[zaloguj się]

GRUNDAL (1) sb m

Fleksja

A sg grundålå.

stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Prostak, człowiek niewykształcony (z niem. Grundel): Grundala mierzionego/ z Oratorem zdáieſz. PaxLiz Dv.

Synonimy: dubiel, grubala, grubijan, kozica, nieuczosaniec, nieuk, pień, prostak, woł.

Cf GRUNDYCHWAŁ, GRUNDYS

KW