[zaloguj się]
[pdf]

ROZMIOTANY (8) part praet pass pf

rozmiotany (6), rozmietany (2); rozmiotany Leop (3), Calep (2), SarnStat; rozmietany BibRadz, GórnTroas.

Oba o oraz a jasne; w rozmietany e jasne.

Fleksja
sg
mNrozmiotany nNrozmiotan(e)
pl
N m pers rozmiotani
subst rozmiotan(e)
A subst rozmiotané

sg m N rozmiotany (3). ◊ [n N rozmiotan(e).] ◊ pl N m pers rozmiotani (1). subst rozmiotan(e) (2). ◊ A subst rozmiotané (2); -é (1), -(e) (1).

Składnia dopełnienia sprawcy: rozmiotany przez kogo (1) Leop, czym (1) GórnTroas.

Sł stp s.v. rozmiotać, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. rozmieść.

1. Rozrzucony, rozproszony; dispersus Vulg, Calep, PolAnt; proiectus PolAnt; disiectus Calep (3): Disiectus, Dispersus – Rozmiotany, rozrzucony. Calep 330b.

rozmietany gdzie (1): y kámienie domu Páńſkiego ſą rozmietháne w przecżnicách wſzytkich vlic. BibRadz Thren 4/1.

[Wyrażenie: »tam i sam rozmiotany«: Rzecży w domu porządnie chowáne/ Miey/ á nie tám y ſám rozmiotáne. WirzbGosp A3v.]
a. O ludziach (1): iednym duchem mogli być pobići/ przeſládowánie ćierpiąc od ſámych vcżynkow ſwoich/ y mogli być rozmiotáni przez duchá mocy twoiey. Leop Sap 11/20.
[Szeregi: »rozmiotany abo rozproszony«: [koment. do Matth 9/36, cf niżej] Niektore kſięgi máią Eskylmeni/ to ieſt tám y ſám rozſtrzeláni [...]. A potym we wſzytkich zgodnie Errimeni/ to ieſt/ rozmiotáni/ ábo roſproſzeni. CzechNT D.

»rozpuszczony i rozmiotany«: A widząc ony tlumy/ rozlitował ſię nád nimi/ iż były rozpuſzcżone y rozmiotáne [quia erant vexati, et dispersi]/ iáko owce/ nie máiące páſterzá. CzechNT Matth 9/36.]

2. Zniszczony, zburzony, spustoszony; dissipatus Vulg; demolitus Calep; disiectus JanStat (3): To mowi Pan/ [...] dałem ćie ná przymierze ludu/ ábyś wzbudził źiemię/ á odzierżał dziedzicthwá rozmiotáne Leop Is 49/8; Calep 304a.
Wyrażenie: »granice rozmiotane« (1): A wſzákże tenże gwałtownik będźie powinien vrząd Podkomorſki ná mieyſce gránic ſkáżonych koſztem ſwym wywieźdź y oné gránicé rozmiotáné [limites a se disiectos JanStat 422] z nowu vczynić y popráwić. SarnStat 471.
[Szereg: »rozburzony i rozmiotany«: Budowánie Folwárkowe y wieyſkie dla żadney inſzey przycżyny rozburzone y rozmiotáne byc niema/ tylko dla zgwałcenia białych głow SzczerbSpecSax 160 (Linde s.v. rozmieść).]
a. Zabity, rozsiekany i rozrzucony (1): Wolę/ mężu móy/ podiąć té ſerdeczné rány/ Niżbyś zwyćieżcé ręką miał bydź rozmietány. GórnTroas 46.
3. Wzburzony (o falach morskich) (1): Ziemiá drzáłá/ y grunty iey/ Morze ſie burzy ze dná y wáły iego rozmiotáne będą [disturbabuntur]/ y ryby iego/ od oblicża Páńſkiego/ y od ſlawy mocy iego Leop 4.Esdr 16/12.

Synonimy: 1. rozproszony, rozpuszczony, rozrzucony; 2. poborzony, rozborzony.

Cf ROZMIOTAĆ

KO