« Poprzednie hasło: GNIEWNOĆ | Następne hasło: [GNIEWOSZ] » |
GNIEWNY (31) ai
gniewny (15), gniewien (8), gniewny a. gniewien (8); gniewny GlabGad (10), Calag; gniewien BierEz, OpecŻyw, WróbŻołt (2), BielKron (2); gniewny : gniewien Mącz (4 : 2).
Oba e jasne.
comp gniewni(e)jszy (1).
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | gniewny, gniewni(e)jszy, gniewien | f | N | gniewn(a) |
A | gniewn(e)go | A | |||
I | gniewnym | I |
sg m N gniewny, gniewni(e)jszy (16), gniewien (8); ~ (attrib) gniewny (3); ~ (praed) gniewny (10), gniewien (8); gniewny GlabGad (9); gniewien BierEz, OpecŻyw, WróbŻołt (2), BielKron (2); gniewny : gniewien Mącz (1 : 2). ◊ A gniewn(e)go (5). ◊ I gniewnym (1). ◊ f N gniewn(a) (1).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XV – XVIII w.
»gniewny i zawisny« (1): Bowiem thaki bywa ſwey myſli. gniewny y zawiſny. GlabGad O3v.
gniewien komu (1): bo do tąd byl gniewien pan bog rodzaiowi ludſkiému OpecŻyw 9v.
gniewien przeciw komu (1): Rozumieiąc Ioáb Hetman krolewſki iż krol gniewien przećiw ſynowi Abſalonowi/ poſłał k niemu niewiáſtę roſtropną BielKron 71v.
gniewien na kogo (3): Cżterdzieſci lat byłem gniewien na then rodzay WróbŻołt 94/10; BielKron 246v. Cf gniewien o co na kogo.
gniewien o co na kogo (1): Xántus o to nań gniewien był/ A bićim mu ćięſzkim groźił. BierEz E2.
Synonimy cf GNIEWLIWY.
Cf GNIEWIWY, GNIEWLIWY, GNIEWNIWY
MM