[zaloguj się]
[pdf]

NAMIENIONY (151) part praet pass pf

namieniony (147), namienion (3), namieniony a. namienion (1).

-mien- (147), -mięn- (4).

a oraz e jasne (w tym w a 2 r. błędne znakowanie). ◊ W formach niezłożonych -(o)n, -(o)na, -ono. ◊ W formach złożonych -on- (15) OpecŻyw, Mącz, SienLek (10), KochPs, SarnStat (2), -ón- (2) BiałKat, też SienLekAndr.

Fleksja
sg
mNnamieniony, namieni(o)n fNnamienionå nNnamieniono, namienion(e)
Gnamienionégo Gnamienion(e)j Gnamienionego
Dnamienion(e)mu D Dnamienion(e)mu
Anamieniony, namienion(e)go Anamienioną Anamienion(e)
Inamienionym Inamienioną Inamienionym
Lnamienionym L Lnamienionym
pl
N m pers namienieni
subst namienioné
G namienionych
D namienion(e)m, namienionym
A m pers namienion(e)
subst namienioné
I m namienion(e)mi
f namienion(e)mi, namienionymi
L namienionych

sg m N namieniony (10), namieni(o)n (1); ~ (attrib) namieniony (9); ~ (praed) namieni(o)n (1) Diar, namieniony (1) GórnDworz. ◊ G namienionégo (14); -égo (2), -(e)go (12). ◊ D namienion(e)mu (1). ◊ A namieniony (2), namienion(e)go (1). ◊ I namienionym (4). ◊ L namienionym (2). ◊ f N namienionå (3); -å (2), -(a) (1); ~ (attrib) namienionå (2); ~ (praed) namienion(a) (1). ◊ G namienion(e)j (4). ◊ A namienioną (6). ◊ I namienioną (3). ◊ n N namieniono (2), namienion(e) (2); ~ (attrib) namienion(e) (2); ~ (praed) namieniono (2) OpecŻyw, SienLek. ◊ G namienionego (4); -égo (1), -(e)go (3). ◊ D namienion(e)mu (1). ◊ A namienion(e) (2). ◊ I namienionym (2). ◊ L namienionym (7). ◊ pl N m pers namienieni (4). subst namienioné (13); -é (3), -(e) (10). ◊ G namienionych (30). ◊ D namienion(e)m (1) BiałKaz, namienionym (1) ZapKościer. ◊ A m pers namienion(e) (4). subst namienioné (12); -é (1), -(e) (11). ◊ I m namienion(e)mi (1). f namienion(e)mi (2) FalZioł, namienionymi (1) GroicPorz. ◊ L namienionych (11).

Składnia dopełnienia sprawcy: namieniony od kogo (1), przez kogo (2).

Sł stp s.v. namienić, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn) s.v. namieniać.

