« Poprzednie hasło: OBŁUDNOŚĆ | Następne hasło: OBŁUDZENIE » |
OBŁUDNY (256) ai
o jasne.
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | obłudny | f | N | obłudnå | n | N | obłudné |
G | obłudnego | G | obłudnéj | G | obłudn(e)go | |||
D | obłudnemu | D | obłudnéj | D | obłudn(e)mu | |||
A | obłudn(e)go, obłudny | A | obłudną | A | obłudn(e) | |||
I | obłudnym | I | obłudną | I | obłudnym, obłudn(e)m | |||
L | obłudnym | L | obłudn(e)j | L | obłudnym | |||
V | obłudny | V | obłudnå | V |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | obłudni |
subst | obłudné | |
G | obłudnych | |
D | obłudnym, obłudnem | |
A | m pers | obłudn(e) |
I | m | obłudnymi, obłudn(e)mi |
f | obłudnémi | |
n | obłudn(e)mi | |
L | obłudnych | |
V | m pers | obłudni |
sg m N obłudny (33). ◊ G obłudnego (23); -égo (1), -(e)go (22). ◊ D obłudnemu (6); -emu (1), -(e)mu (5). ◊ A obłudn(e)go (5), obłudny (4). ◊ I obłudnym (6). ◊ L obłudnym (2). ◊ V obłudny (4). ◊ f N obłudnå (14). ◊ G obłudnéj (7); -éj (1), -(e)j (6). ◊ D obłudnéj (2); -éj (1), -(e)j (1). ◊ A obłudną (6). ◊ I obłudną (6). ◊ L obłudn(e)j (3). ◊ V obłudnå (1). ◊ n N obłudné (6); -é (1), -(e) (5). ◊ G obłudn(e)go (8). ◊ D obłudn(e)mu (1). ◊ A obłudn(e) (5). ◊ I obłudnym (3), obłudn(e)m (1) PaprUp. ◊ L obłudnym (3). ◊ pl N m pers obłudni (18). subst obłudné (12); -é (1), -(e) (11). ◊ G obłudnych (24). ◊ D obłudnym (5), obłudnem (2); -em (1) MurzNT, -(e)m (1). ◊ A m pers obłudn(e) (11). ◊ I m obłudnymi (7), obłudn(e)mi (3); -ymi LubPs, BibRadz, KuczbKat, CzechRozm, CzechEp, JanNKar; -(e)mi RejPos, RejPosWstaw; -ymi : -(e)mi WujNT (1:1). f obłudnémi (4); -émi (2), -(e)mi (2). n obłudn(e)mi (1). ◊ L obłudnych (7). ◊ V m pers obłudni (12).
Sł stp notuje, Cn s.v. nieszczery, Linde XVI – XVIII w.
- 1. Udający kogoś, stwarzający pozory, nieszczery, fałszywy
(112)
- Przen (6)
- α. W funkcji rzeczownika (18)
- 2. Wprowadzający w błąd, mylący, zwodzący (84)
- 3. Niezgodny z prawdą; nieprawdziwy (29)
- 4. Niewłaściwy, niesłuszny, błędny; występny, niegodziwy, grzeszny (22)
- 5. Pozorny, nierzeczywisty (2)
- 6. Płonny, znikomy, nietrwały (6)
- 7. Ulegający błędom, wahający się, niepewny (1)
W połączeniach szeregowych (19): V kogo oblicże od cżoła aż do policżkow ſzyrokie á ku brodzie zakoncżone poſpolicie taki bowa [!], chytri/ zazrywy/ obłudny, ſwarliwy/ przewrotnego rozumu GlabGad N2v, M3, M7v, N2, O2v, O3 (9); BibRadz II 138b marg; OrzQuin I2v; RejPos 188; RejPos Wiecz2 92; WujJudConf 112; CzechRozm 112v, 246; CzechEp 164; Calep 633a; KlonWor 28.
