GRUNDAL (1) sb m
Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.
Prostak, człowiek niewykształcony (z niem. Grundel): Grundala mierzionego/ z Oratorem zdáieſz. PaxLiz Dv.
Synonimy: dubiel, grubala, grubijan, kozica, nieuczosaniec, nieuk, pień, prostak, woł.
Cf GRUNDYCHWAŁ, GRUNDYS
KW
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}