[zaloguj się]
[pdf]

GŁADCE (11) av

a jasne; teksty nie oznaczają é.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII(XVIII) w.

1. Ładnie, pięknie, elegancko (w odniesieniu do stroju) (1): Koniem dobrze takież w cudney ſzátce/ Okázuy ſie w ſwey młodośći głádce BielKom F4.
2. Uprzejmie, łaskawie, dobrze; swobodnie, łatwo (8): GórnDworz Ee3; Będźieſzli mię po iednemu pytał, Y z oſobná o káżdą rzecz głádce y mile CiekPotr 68.
Zwrot: »gładce mowic, rzec« (3 : 1): Gdy z ſobą głádce mowić będźiemy OrzRozm B3v; Przećiwne temu ieſt/ gdy kto ſkurczywſzy rámiona/ á cirpcu przyłożywſzy/ głádce co rzecże. GórnDworz R6v, L2; WujJud A4.

Iron (2):

Szereg: »nadobnie a gładce« (2): możeſzli ty nadobnie á głádce roźdźierać podwáliny álbo grunthy cháłupy twey OrzRozm B3v, B3v.

3. Łagodnie, bezkonfliktowo (2):
Szeregi: »gładce a łagodnie« (1): ále wſzytko głádce/ á łágodnie idzie/ iáko to ieſt pod krolem GórnDworz Gg3v.

»gładce a łaskawie« (1): bo iuż pan dobrym będącz/ s poddánemi cnotliwemi/ nie ſurowie iáko z niewolniki/ ále głádce/ á łáſkáwie [...] obchodzić ſie muśi. GórnDworz Hh2v.

Synonimy: 1. cudnie, ładnie, nadobnie, ochędożnie; 2. łatwo, mile, nadobnie, uprzejmie; 3. łagodnie, łaskawie, łatwo.

CfGŁADKO, [NIEGŁADCE]

AL