W charakterystycznych połączeniach: obłudny(-a, -e) bog, brać (2), doktor, kapłaństwo, krol (2), krześcianin (4), sługa (2), sługa boży, uczeń, żebrak.
»Judaszowie obłudni« (1): [Chrystus musi] Iudaſze obłudne/ y Száwły też docżáſu nie z wiádomośći grzeſzące/ przy boku ſwym znośić: poki cżas od Bogá oycá zámierzony nie przyidźie. CzechEp 62.
»obłudny książę świata tego« = szatan (1): Tu iuż pewnie wiedz/ iż on duch zły á obłudny kſiążę ſwiátá tego/ tuż ſtoi nád tobą/ tuż roſciąga nad tobą ſkrzydłá ſwoie á roſkoſzy ſwoie RejPos 114v.
»obłudni ludzie, obłudny człowiek« = hypocrita PolAnt [szyk 18:15] (22:11): GlabGad M3, M7v, N6v, O4v; MurzHist Qv; obłudny człowiecze wyimi przedzyi trám zoka ſwégo/ a tedy przeirzyſz ku wyięćiu trzáski zoka brata ſwégo. MurzNT Matth 7/5, k. 38v, 51 marg, Matth 15/7, Mar 7/6; LubPs B, O6, aa4v; KrowObr 61v, 150v, 235v; BibRadz I 281a marg, Ps 26/4, II 128b marg, 138a marg; A nie modląć śie z ſercá ludźie obłudni KuczbKat 370, 370; RejZwierc 42; RejPosWstaw [1102]; CzechRozm 112v; CzechEp 164; KochFr 102; LatHar 136; WujNT 248; JanNKar H4 [2 r.]; W ten ſię cżás obłudnego cżłowieká nawięcey ſtrzeż/ kiedy naſmácżniey y napowabniey mowi: kiedy ięzykiem pochlebia: kiedy rękę cáłuie: kiedy ſię kłánia y dudkuie KlonWor ded **2v, 28.
»obłudny nauczyciel« (1): Czo zá chytrość ieſt obłudnych náucżycielow. LubPs P2 marg.
»niewiasta obłudna« (2): (nagł) Niewiáſtá obłudna. (–) RejZwierz 116v, bb.
»obłudny pochlebca« (1): Więc do tego/ co przedtym przeráźił obłudny Pochlébcá vcho páńſkié/ tám iuż teraz trudny Ma przyſtęp do páná GosłCast 18.
»obłudny przechera« (1): Nie ſzydź z ludźi/ nie mrugay powieką nieſzcżerą/ Nie bądź łżywym oſzuſtem/ obłudnym przecherą. KlonWor 41.
»przyjaciel obłudny« [szyk 2:1] (3): Záłobá á vſkárżenie ná niewiáry przyiacioł obłudnych/ iáko byli Achitofel á Iudaſz. LubPs L3 marg; Leop Eccli 6 arg; BibRadz Ps 41 arg.
peryfr. »szynkarz obłudny wina słodkiego« = kusiciel (1): A ćić to vmieráią w Pánu ktorzy mocno zá żywotow ſwoich dzyerżeli wiárę ſwą vprzeymą Pánu/ á nie dáli ſie zwieść od niego tym ſzynkarzom obłudnym tego winá ſłodkiego RejAp 124.
»obłudny zwodnik« (1): ktorzyby ſłucháli głoſow iákich omylnych/ tych to fáłeſznych Prorokow á wymyſlácżow y obłudnych zwodnikow ſwiátá tego. RejPos 188.
»fałszywy (a. fałeszny) albo (i) obłudny« (2): kyedy fáłſſywi álbo obłudni bráćya chćyeli/ áby [św. Paweł] Titá był obrzázał/ nye vſtąmpił im áni ná yednę godźinę KromRozm III N4v; RejPos 188. [Ponadto w połączeniach szeregowych 3 r.]