1. Ten, o którym już się mówiło, wzmiankowany, wspomniany; allegatus, praedictus, praenominatus JanStat; appellatus HistAl; antedictus, praefatus, supradictus, suprapositus, suprascriptus Cn (141): Thy wſzytki rzecży namienione: barzo ſą potrzebne ku navcze Barwierzkiey. FalZioł V 96, I 15d, 35a, 46c, V 16d, 18v (20); przeto dla niedoſtatku naturi namienionego muſzą ludzie zwłaſzcża roſkoſzni korzenia pożywać zapalaiącego GlabGad K3, Iv, K5; WróbŻołtGlab Av; Za thymy ſłowi vkazal ſzye yey ſluzebnyk theyze panyey kierſkiey, kthori pyenyadze namyenyone bill vkradl LibMal 1544/84; A gdi then tho vrządnik konya namyenyonego dawali thedi mv thak yeſtha mowyl LibMal 1544/90v, 1544/90v [2 r.]; HistAl D4; KromRozm II i, m2, rv; Wtym námyenyonym háſle álbo ſkłádźye ápoſtolſkim myędzy inymi ártykuły yeden yeſt KromRozm III C5, A6; Diar 54; w ſpráwách o złoczyńſtwo [...] Sędźia nie oglądáiąc ſye ná przyczyny námienione/ záwżdy Perſonę ma roſkázáć wźiąć do więźienia. GroicPorz p3v, k3v [2 r.], n4; wezmyż od niego námienioną wagę ſrebrá [memoratum pondus argenti] á wroć mu záś Cyrográff iego. Leop Tob 4/22; BibRadz Ez 40/35; Potym koronny Podkomorzy/ Arcybiſkupowi koronę podał/ ktorą on [... ] poswięćiwſzy y pożegnawlzy/ w rękach obudwu Biſkupow y námienionego Podkomorzego/ ná odkrytą głowę Krolewſką/ z cżerwoną hátłaſową cżapecżką wdział BielKron 329v, 329, 329v, 331v [4 r.]; á potym námienioną máść/ ná ono mieſtce złé przykłáday/ pewną pomoc weźmieſz. SienLek 131, 1v, 72v, 131, 168v, T[tt]4, V[uu]v; SienLekAndr a3v; Ale iuż nie báwiąc ſie dłużey do rozmowy námienioney podźmy/ przy ktorey chociam ia nie był/ iednák o wſzytkim mam wiádomość doſtátecżną GórnDworz B6v, C8, V5; BiałKat 258v; Koſcioł Páná Kryſthuſow Apoſtolſki/ nie thylko nam opiſuie Lukaſz ſ. w ſłowiech námienionych/ ále gi nam przed ocży náſze iákoby wymálowawſzy pokłáda ku oglądániu RejPosWstaw [1432]v, [1432]v; oprocż tych trzech námienionych cżęsći/ náyduie ſie cżwarta CzechRozm 96v, 21, 99v, 114v» 137, 138v (9); CzechEp [390], 410; ći trzey krolowie/ [...] noſzą ná ſobie oſobę wſzech krolow y Ceſárzow/ ktorzy wedle námienionych proroctw mieli w Chriſtuſá vwierzyć. WujNT 9; SarnStat 634, 885.

namieniony gdzie (6): GroicPorz qv; Abowiem co ſye z częſtey ſápki á trwáiącey przydáie/ to námieniono ieſt w Rozdźiale czwartym kſyąg wtorych. SienLek 73; Vkázacz Porządny Imión właſnych rzeczy ku Lékárſtwu ſłużących/ á owſzem tych/ ktoré w tych Kſyęgách námienioné ſą SienLek X [xx], 161v, 193; Maſz podobną temu rzecż w żywoćie Bázyliuſzá S. pierwſzego dniá Stycżniá námienioną SkarŻyw 173.

W charakterystycznych połączeniach: namieniony(-a, -e) czas (4), księgi (2), miejsce (16), przyczyna (4), rozmowa (2), rzecz (11), słowa (2).

