« Poprzednie hasło: NIEFORTUNNIE | Następne hasło: NIEFORTYLNIE » |
NIEFORTUNNY (64) ai
W pisowni łącznej (58), w rozłącznej (6).
e oraz o jasne.
sup nåjniefortunniejszy (1).
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | niefortunny | f | N | niefortunnå, nåjniefortunni(e)jszå | n | N | niefortunné |
G | niefortunn(e)go | G | G | niefortunn(e)go | ||||
D | D | niefortunnéj | D | |||||
A | niefortunny, niefortunn(e)go | A | niefortunną | A | ||||
I | niefortunnym, niefortunn(e)m | I | I | |||||
L | L | niefortunnéj | L | niefortunnym | ||||
V | V | niefortunnå | V |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | niefortunni |
subst | niefortunn(e) | |
G | niefortunnych | |
A | subst | niefortunn(e) |
L | niefortunnych | |
V | subst | niefortunn(e) |
sg m N niefortunny (35). ◊ G niefortunn(e)go (1). ◊ A niefortunny (1), niefortunn(e)go (1). ◊ I niefortunnym (2) KochPam, ActReg, niefortunn(e)m (1) PaprUp. ◊ f N niefortunnå, nåjniefortunni(e)jszå (5). ◊ D niefortunnéj (1). ◊ A niefortunną (1). ◊ L niefortunnéj (2); -éj (1), -(e)j (1). ◊ V niefortunnå (1). ◊ n N niefortunné (3); -é (2), -(e) (1). ◊ G niefortunn(e)go (2). ◊ L niefortunnym (1). ◊ pl N m pers niefortunni (1). subst niefortunn(e) (2). ◊ G niefortunnych (1). ◊ A subst niefortunn(e) (1). ◊ L niefortunnych (1). ◊ V subst niefortunn(e) (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w. s.v. fortunny.
- 1. Nie mający szczęścia, działający bez powodzenia
(24)
- W przen (1)
- a. W funkcji rzeczownika (3)
- 2. Pełen nieszczęść (6)
- 3. Stanowiący nieszczęście (6)
- 4. Feralny, przynoszący nieszczęście, powodujący pecha; złowróżbny (21)
- 5. Nieudany pod jakimś względem (7)
niefortunny do kogo (1): Iia widzę zem niefortunnym człowiekiem dow zeto w przeciwko mnie brać sobie raczysz ActReg 173.
niefortunny ku czemu (1): ZIgmunt ſyn krolá Cżeſkiego [...] cżłowiek oſoby kraſney/ vcżenia wielkiego/ ięzykow wiele vmiał ále ku rycerſkim rzecżam niefortunny. BielKron 303v.
niefortunny na co (2): ácż ná walkę niefortunny był/ ále rozumem wygrawał BielKron 429, 188.
niefortunny w czym (2): Boleſlaw wſtidliwi [...] atz bel nie Fortunnem w ſprawach Ricerſkich/ ale barzo pozitecznem wzapomaganiu Kroleſtwa tego na wielkie wolnoſci PaprUp B3; GórnTroas 67.
»nędzny a niefortunny« (1): O iáko ia nędzny á niefortunny cżłowiek/ komum nawięcey życżył/ then mnie namniey oddał BielKron 315.
»niefortunne dni« (1): Atros dies vocat Cicero pullatos, Nędzne á niefortunne dni. Mącz 18d.
»niefortunne lata« (1): O niefortunne látá: O głupi rozumie/ Poyzry mądry co chłubá niepotrzebna vmie GrzegRóżn O.
W połączeniu szeregowym (1): Ieſliże też co nań nieforthunnego poſtráſzliwego á ná wſzem nie k myſli przypádnie/ nicz to wſzytko v niego RejZwierc 87.
W przeciwstawieniach: »szczęśliwy (2), fortunny ... niefortunny« (3): Prorocy fáłeſſni fortunne rzecży obiecowáli/ á Micheaſz niefortunne Leop 3.Reg 22 arg; Tá tedy náuká nieieſtći nikczemna/ [...] ponieważ káżdego cżłowieká Krześćijáńſkiego/ ták w rzeczách ſzczeſliwych iáko y niefortunnych/ ſtąłoſci [!] náucza. LeovPrzep b2v; LatHar 652.
niefortunny ku czemu (1): Dzień niefortunny ku ſprawie wſzelkiey. FalZioł V 52.
W przeciwstawieniu: »niefortunny ... fortunny« (1): thym będzie lepiey iż my z nieforthunnego dniá fortunny vcżynimy. RejZwierc 149v.
W charakterystycznych połączeniach: niefortunna(-y, -e) miłość, morze, panna, ptak, ziemia; silno niefortunny.
»dzień (jest) niefortunny« = dies ater vel religiosus Mącz [szyk 4:3] (7): FalZioł V 52 [3 r.]; gdy ś [!] przygody pirwey lewy both álbo trzewik obuł niż prawy/ on dzyeń niefortunny mnimał być BielKron 387; Mącz 88b; RejZwierc 149, 149v.
»niefortunny rok« (1): Annus climactericus, Podeyźrzány á niefortunny rok. Mącz 57b.
»niefortunny znak« (1): Ominosus, Niefortunny/ zły znák. Mącz 263b.
Synonimy: 1., 2., 3., 4. nieszczęsny, nieszczęśliwy; 1. nędzny, niezdarzony; 2. nędzny, trudny, zły; 4. podejrzany, przeciwny, szkodliwy; 5.a. smutny; b. mierziony, straszny.
Cf FORTUNNY
MM