« Poprzednie hasło: [MISTERNOŚĆ] | Następne hasło: MISTERSKI » |
MISTERNY (71) ai
e jasne.
comp i sup (3 + 1) (na)misterniejszy; -ejszy (1), -(e)j- szy (3).
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | misterny | f | N | misternå, misterni(e)jszå | n | N | misterné |
G | misternégo | G | mistern(e)j | G | mistern(e)go, misterni(e)jsz(e)go | |||
D | D | D | mistern(e)mu | |||||
A | misterny, misterni(e)jsz(e)go | A | A | nåmisterniejszé | ||||
I | misternym | I | misterną | I | misternym |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | misterni |
subst | mistern(e) | |
G | misternych | |
D | misternym | |
A | m pers | mistern(e) |
subst | mistern(e) | |
L | misternych |
sg m N misterny (16). ◊ G misternégo (3); -égo (1), -(e)go (2). ◊ A misterny (2), misterni(e)jsz(e)go (1).◊ I misternym (11). ◊ f N misternå, misterni(e)jszå (3); -å (2), -(a) (1). ◊ G mistern(e)j (5). ◊ I misterną (5). ◊ n N misterné (4); -é (1), -(e) (3). ◊ G mistern(e)go, misterni(e)jsz(e)go (4). ◊ D mistern(e)mu (1). ◊ A nåmisterniejszé (1). ◊ I misternym (1). ◊ pl N m pers misterni (2). subst mistern(e) (5). ◊ G misternych (4). ◊ D misternym (1). ◊ A m pers mistern(e) (1). subst mistern(e) (4). ◊ L misternych (1).
Składnia sup: wszech namisterniejszy MurzNT 103v.
Sł stp brak, Cn s.v. misternie, Linde XVIII w.
- 1. Mistrzowsko wykonany; piękny, wspaniały; kunsztowny, pomysłowy (o pracach, dziełach itp.) (43)
- 2. Mistrzowski, biegły, zręczny, sprawny, umiejętny, doskonały
(14)
- a. O ludziach oraz o postaciach mitologicznych
(13)
- α. O kacie; tu peior. (1)
- b. O zwierzętach (1)
- a. O ludziach oraz o postaciach mitologicznych
(13)
- 3. Podstępny, chytry, sprytny, przemyślny, przebiegły (14)
»misterne dzieło« (1): Nie było nigdy po wſzytkim ſwiecie tákie miſterne dzyeło w páłacoch krolewſkich/ iáko v Sálomoná. BielKron 78.
»misternym gospodarstwem« (1): ábowiem wielkość zboża z Egiptu (gdzye Nylus wylewał) miſternym goſpodárſtwem y ſpráwą/ dwie ſcie tyſiąc ſpądow do Rzymá káżdy rok [Augustus] przywodził BielKron 131v.
»misterna robota« (4): Ktoregom ia nápełnił [...] vmieiętnoſćią/ y dowćipem w każdem rzemieſle. Ku wymyſlániu miſterney roboty/ ná złoćie/ ná śrebrze/ y ná miedźi [ad faciendum in auro, et in argento et in aere]. BibRadz Ex 31/4; BielKron 23v; Erudita operatio, foremna/ miſterna robotá/ álbo wypráwá. Mącz 359d; ná koſztowne ſię budowánie przeſadzáią/ y ná inſze rzecży o ktore trudno/ álbo dla drogiey máteriey/ ábo dla miſterney roboty [vel materia, vel artificio]. ModrzBaz 56. Cf »misternym(-ą) działem, robotą«.
»rzemięsło misterne« (2): Nurnberg miáſtho nie dawne/ we wſzytkiey Niemieckiey źiemi naſłachetnieyſze [!] y naznámienitſze/ zwłaſzcża ná rzemięſłá miſterne á rozmáite BielKron 289; CzechEp 64.
[»misterna wodka«: A to ieſt tá wodką [!]/ ktorą zową miſterna. Abowiem tá wodká cżyni piaſek ten [tj. na formy do lania groszów, obrazków, klenocików] ták ſtałym/ że ſie mu áni kruſzyć áni pádáć niedopuśći [...] Ale też miſterna wodka [...] bywa z białkow iáiowych SienHerb 602a, B#.]
»misterny i kosztowny« (1): ktoremu [Solimanowi] miedzy innemi dáry poſłał [Ferdynand] zegar miſterny y koſzthowny od Aſtronomow ſpráwiony BielKron 313v.
