[zaloguj się]
[pdf]

POMAGRAN (7) sb m

pomagran (7), [pomogran].

o prawdopodobnie jasne (tak w pomagranat); pierwsze a jasne; [-an-, -ån-].

Fleksja
pl
N pomagråny
G pomagrån(o)w
L pomagrånåch

pl N pomagråny (6). ◊ G pomagrån(o)w (1) [cf też POMAGRANOW]. ◊ [L pomagrånåch.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

bot. Owoc drzewa Punica granatum L. (Rost); granat, drzewo z rodziny różowatych (Rosaceae); malum granatum Vulg (7): Pomagrany niedopuſzcżaią pokarmowi kazić ſie j prochnieć w żołądku. FalZioł III 23a, III 22d, 23a; [Pomogránow takież y Fig nábráli Leop Num 13/24 (Linde)].
Wyrażenia: »pomagran kwaśny« [szyk 1:1] (2): POmagrany ſą dwoiakie ſlodkie y kwaſne FalZioł III 22d, III 23a.

»pomagran słodki« [szyk 2:1] (3): ſlodkie pomagrany zagrzewaią żołądek/ á przeto ci ludzie ktorzi gorącżki cierpią niemaią gich iadać FalZioł III 22d, III 22d, 23a.

[Szereg: »malogranat albo pomagran«: (nagł) O Malogránatach álbo Pomágranach. (–) MAlogránaty álbo Pomágrany z łáćińſkiey rzecży rzecżone ſą iákoby źiárniſte iábłká/ [...] ktore też zowią drudzy Mala punica/ od kráiny z ktorey naprzod poſzły Cresc 1571 423 (Linde).]

Synonimy: »granatowe jabłko«, granatum, »granowite jabłko«, malogranat, »ziarniste jabłko«.

Cf POMAGRANAT

ALKa