Wyrażenie: »wyżej, już, teraz, wprzód, z początku, z wierzchu namieniony« (49:2:2:2:1:1): ieſt rzecż barzo pomoczna na thy choroby wyſſzey namienione. FalZioł I 97d, I 107c, V 23d, 62v; w Herbarzu wyſſzey namienionym o każdym zielu z oſobna ſziroko ieſt wypiſano GlabGad K2; MiechGlab 62; LibLeg 6/80; WróŻołtGlab A4; Tąć oboyą náuką nádder vczeni byli zwyerzchu námyenyeni kácerzowye KromRozm II o4v, pv; KromRozm III B2v, C5v, G4, Hv [2 r.], I4v (14); Diar 53; Potym gdy tych wſzytkich krewnych wyſzſzey námienionych nie będźie/ tedy Mąż z żoną po ſobie ſpadek biorą. GroicPorz ggv; WYſzſzey námieniony Autor wypiſał o rozmáitych mękách/ kthore złoczyńcom bywáią zádawáne GroicPorz iiv, A4, dv, f, i3v, 1 (15); BibRadz I 358c marg; KwiatKsiąż B; SienLek 79, 172; BiałKat 111; [zwycięstwo się stało] zá cżuynośćią y ſtáránim mężá zacnie vrodzonego wyſzey námienionego Ianá Kotkiewicá BiałKaz L3v, B3v; SkarŻyw 519; ZapKościer 1581/19v, 20; CzechEp 192, 232; Srzody też że od Apoſtolſkich cżáſow niektore mieścá paſzcżáły [...] pokázáć ſię może z Ignácyuſzá S. vcżniá Apoſtolſkiego epiſt: 4. ad Philip, Orygeneſá in Leuit. Epiphániuſzá y Auguſtyná ná mieścách teraz námienionych. LatHar 125, 76; SarnStat 584, 1213; Dla tey nieludzkośći y tyráńſkiego ſercá/ y dla innych iuż námienionych obyczáiow ich/ ktore ſą w heretykách/ nie może nic dobrego od nich czekać Rzeczpoſpolita y kroleſtwo káżde SkarKazSej 688a.
α. W funkcji rzeczownika (2):
Wyrażenie: »wyżej, wyższy namieniony« (1:1): choćieś ieſzcże młodſzym był niſz ktory ſtych dwu mało co wyſzſzey namienionych/ á wzdy gdyś niedawno v Brixyey w Niemieczkim woiſku był [...] ſmiałeś zbroiny na nieprziiáciele wypaść KwiatKsiąż Nv; SarnStat 57.
2. Wyjawiony, podany do wiadomości (3): AEditius, Násławiony/ námieniony. Mącz 4a.

namieniony komu (1): ſtáráią ſie áby byli vczeſniki obietnic/ ktore ſą przodkom náſſem námienione. RejPs 34v.

Wyrażenie: »miano namieniono« (1): miano naſſego zbawiciela/ [...] przez anioła pirwey niżli to dziecię panna pocżęla bylo namieniono OpecŻyw 21v.
3. Mianowany, wybrany (o nominacjach na urząd) (2): ná thym Seymie nie było Kſiążąt tylko/ Wálterus Pruſki Miſtrz námieniony/ á Biſkupi á namiáſtek Ceſarſki. BielKron 220.

namienion na co (1): mistrz ten, który iest od kilka lat na mistr(z)ostwo od Rzeszej namienion, daje się słyszeć, iż się kusić chce o pruskie ziemie Diar 23.

4. Ustanowiony, ustalony, ściśle określony (5): Kroi roſpuśćiwſzy Syem/ ſpilnośćią rzecży wſzytkie ná Seymie namienione ſpráwował BielKron 305v; SarnUzn Gv5.

namieniony ku czemu (1): Ten będąc winien p. Iároſzowi Poſwiąthemu kilká dzieſiąt złotych/ á niemogącz mu ich/ ná ten cżás oddáć/ ná ktory obiecał/ cżychał ná to/ dzień/ álbo kilká przed onym cżáſem/ który był ku zapłácie námieniony GórnDworz T5v.

Wyrażenia: »czas (jest) namieniony« (2): Wſzákże też to bywa na łáſce zwierzchniego Páná/ iże powołány po czáſye námienionym może być przywrocony ku práwu ſwoiemu GroicPorz o3; GórnDworz T5v.

»pokoj namieniony« (1): Przez lat cztérdźieśći ten lud mię fráſował: Któremum ia téż ták długo folgował/ [...] Przetom téż przyśiągł gniewem zápalony/ Ze ich miał minąć pokóy namięniony. KochPs 143.

Synonimy: 1. dotkniony, mianowany, przerzeczony, przypomniony, wspomieniony, wspomniany; 2. podany, wyjawiony; 3. mianowany, naznaczony, obrany, wybrany; mianowany, naznaczony, ustanowiony.

Cf NAMIENIĆ

TK