[zaloguj się]
[pdf]

KILKAKROĆ (86) pron

kilkakroć (58), kilkokroć (23), kielkokroć (3), kielkakroć (2); kilkakroć ComCrac (2), MurzHist, MurzNT, Diar, BibRadz, Prot, SienLek (9), GórnDworz (4), GrzepGeom (3), RejPos (3), BiałKat, BudBib, Strum, BudNT, CzechRozm, KochOdpr (2), SkarŻyw (2), CzechEp (3), NiemObr (2), KochFr, GórnRozm, PaprUp, Calep, LatHar, JanNKar, KlonKr, KmitaSpit, PowodPr (3); kilkokroć RejJóz, Leop, BielKron, RejAp (2), HistRzym (3), RejZwierc, ModrzBaz (7), StryjKron; kielkokroć FalZioł (3); kielkakroć KrowObr; kilkakroć : kilkokroć : kielkakroć LibLeg (3 : 2 : 1), LibMal (1 : 1 : –), Mącz (1 : 1 : ‒), SarnStat (2 : 2 : ‒).

W pisowni rozłącznej (64), w pisowni łącznej (22).

a oraz o jasne; e prawdopodobnie jasne (tak w kielka).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVII w.

Zaimek przysłówkowy liczebny nieokreślony:
1. Wielokrotny; dotyczy powtarzalności czynności: ‘kilka razy’; aliquoties Vulg, Mącz, Modrz, JanStat; nonnunquam Mącz; aliquotiens Calep (82): omocż w niey chuſthkę á przykładay na ranę/ vcżyń to kielko kroć á vzdrowiſz. FalZioł V 101; ComCrac 18v [2 r.]; tediſczie poſlaly ſkarzacz ſye kielka krocz do nas LibLeg 10/94, 10/91, 152, 11/70v; LibMal 1544/92, 193; RejJóz M7v; MurzHist E3v; MurzNT 18v; KrowObr 85; Kilko kroć áż do ſmieći [!] w niebeśpiecżeńſtwiem był Leop Eccli 34/13; BielKron 349v; Mącz 6d; SienLek 47v, 101v; RejAp 160v, 174v; raz gráiącz piſáną/ kilká kroć/ iákoś rychło/ ieden po drugim/ kártę przedáł GórnDworz P7v, D6v, P7, T5; GrzepGeom P2v; RejPos 250v; BudBib I 419a marg; Strum O4; Pomnię iż W. Mć/ w rozmowách o tákich świętych rzecżach/ racżył kilká kroć przypomináć/ żeby potrzebá táki nowy teſtáment wydáć/ wktorem by przyſad cżłowiecżych y omyłek niebyło. BudNT przedm a5v; CzechRozm **7; gdy ſędźia śiedząc ná ſwem ſądowem mieyſcu/ cżynił wyrok/ á kilko kroć vpomniony/ nieco przydawał/ nieco odmieniał. ModrzBaz 88, 116v, 118, 120v, 124, 125, 144v; Kuśiwſzy ſię kilká kroć o nie/ muſielichmy Ná oſtátek dáć pokoy KochOdpr D3, C2; poddáne ſwe [...]/ ktorzy go máło kilkákroć nie ukámionowáli/ ták miłował/ iſz dla nich [...] wypiſany być z kśiąg Bożych chćiał SkarŻyw 482; StryjKron 205; CzechEp 318, 357; KochFr 113; LatHar 542; y potym na Séymie wielkim w kole Poſelſkim, nemine reclamante, kilká kroć tá rzecz byłá powtórzona y ápprobowána. SarnStat *7v, 791, 813, 1156; KlonKr A3v; PowodPr 39, 60, 64.

