[zaloguj się]
[pdf]

KOLEBAĆ (1) vb impf

kolebać, [cholebać].

Teksty nie oznaczają ó oraz é.

Fleksja
indicativus
praes
sg
1 kolebię
3 cholebie

praes 1 sg kolebię. ◊ [3 sg cholebie.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVII w.

Kołysać, chwiać; vacillare Calep; agitare, iactare, movere Cn: Vacillo ‒ Koliſzę, koliebię, chwieię. Calep 1098a.

[cholebać co: y gwiazdy z niebá popádáły ná źiemię/ thák iáko więc Figowe drzewo opuſſcża ſwe figi niezrzáłe/ gdy ie wielki wiátr cholebie [cum a vento magno movetur] Leop Apoc 6/13 (Linde)].

Synonimy: chlustać, chwiać, chybać, kołysać, opałać, ruszać, trząść, utrzęsać.

Formacja współrdzenna: cholebać się.

MM