»kłamliwy a obłudny« (1): Nie záſiádałem z ludźmi kłamliwemi/ á z ludźmi obłudnymi nie miałem towárzyſtwá [odivi malignantium coetum et cum impiis non sedebo]. BibRadz Ps 26/4. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»łżywy, obłudny« (1): KlonWor 41 cf »obłudny przechera«. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»niepobożny i obłudny« (1): W tych słowiech ſkryćie okázuie/ iżby Iob był niepobożny y obłudny człowiek BibRadz I 281a marg. [Ponadto w połączenia szeregowym 1 r.]
»obłudny a nieprawy« (1): Ty wáſze báłwany/ obłudni ſą á niepráwi Bogowie. SkarŻyw 126.
»tak prawdziwy jako i obłudny« (1): Kryſtus/ ieſt w nas iáko w krześćiánach poſpolicie/ to ieſt ták w prawdziwych iáko y w obłudnych/ ktorzy tylko imieniem ſą krześćiánie RejPos Wiecz2 92. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»sztuczny, obłudny« (1): A w tym gdy Pan w izdebce/ oſtátek rozkradną Sżtucżni obłudni ſłudzy/ gdy cżego dopádną. KlonWor 57.
»wierny i obłudny« (3): O wiernym y obłudnym przyiaćielu/ o podnieſieniu w myſlách/ o duſſy złoſliwey/ o mowie łágodney Leop Eccli 6 arg; RejPosWiecz2 95 [2 r.].
»zły a obłudny« (1): RejPos 114v cf »obłudny książę świata tego«. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»usta obłudne« (1): Ięzyk kłamliwy ma w nienawiſći vtrapionego/ á vſthá obłudne [os blandum] cżynią wzruſzenie. BibRadz Prov 26/28.
»obłudny a omylny« (1) iż ſie przezeń [przez Pana] muſzą zyáwić káżde ſkrytośći káżdego ſercá obłudnego á omylnego RejPos [340].
»nie szacujący ani obłudny« (1): [Mądrość, która jest z góry, jest] pełna miłośierdźia y owocow dobrych/ nie ſzácuiąca/ áni obłudna [non iudicans sine simulatione]. WujNT Iac 3/17.
»zakryty i obłudny« (1): A owy zákryte ſercá y obłudne/ ktore ćicho ludźie łowią/ á z máłych przyczyn y podeyrzánia niepewnego/ złe ſerce ku drugiemu biorą SkarKazSej 675a.
W przeciwstawieniach: »dobry, szczyry ... obłudny« (2): KochPs 24; Ktory władnieſz y źiemią/ władnieſz y w niebie Ktory ſzcżyre rad mnożyſz/ obłudne z świátá Wykorzeniaſz/ y gubiſz ná wiecżne látá. RybGęśli D2v.
»obłudny, zły« (1): Swiętemu ty swięty będźieſz/ dobry dobremu/ Chytry przećiw obłudnemu/ zły przećiw złemu [et cum electo electus eris et cum perverso perverteris. Vulg Ps 17/27]. KochPs 24.
W połączeniach szeregowych (2): iáko y kiedy [antykryst] náukę Páná Iezu Kryſtá/ z fáłſzował/ ſprzewrácał/ y podeptał/ iáko krzyżow obłudnych/ zmyſlonych/ y fáłſzywych/ do kośćiołá krześćijáńſkiego náprowádził. KrowObr C, 188.
W charakterystycznych połączeniach: obłudna(-y, -e) ceremonija, kościoł, krzyż, nabożeństwo, ofiara, postawa (2), postawka, pretekst, sprawa (4), śmierć (2), uklękanie, węzeł wiary.
»obłudna nadzieja« (2): WisznTr 22; O obłudna śmiertelnych nádźieio/ o prędka ná wſzyſtko złe odmiáno/ o ślepa nieprawdźiwych dobr pożądliwośći WysKaz 2.