»misterny a osobliwym kuńsztem sprawiony« (1): pewienem ia tego/ że nieuchronne ieſt moię z tym obłudnym świátem rozłącżenie: y miſterny ten á oſobliwym kuńſztem ſpráwiony związek ćiáłá mego wrychle ſię rozerwie LatHar 637.
»misterny a ochędożny« (1): Stworzenié tedy bożé ták miſterné á ochędożné przodkiem nas/ iáko y pogány ma przywodźić ku vznániu páná Bogá w tych rzeczách: któré ſye nam dáią vznáwáć wnim. BiałKat 31.
»osobliwy i misterny« (1): żem ſię rzemięſłá tego [tokarstwa] oſobliwego y miſternego (w ktorym ſię zdáwna wiele zacnych ludźi kocháło) nie náucżył. CzechEp 64.
»piękny a misterny« (2): GAllus Krol bárzo mądry á możny [...] kthory chćiał ieden páłac piękny á miſterny budowáć. HistRzym 106v; StryjKron 562.
»misterny i subtylny« (1): CZemu tilko ſam cżłowiek ma ręce [...] ku ſprawowaniu rzecży miſternich y ſubtilnych potrzeba było cżłonkow takowych. GlabGad D3.
misterny w czym (2): niewiem by náſze Polki niebyły w tym ták miſterne/ chocia náuki w ſobie niemáią/ iáko kiedi Włoſzki. A przetho nie one z moiey kſięgi chytrſze zoſtáną GórnDworz B4; Był cżłek weſoły [...] w ſpráwach dzielny/ y w ręcżnych robotách miſterny SkarŻyw 460.
W połączeniu z nomen agentis [w tym misterny cieśla (3), cyrulik, kowal, malarz, wymowca] (7): WVlkanus kowal miſterny bogow/ brát Iowiſzow [...] gdy tám [na wyspie Lemnos] od Małpy był wychowan/ náucżył ſie miſterney roboty kowálſkiey BielKron 23v; Wezwał [Jazon] k ſobie Arguſá miſternego cieſle/ ktoremu roſkazáł ná wodę budować okręt BielKron 54, 23v; Mącz 115b; HistRzym 106v; gdy kto nogę złamie/ álbo ſie s koniá ſtłucże/ pewnie iuż nie ſzuka áni málárzá/ áni háwtarzá/ iedno co narychley co miſternieyſzego Cyruliká RejZwierc 20v; SkarJedn 227.
»rozumny i misterny« (1): iż cżłowiek ieſt zwierzę nad inſze rozumne y miſterne GlabGad D3.
misterny w czym (1): Mała ieſt w ciele Iaſkołka, ale w ſprawach ſwogich miſterna/ tho ſie vkazuie w budowaniu gniazda FalZioł IV 24c.
W przeciwstawieniu: »prostak podły ... wykrętacz misterny« (1): ácżći niewiem coby zá roſpráwá owcam z wilkiem [...] proſtakom podłym z wykrętácżem miſternym mogłá być náleźiona CzechEp 90.
»misterne sztuki« = wykręty, kruczki prawne (2): Y ták dla dźiwnego tego wáſzego práwá/ muſzą lndźie dźiwnie miſternych ſztuk ſzukáć/ żeby tymże práwem wyśli z obwinienia/ ktorem práwem nie winnie w śidlo w pádli. GórnRozm F2; Y tych miſternych ſztuk/ co ie to zowią fortel ná fortel, á zátráceniem duſznem páchną/ práwo náſze prżyczyną nie ieſt GórnRozm F4v.
»misterny złodziej« [szyk 1:1] (2): [Cyganie] mowę ſobie zmyſlili ku kradzieży godną/ áby im nikt nierozumiał iedno ſámi ſobie/ ſtądże ſą miſterni złodzieie/ zwłaſzcżá żony ich BielKron 261v; EVRYBATVS ‒ Złodzei barzo miſterny. Calep 379a.
Synonimy: 1. kunsztowny, piękny, wdzięczny; 2. doskonały, przewyborny, umiejętny, wymyślny, zmyślny; 3. chytry, obłudny, podstępny, przebiegły.
Cf MISTERSKI, MISTRZOWNY, MISTRZOWSKI, MISTRZSKI, NIEMISTERNY
IM