OCKNĄĆ (17) vb pf
ocknąć (15), ocnąć OpecŻyw (2).
o jasne.
Fleksja
praet |
|
sg |
1 |
m |
ocknąłem, -m ocknął |
3 |
m |
ocknął |
f |
ocnęła |
imperativus |
|
sg |
pl |
2 |
ockni |
ocnicie |
conditionalis |
|
pl |
1 |
m pers |
bysmy ocknęli |
3 |
m pers |
by ocknęli |
con praet |
|
sg |
3 |
m |
ocknął by był |
inf ocknąć (2). ◊ fut 1 sg ocknę (1). ◊ 2 sg ockniesz (1). ◊ 3 sg ocknie (1). ◊ praet 1 sg m ocknąłem, -m ocknął (2). ◊ 3 sg m ocknął (3). f ocnęła (1). ◊ imp 2 sg ockni (1). ◊ 2 pl ocnicie (1). ◊ con 1 pl m pers bysmy ocknęli (1). ◊ 3 pl m pers by ocknęli (1). ◊ con praet 3 sg m ocknął by był (1). ◊ part praet act ocknąwszy (1).
Sł stp brak, Cn s.v. stanąwszy, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w.
Obudzić się ze snu;
evigilare, expergere Vulg; expergisci, expergefieri Cn (17):
maſz to cżynić [...] po wieczerzi zaſię w ſzeſć godzin (by też y wnoczy gdy oczknie) FalZioł V 91;
Ocknął potim Sálomon y porozumiał że to był ſen Leop 3.Reg 3/15;
był ták bárzo pijány/ iż nietelko ná ono białeygłowy łektánie/ nie ocknął by był/ ále by go był ſnadź y palił ſwiecámi. GórnDworz Aa8;
nalazwſzy ią ſpiącą obudził ią. Oná ocknąwſzy pytáłá rzekąc: Kto ieſt HistRzym 31;
SkarŻyw 334;
Przydáło mi ſię raz/ żem w pułnocy ſprędká ocknął ReszPrz 46,
47.
W przeciwstawieniach: »spać (2), zasnąć (a. [usnąć])...ocknąć« (3): gdy będzieſz ſpał/ niechayćie ſtrzegą: gdy ocknieſz rozmawiáy ſnimi Leop Prov 6/22, 3.Esdr 3/3; BudBib Ps 3/5[6]; [po oney wiecżerzy ták ſmácżno vſnął/ iże nie ocnął áż ná świtániu HistFort D2v].
Zwrot: »jakoby ze snu ocnąć« (1): [Matka Boża] dla ſilnégo ſmętku obumarla tak ijż przez długi cżas mowitz niemogla/ ale po malé chwili/ na ſlodkié vpominanié milégo iezuſa/ panna náſwiętſſá iakoby ze ſnu twardégo otznęla OpecŻyw 78v.
Przen (6):
a)
Opamiętać się, przestać grzeszyć lub trwać w bezczynności, zacząć dobrze działać (6):
Przyſtąpcie bliżéy ludzie grzéſſni a oglądáycie iakątz pokutę za wás ſtroij ſyn boży [...]. Otznicie poſpolicie ludzie wſſytcy/ botz nieſluſſá ſpatz ſludze/ gdy pán dla ſlugi nieſpiątz w polu boiuie. OpecŻyw 103;
Tám więc potrzebá będźie ocknąć wſzytkim/ y myśli od doczeſnych rzeczy ná ſtronę odrzućić LeovPrzep E3v,
[K];
áby śię ocućił świát z nieumieiętnośći á z gnuſnośći/ w któréy był (marg) Aby ludźie ocknęli. (–) BiałKat 21;
cóż ieſt tákiégo/ przéczbyś wáſzá kró: M. [...] wżdy kiedyżkolwiek iuż ocknąć/ á práwicę ſwoię [...] ná tego ſwégo/ y króleſtwá ſwégo nieprzyiaćielá głównégo dobyć niemiał OrzJan 90.
Zwrot: »z snu niedbałości ocknąć« (1): trzeba żebyſmy z ták twárdego y dawnego ſnu niedbáłośći náſzey ocknęli VotSzl Bv.
b) [Ponownie zaistnieć: ocnął w nim nałog pierwſzy HistFort A4.]
Synonimy: obudzić się, ocucić, ocucić się, przebudzić się, przecucić, przecucić się.
Formacje współrdzenne cf CKNĄĆ.
Cf OCKNĄĆ SIĘ, OCKNIENIE
DD