»obłudna obłuda« (1): A ták nic ſie ty nie przećiẃ tey obłudney obłudzie tey nędzney fortunie/ á cięgni ſie zá oycem ſwym niebieſkim RejZwierc 178v.
»pokrytość obłudna« (1): Niémáſz nic ſzkodliwſzégo/ á miedzy wſzytkiémi/ Nád pokritość obłudną/ wyſtępki ſproſnémi. GosłCast 47.
»sen obłudny« (1): Zywem? czy mię ſen obłudny fráſuie? Który kośćiánym oknem wylátuie/ A ludzkié myśli tym y owym báwi/ Co błąd ná iáwi. KochTr 15; [Mozg też nápełnia [soczewica] grubymi wilgotnośćiámi z melánkoliey/ przeto bywa przycżyną bolenia głowy/ ſtráſznych ſnow y obłudnych. Cresc 1571 173].
»obłudne słowa« (1): [Mieczysław III] Po dwákroć iednák obłudnemi ſłowy, Doſtawał rządow przez chytre vmowy. KlonKr Dv.
»obłudny(-e) świat, mieszkanie« [szyk 26:22] (47:1): OpecŻyw 16; RejKup n4; MurzHist M2v, V3v; LubPs B2v, Rv marg, V3 marg, aa6v [3 r.]; RejWiz 103v, 163v, 190; RejZwierz 43, 125; BielKron 238; RejAp 64v, 76v, 127; RejPos 3v, 7, 180, 187v, 196 (12); [przyrodzenie nasze] przykłonnieyſze ieſt do ſwiátá tego obłudnego/ y do nábycia omylnych przyſmáków iego/ niżli do cnoty RejZwierc 65, 14v, 83, 141v, 191v; KochFr 34; KochMRot B4; ReszPrz 25; Maſz ſię tedy ſpráwić k temu/ ábyś możnie boiował/ Przećiw świátu obłudnemu ArtKanc L19, L2v; GrabowSet R; LatHar 1, 233, 239, 637; WysKaz 3, 48.
»obłudne wymysły, zwody świata tego« (1:1): obchodzimy thy ſwięte dni twoie/ nie wedle woley áni wedle roſkazánia twego ſwięthego/ ále wedle ſwowoleńſtwá thego márnego ciáłá náſzego/ á wedle obłudnych wymyſłow ſwiátá tego. RejPos 226v, 187v.
»obłudny i fałszywy« (1): dla iego [Symona Czarnoksiężnika] obłudnych ſpraw/ y cudów fałſzywych/ ktore zá cżárámi y poſługą dyabelſką cżynił/ zá Bogá mieć go ſobie śmieli SkarŻyw 600.
»obłudny i kuglarski« [szyk 1:1] (2): Apoſtołowie ſwięći/ y ſtárego kośćiołá ludzie/ nic niewiedzieli/ áni ſlycháli/ o tákowych kuglárſkich/ y obłudnych Mſzach. KrowObr 194v, 199.
»marny a obłudny« (2): A ták thu mamy pocieſzliwe ſłowá w tym pſalmie przećiw káżdemu przeſládowániu náſzemu tu ná tym márnym á obłudnym ſwiecie. LubPs B2v; RejPos 300.
»mizerny, (a) obłudny« (5): RejWiz 163v; RejAp 76v; nic ſie ty nie vnoś zá ſwiátem tym nędznym/ áni zá tymi mizernemi á obłudnemi ſpráwámi á wymyſły iego. RejPos 277v, 316; nie możeſz inácżey tego mizernego á obłudnego mieſzkánia náſzego názwáć/ iedno iáko piſmo ſwiát wſzytek zowie złodzieyſką klatką á łotrowſką iáſkinią. RejZwierc 191v.
»obłudny, (a) nędzny« [szyk 1:1] (2): Pan tey ſpráwiedliwośći potrzebuie [...] iżbychmy ſie temu nędznemu á obłudnemu ſwiátu nigdy nie dáli odłudzáć á odnośić od niego RejZwierc 141v, 178v.