W charakterystycznych połączeniach: kilkakroć chcieć, ćwiczyć, klękać, kusić (pokuszać się) (2), mowić (2), napominać, obrocić się, odbiegać, odsyłać, opisować, opowiedać (2), opuścić, pisać (2), pomaczać, poprawować, (po)s(y)łać (3), powstawać, powtarzać (powtarzany, powtorzony) (4), przeczyść, przykładać (przyłożyć) (2), przypominać (wspominać) (2), przysiąc (poprzysięgać) (2), przyść, raniony, rozbierać (rozbierany) (2), rozkazować, rozmyślać się (2), sędzić, słyszeć, trafić się, (u)czynić (czyniony) (11), ustępować, wspierać, wymiatować, zmieniać.

Połączenie: »już kilkakroć« (5): LibLeg 10/68, 11/174; BiałKat 348v; iſz tego żadną miárą widzieć áni mieć zá páſterzá chćieli/ ktory ich iuſz kilká kroć odbiegał. SkarŻyw 355; KmitaSpit C2.

Wyrażenia: »przez dźień kilkakroć« (1): Tá przez dźień barwę zmienia kilká kroć ná ſobie Prot B2.

»kilkokroć do roku« (1): Bo Sędzya muśi kilko kroć roki ſędzić do roku RejZwierc 94v.

Szeregi: »kilkakroć a kilkádźieśiąt[kroć]« (1): Przecżedłem kilká kroć ſtáry teſtáment/ á nowy kilkádźieśiąt porządnie CzechEp 69.

»nie raz ale po kilkakroć« (1): gdyż ná to nie raz ále po kilká kroć Pan dekret vcżynić racżył RejPos 227v.

Wyrażenia przyimkowe: »do kilkakroć« (2): thym prochem/ poſypuy dźiwé mięſo/ do kilká kroć tedy zginie. SienLek 184v, 171.

»na kilkakroć« (1): Aliquotiens ‒ Nakilkakroć, nieraz. Calep 52b.

»po kilkakroć« (15): á gdy tho namazanie po kielkho kroć będzie vcżyniono/ tedy na onym mieſtczu włoſy roſć niebędą FalZioł I 146c, I 21c; Diar 78; Poprzyſięgam ćię po kilkákroć [usque ad tot]/ ábyś mi nie powiedał iedno prawdę BibRadz 3.Reg 22/16; Mącz 250a; SienLek 131v, 150v, 172, 175v, 178v; RejPos 229; NiemObr 43, 55; Przychodźiło bowiém pokilká kroć iuż iuż do odmiány JanNKar A3. Cf »nie raz ale po kilkakroć«.

a. W funkcji względnej; wprowadza zdanie podrzędne okolicznikowe miary z odcieniem czasowym: ilekroć, kiedy, kiedykolwiek [zawsze: kilkokroć] (3): bo práłatowi daná ieſt moc rozwięzowáć grzeſznego cżłowieká/ kilkokroć grzeſzny cżłowiek cżyſtym ſercem náwráca ſie ku bogu. HistRzym 47v, 47.

Połączenie: »tylokroć ... kilkokroć« (1): Zoná ieſtći ciáło/ ktore tylokroć cudzołoży kilkokroć w grzech ſmiertelny vpáda HistRzym 56v.

2. Mnożny (4):
Wyrażenia: »mniejszy kilkakroć« (1): A ieſli linia f. d. będźie więtſza álbo mnieyſza kilká kroć niż linia d. e. tedyć y linia f. c. tyléż kroć będźie więtſza álbo mnieyſza niż linia c. b. GrzepGeom O3.

»więtszy kilkakroć« (2): ieſli Linea e. d. będźie więtſza kilká kroć niż Linea d. c. tedyć y Linea a. b. tyléż kroć będźie więtſza niż Linea b. c. GrzepGeom O, O3.

Zestawienie: »po kilkakroć sto tysięcy« (2): GórnRozm D3; pokilka kroć ſtotiſiece gotowich Pieniedzi vtracil PaprUp F3.

Synonimy: 1. często, częstokroć, niekiedy, nieraz, wielekroć; a. ilekroć.

Cf KILAKROĆ

KW