[zaloguj się]
[pdf]

[MODLARZ sb m

o jasne, a pochylone.

Fleksja
sg pl
N modlårz
G modlårza
A modlårz modlårze

sg N modlårz. ◊ G modlårza. ◊ A modlårz. ◊ pl A modlårze.

Sł stp, Cn brak.

1. obelż. Czciciel bałwanów, bałwochwalca: A gdy iuſz było zpołudniá/ á oni prorokowáli [prorocy Baala] przyſſedł cżás ktorego offiárá zwykłá być offiárowaná/ áni głos iáki był ſłyſſan/ áni żaden odpowiádał/ áni też dbał ná one modlarze [orantes Vulg; modlących ſie WujBib]. Leop 1577 3.Reg 18/29 (Linde).
2. Miejsce Najświętsze w świątyni Salomona, w którym była umieszczona Arka Przymierza zwane Święte Świętych: y vczynyl wewnątrz domv modlythnyce modlarz [fecit interiorem domum oraculi in sanctum sanctorum Vulg; vczynił wnętrzny dom wyrocznice ná święte świętjch WujBib]/ ktori ſvano ſzviathſze mÿeyſzcze nad ynſze TomZbrudzBrul 3.Reg 6/16; Modlårz [oraculum Vulg; wyrocznicę WujBib] oſſobliwy vewnątrz vdzalal [...] aby tam wstavyl arche bozego przymÿerza TomZbrudzBrul 3.Reg 6/19, 6/17, 31.

Synonimy: 1. bałwochwalca; 2. »dom modlitewny«, kor, wyrocznica.

Cf MODLEBNIA, MODLEBNICA, MODLEWNIA, MODLITEBNIA, MODLITEBNICA, MODLITEWNIA, MODLITEWNICA, MODLITEWNIK, [MODLITNICA], [MODLITWNICA], MODLITWNIK, [MODLNICA]]

AKtt