»omylny a obłudny« (2): RejPos 187v; Abowiem nic nas nie vwodzi naſnádniey s tey poććiwey drogi iedno omylne towárzyſtwo á ich obłudne przykłády y obycżáie. RejZwierc 137v.
»obłudny a srogi« (1): Podobieńſtwo obłudnego á ſrogiego ſwyátá/ ktoryby to kroleſtwo Páńſkie chcyał zániſzcżyć. LubPs V3 marg.
»zmyślony i obłudny« (2): Ocży żołtawe, zmyſloną pokorę y obłudne nabożenſtwo vkazuią GlabGad N7; KrowObr 88v.
W połączeniach szeregowych (6): KrowObr 59, 59v, 61; Abowiem kto w mowie/ ábo we wſzelákiey powieśći/ y w obycżáioch/ nic niebędźie miłował zmyślonego/ obłudnego/ y fárbowánego [nihil in moribus ficti, fucati atque fallacis amabit]/ ten záprawdę y drugim niebędźie pochlebował ModrzBaz 17v, 60v; CzechEp 203.
W przeciwstawieniach: »obłudny ... prawdziwy (3), szczyry (2)« (5): KromRozm II h3; StryjKron 667; CzechEp 163; Iż przez ſzczere á nie obłudne przepowiedánie Apoſtolſkie/ ſłowo Boże ieſt wſzytkim obiáwione: WujNT 2. Cor 4 arg, 715 marg.
W charakterystycznych połączeniach: obłudny(-a, -e) cud, czystość (2), pokuta, post, przepowiadanie, słowo, sprawa, świątobliwość, świątość (2), uniżanie się, wywody, wzdychanie, zwycięstwo.
»obłudna(-e) przyjaźń, przyjacielstwo« [szyk 2:2] (3:1): Pátrz iáko ſie Pożytek vpſtrzył náwſzem cudnie/ Chociay zwirzchu chędogo lecż ná ſpodku brudnie. Tákżeć też y ći wſzyſcy táką bárwę máią/ Co z obłudną przyiáźnią pożytkow ſzukáią. RejWiz 40; RejPos 145; OrzJan 15; KlonWor 54.
»wiara obłudna« [szyk 3:1] (4): Abowiem tám niemáſz/ áni prawdziwey náuki Páná Iezu Kryſtá ſyná Bożego/ áni prawdziwego ſſafowáuia [!] ſwiątośćiámi iego/ áni żywotá vććiwego/ iedno ieſt/ y náuka fáłſzywa/ y wiárá obłudna/ y ſwiątośći fáłſzywe KrowObr A3v, 59, 59v, 61.
»obłudny i kłamliwy« (1): Cudá Antychriſtowe będą obłudne y kłamliwe: nie iáko cudá Chriſtuſowe y świętych prawdziwe. WujNT 715 marg.
»łagodny a obłudny« (1): Cżłowiek ktory łágodnemi á obłudnemi ſłowy [blandis fictisque sermonibus] mowi do przyiaćielá ſwego/ zárzca ſieć poſtępkom ſwoim. Leop Prov 29/5.
»obłudny a omylny« [szyk 1:1] (2): Abowiem nie ieſt nikt ták ſproſny áby nie obacżył iáka ieſth obłudna á omylna przyiaźń á miłość miedzy ludźmi wedle tego ſwiátá. RejPos 145, 345v.
»(nie)zmyślony i (ani) obłudny« (3): Nic zmyſlonego áni obłudnego niechay w thobie nie będźie. BibRadz I 9a marg; wſzyſtki grzechy ktoreſmy pocżynili/ miec w nienawiści y żáłowác zá nie muśimy/ by ſnadź ieſlibyſmy niektorych tylko żáłowáli/ zmyślona y obłudna/ á nie oná zbáwienna Pokutá w nas niebyłá. KuczbKat 205; CzechRozm 211v.
