[zaloguj się]
[pdf]

ODWOŁANY (4) part praet pass pf

odwołany (3), odwołan (1).

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w odwołać); w formach złożonych a jasne, w formie niezłożonej a pochylone.

Fleksja
sg
mN nNodwołåno
Godwołan(e)go G
pl
N subst odwołan(e)

sg m G odwołan(e)go (1). ◊ n N odwołåno (1). ◊ pl N subst odwołan(e) (2).

Składnia dopełnienia sprawcy: odwołany od kogo (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Cofnięty przez tego, który mówił lub pisał, uznany przez niego za błędny lub fałszywy (4): on co to práwo ſtánowił ták to rozumiał/ że ábo tedyż zárázem/ ábo w teyże rozmowie máią być tákie przimowki odwołáne [ut ... recantarentur]. ModrzBaz 98v.
Szereg: »rewokowany i odwołany« (1): ktorego błędu ácżkolwiek rewocowánego y odwołánego od Berengaryuſá [...] Zwinglius y Kálwin ſie chwyćili WujJud 171.
a. Unieważniony (2):
Wyrażenie: »odwołan zasię« (1): proſił thedy ſenatu/ áby to wywołánie było odwołano záſię á wniwecż obrocono BielKron 210v.
Szeregi: »porzucony i odwołany« (1): [Luter pisze:] máią być [śluby zakonne] śmiele porzucone/ y odwołáne/ choć ſię dobrze z dobrą intencyą álbo ſzcżyrym vmyſłem vcżyniły. ReszPrz 60.

»odwołan a wniwecz obrocon« (1): BielKron 210v cf Wyrażenie.

Synonimy: a. abrogowany, kancellowan, odmieniony, odrzucony, rewokowany, skażony, »w niwecz obrocony«.

Cf NIEODWOŁANY, ODWOŁAĆ

MM