[zaloguj się]
[pdf]

[POBORZENIE sb n

poborzenie, poburzenie.

Fleksja

A sg poborzenié.

Sł stp: poburzenie, Cn, Linde brak.

1. Zniszczenie, spustoszenie, najazd zbrojny [czego]: powiedźiał im [rycerstwu] [...]/ że przed ſie wźiął drogę názad ku domowi/ odkłádáiąc na inſzy cżás zá lepſzym zgotowánim poborzenie źiemie Fráncuſkiey HistOtton 100.
2. Bunt, zamieszki [przeciwko komu]:
Szereg: »poburzenie albo sedycyje«: Gdyby kto w Ziemi/ [...] á w ſpółecznośći iákiéy Ludźi/ przećiwko Vrzędowi á zwierzchnośći/ poburzenié iákié/ álbo potáiemné Sedicye czynił [...]/ tákowy [...] czáſem ná gárdle/ czáſem téż miotłámi v Pręgiérzá/ ſkaran być ma GroicPostępek 40v.

Synonimy: 1. inwazyja, najazd, napaść, naszcie, natarcie, wtargnienie, zniszczenie; 2. bunt, rozruch, sedycyja, wzburzenie, zamieszka.

Cf POBORZYĆ]

KW