ſwoię/ y zacność/ pod pokrywką kośćiołá/ wyſtáwiáiąc CzechEp [387].

Synonimy: baster, bebiś, bękart, bęsz, nakażony, nalezionek, pokrzywnik.

TG