« Poprzednie hasło: GASICIEL | Następne hasło: GASIĆ SIĘ » |
GASIĆ (107) vb impf
a jasne.
inf | gasić | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
indicativus | ||||||
praes | ||||||
sg | pl | |||||
1 | gaszę | gasi(e)m | ||||
2 | gasisz | |||||
3 | gasi | gaszą |
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | -m gasił | m pers | |
3 | m | gásił | m pers | gáśili |
f | gasiła | m an | ||
n | gasiło | subst | gasiły |
fut | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | będzie gasił | m pers | będą gasić |
imperativus | |||||
---|---|---|---|---|---|
sg | pl | ||||
1 | gaśmy | ||||
2 | gaś | gaście | |||
3 | niechåj gási | niech gaszą |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | m pers | byśmy gasili | |
3 | m | by gasił | m pers | by gásili |
f | by gasiła | m an | ||
n | by gasiło | subst |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praet | gasz(o)no | |||||
con | by gasz(o)no | |||||
participia | ||||||
part praes act | gasząc |
inf gasić (19). ◊ praes 1 sg gaszę (5). ◊ 2 sg gasisz (1). ◊ 3 sg gasi (41). ◊ 1 pl gasi(e)m (1). ◊ 3 pl gaszą (12). ◊ praet 1 sg m -m gasił (1). ◊ 3 sg m gásił (1). f gasiła (1). n gasiło (1). ◊ 3 pl m pers gáśili (4). subst gasiły (1). ◊ fut 3 sg m będzie gasił (1). ◊ 3 pl m pers będą gasić (1). ◊ imp 2 sg gaś (3). ◊ 3 sg niechåj gási (1). ◊ 1 pl gaśmy (1). ◊ 2 pl gaście (1). ◊ 3 pl niech gaszą (1). ◊ con 3 sg m by gasił (1). f by gasiła (1). n by gasiło (1). ◊ 1 pl m pers byśmy gasili (2). ◊ 3 pl m pers by gásili (2). ◊ impers praet gasz(o)no (1). ◊ con by gasz(o)no (1). ◊ part praes act gasząc (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
gasić czego (1): A gdy nieprzyiaciele bieżeli gáśić ogniá do okrętow/ w then cżás na nie vderzył BielKron 102.
gasić co (19): Bowiem iako zbytnie przelanie oleiu gaſi ſwiatło w kaganczu, takież zbytnie picie gaſi ciepło przirodzone. GlabGad G8; A gdyſczie ſedzieli bayącz Dzbanow przikro nachylającz Tedym wiecz wám gaſył knotki RejKup cc4V; RejWiz 137v; BibRadz Sap 16/17; BielKron 33, 423v; Iáko wodá gáſi ogień/ takież iáłmużná grzechy, [bibl. Eccli 3/31] HistRzym 104v [przekład tego samego tekstu BudBib, BiałKaz B3, WujNT 806]; BielSat 63, 72v; BudBib Eccli 3/31; BiałKaz B3; ModrzBaz 83v, 109; WujNT 806; W ogniu Pyrauſtá tylko ſámá ſkwáśi/ Ogień też ſobą Sálámándrá gáśi/ Ale źwierzętá pali/ láſy/ domy/ Ogień łákomy. KlonFlis C2v. Cf Zwroty.
gasić czym (4) : BiałKat 26; Oną cżęść miáſtá w ktorey ſię zápaliło/ niech drábiny przyſtáwiáią/ hakámi rozrywáią/ y chuſtámi mokremi gáſzą. ModrzBaz 84, 83v; KlonFlis C2v.
W charakterystycznych połączeniach: gasić knotki, moc ogniową, nawałność ognia, ogien (10), ognia, ożarki, światło (2).
»świeczki gasić« = ceremonia przy rzucaniu klątwy [szyk zmienny] (3): RejRozpr C2; Trudno je będzie prze- łomiċ Barzo będą nanie zwonicz Lútrem zwacz/ a ſwjecky gaſicz A by mie richlej wyſtraſycz RejKup P; RejPos 23.