W połączeniu szeregowym (1): k woli nędznemu á ſwowolnemu żywotowi twemu bárzo krotkiemu á obłudnemu woliſz vſłyſſeć ty ſrogie á ſtráſzliwe głoſy nád ſobą cżaſu onego oſądzenia twego. RejAp 98.
W przeciwstawieniu: »obłudny ... prawdziwy« (1) muśiałem piérwéy obłudną Exekucyą zgánić/ á niżlim do prawdźiwéy Exekucyéy przyſtąpił OrzQuin E4v.
W charakterystycznych połączeniach: obłudne(-y, -a) ciało, exekucyja, pismo, sprawy, śpiewanie, ziemia, żywot.
»obłudne mniemanie« (1): To yeſt/ ſprawa przyiſcza mego Bych cżę v wiodł z obłudnego Mniemania/ któréć vroſło I zlecż było barzo poſło RejKup r6.
peryfr. »obłudne morze« = życie (1): nam nędznikom więcey tho przyſtoi/ kthorzy ſie ieſzcże iáko ſwinie we błocie nurzamy á topimy w tym obłudnym morzu náſzym/ wołáć ku temu Pánu RejAp 129v.
»myśl obłudna« [szyk 5:2] (7): RejKup h3; Będąć ſłowká cukrowne á poſtawká cudna/ Poźrzyſz iedno kęs dáley álić myſl obłudna. RejWiz 76, 101v; RejZwierc 237v; PaprPan Hh; JanNKar H4 [2 r.].
»obłudne postępki« (1): Dayćie pokoy/ ma natym karánia doſyć/ iſz zna/ że ſą obłudne poſtępki y Cżárnokśięſtwá iego. SkarŻyw 600.
»rada obłudna« (1): Chceſzli mie ieſcze żywą w domu tym zachowáć/ Niechćiéyże mię rádámi obłudnémi pſowáć GosłCast 51.
»obłudna wiara« [szyk 1:1] (2): SienLek 199; drudzy záſię wſzyſcy którzy obłudnéy ráczéy wierze niż zdrowiu ſwému folgowáć woleli/ ſprosnie giną OrzJan 122.
»obłudne zmyślenie« (1): Vcżyń mię Panie Boże moy [...] ćierpliwym bez ſzemránia/ pokornym bez obłudnego zmyślenia LatHar 22.
»marny a obłudny« (1): wyſtąpili Anyeli/ kthorzy mieli rozlicżne pomſty [...] wylewáć ná złoſniki á ná niewierniki Páńſkie po wſzey ſzyrokośći tej márney á obłudney ziemie. RejAp 131.
»obłudny a swowolny« (1): Tákże też y to obłudne á ſwowolne ciáło/ ktoremu więcey ſłużymy niż iákiemu krolowi RejZwierc 115v.
»zły, obłudny« (1): A ták ten náſz thu żywot ieſt rycerſtwo trudne/ Záwżdy z námi woiuią złe myſli obłudne. RejWiz 101v.
W przeciwstawieniach: »prawy, prawdziwy ... obłudny« (2): Poznay wnim prawdziwą náturę ludzką/ y ćiáło nie zniebá przynieśione [...] y dziś ráne [!]/ iáko práwe/ á nie obłudne ludzkie ćiáło bierze/ y krew rozlewa. SkarŻyw 2; Mánicheuſze poraża/ ktorzy trzymáli/ że Pan Chriſtus miał nie prawdziwe ále obłudne ćiáło. WujNT 817; [BiałPos 141 (Linde)].
Synonimy: 1. chytry, dwoisty, kłamliwy, łżywy, nieprawy, omylny, pokryty, przykryty, sztuczny, zakryty; 2. chytry, fałszywy, kuglarski, omylny, zmyślony; 3. fałeszny, fałszywy, kłamliwy, niczemny, omylny, zmyślony; 4. fałeszny, zły.
Cf NIEOBŁUDNY
JB