Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: KOTLIK

Następne hasło: [KOTLINKA] »

KOTLINA (3) sb f

o jasne.

Fleksja

	sg	pl
N		kotliny
A	kotlinę
L	kotlinie	kotlinåch

sg A kotlinę (1). ◊ L kotlinie (1). ◊ pl N kotliny (1). ◊ [L kotlinåch.]

Sł stp brak, Cn w innym znaczeniu, Linde XVI – XVIII w.

Znaczenia

1. Wydrążenie, w którym umieszcza się lub wmurowuje kocioł (2)
- a. Jama, wgłębienie w ziemi (1)
- b. [Legowisko zwierząt]
2. [Miedź, prawdopodobnie też pieniądze miedziane]

1. Wydrążenie, w którym umieszcza się lub wmurowuje kocioł (2): [kocieł wielgi wmurowany w kotlinie, co w nim pierano InwMieszcz 1550 nr 37.]

W porównaniu (2): Vczyńże w ónéy Sadzawce ná ſrzodku dół iákoby kotlinę Strum O4v, Pv.

a. Jama, wgłębienie w ziemi (1): w ónéy kotlinie nákłádź chróſtu Strum O4v.

b. [Legowisko zwierząt: zbieráią ſię [zwierzęta leśne]/ y w peleſiech [in habitaculis suis] (marg) Albo/ wlegowiſkach/ lub w kotlinach. (‒) ſwoich leżą. BudBib Ps 103/22 (Linde).]

2. [Miedź, prawdopodobnie też pieniądze miedziane: Kotliná/ Cuprum, aes cyprium Volck Hhh4.]

Synonimy: 1.a. doł, dziura, gruba, jama, jaskinia, loch; b. jama, jaskinia, legowisko, łożysko, peles, pielesz.

Cf KOTLISKO