W charakterystycznych połączeniach: gasić iskrę, płomień, strzały (2).
gasić w kim (11) : Ten ięzyk niecnotę w ludźiach gáśi/ ċnotę mnoży OrzRozm Q2v; OrzQuin L2v, R4v; Gási w tobie nádzieię RejPos 139; Náſłuchálichmy ſie też iáko mamy złe w ſobie gáśić RejZwierc 93v, 142v; iſz ſpytáć małżonká muſiáłá/ coby to było ták dziwnego/ co wniey y chęci do wſzytkiey cieleſności gáśiło. SkarŻyw 178, 114; LatHar 351; SkarKazSej 669a. Cf gasić czym w kim.
gasić czym w kim (1): Y nieẃiem ſkąd tho przyſzło/ Lew ſie pocżął łaśić/ A nadobną poſtáwą ón ſtrách we mnie gáśić. RejWiz 110.
W charakterystycznych połączeniach: gasić błąd, bojaźn, dobrodziejstwo, nadzieję, niecnotę, nieprawość, nierządną chuć, pociechę, strach, strzały ogniste (2), wiarę (3), zasługę, złe.
»gasić, (i) niszczyć« [szyk 1 : 1] (2): GroicPorz t; bo iáko niewola myśl w człowieku tłumi/ niſzczy/ gáśi/ co ſye też y ná twarzy ludzkiéy pokázowáć muśi: ták też záśie wolność w człowieku myśl mnoży OrzQuin R4v. [Ponadto przy innych szeregach 2 r.].
»pleć a gasić« (1) : tákże tego ieſt potrzebá/ kto w ſobie ten nieſláchetny kąkol obacży/ trzebá gi roſtropnie pleć á gáśić gi w ſobie rozumem á roſtropnym káżdey rzecży vważeniem. RejZwierc 142v.
»gasić i przemagać« (1): A my przybiegamy do miłośierdźia iego y w nawiętſzych złościách náſzych/ zá pokaiániem gáśiem y przemagamy ſpráwiedliwość iego SkarKaz 3a.
»tłumić i gasić« [szyk 2 : 1] (3): ktory Stany Koronne Státutem roſpiſáne niſzczy/ Vrzędy háńbi/ Boſkie y Swieckie rzeczy káźi/ tłumi/ y gáśi OrzRozm A3; OrzQuin K4; LatHar 351. [Ponadto przy innym szeregu 1 r.].
»gasić i zagubiać« (1): Ktorzy do perſony kápłáńſkiey abſolucyą mocno przywiązáli/ y wiárę zbáwienną odpuſzcżenia grzechow/ ktoraby v káżdego wiernego w ſercu świecic miáłá/ tym ſpoſobem gáſzą y zágubiáią. WujJudConf 82v.
W charakterystycznych połączeniach: gasić boleści, ciepło (2), gorącość (4), jad, moc jadu, ogień św. Antoniego, ogień piekielny (5), palenie, trucinę (2), zapalenie (7).
»uśmierzać i gasić« (1): Bowiem picie wiecey vſmierza y gaſi zapalenie ciepła przyrodzonego niż pokarm GlabGad F5.
»gasić i wypędzać« (1): TEgo Kamienia mocz ieſth: iże ciecżenie krwie pobudza y pomnaża, á kto gi będzie pić/ wſzytkę mocz iadu gaſi y wypądza. FalZioł IV 47b.
»gasić i umarzać« (1): Ták w Rzeczypoſp: dla tego ieden krol ieſt/ áby wſzytkich rożnice y niezgody gáśił y vmarzał. SkarKazSej 674b.
Synonimy: 1. tłumić; 2. chłodzić.
Formacje współrdzenne: pogasić, ugasić, wygasić, zagasić, zgasić; gasnąć, pogasnąć, ugasnąć, wygasnąć, zagasnąć, zgasnąć; dogaszać, przygaszać, ugaszać, wygaszać, zagaszać; zagaszywać.
Cf [GASZĄCY], GASZENIE, GASZON
HG