« Poprzednie hasło: POPRZYSIĘGACZ | Następne hasło: POPRZYSIĘGAJĄCY » |
POPRZYSIĘGAĆ (54) vb impf
o oraz a jasne.
inf | poprzysięgać | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
indicativus | ||||||
praes | ||||||
sg | pl | |||||
1 | poprzysięgåm | poprzysięgåmy | ||||
2 | poprzysięgåcie | |||||
3 | poprzysięgå | poprzysięgają |
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | poprzysięgåł |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | by poprzysięgåł |
inf poprzysięgać (3). ◊ praes 1 sg poprzysięgåm (26) [w tym zapis: -ąm (1)]. ◊ 3 sg poprzysięgå (6). ◊ 1 pl poprzysięgåmy (1). ◊ 2 pl poprzysięgåcie (1). ◊ 3 pl poprzysięgają (9). ◊ praet 3 sg m poprzysięgåł (3). ◊ con 3 sg m by poprzysięgåł (1). ◊ pass praes 3 sg poprzysięgå się (1). ◊ part praes act poprzysięgając (3).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w. s.v. poprzysiądz.
- 1. Błagać zaklinając, usilnie prosić (26)
- 2. Rozkazywać, wypowiadając zaklęcia, czarować (8)
- 3. Zobowiązywać się pod przysięgą
(19)
- a. Potwierdzać przysięgą
(7)
- α. Zeznawać pod przysięgą (1)
- a. Potwierdzać przysięgą
(7)
- *** Bez wystarczającego kontekstu (1)
poprzysięgać przez kogo, przez co [= ze względu na kogo, na co] (16): Leop Cant 2/7; BibRadz Cant 2/7; Poprzyſięgam was cory Ieruſzalimſkie przez ſárny álbo przez łánie polne/ ábyśćie nie budziły/ áni poruſzáły miłośći [tj. osoby ukochanej] poki oná záchce. BudBib Cant 3/5; Przetoż [...] proſzę/ y przez ſtráſzliwy ſądny dźień was poprzyśięgam/ [...] ábyśćie gi [on sprosny obyczaj] iáko iad dyabelſki z wáſzych bieśiad wyrzućili. WerGośc 269; Ciſz [mężni przodkowie]/ ieſliż co po śmierći czuią/ was proſzą y poprzyśięgáią przez kośći przodków wáſzych [...] niepodawayćie [Turkom] [...] tę drogą wolność/ tę Rzeczpoſpolitą OrzJan 17; GosłCast 51. Cf Zwrot.
Ze zdaniem dopełnieniowym [w tym: (a)by (18), bezspójnikowo z orzeczeniem w imp (4)] (22): Poprzyſięgám cie przez boga żywégo/ aby nám powiedziál ieſtlis ty kryſtus ſyn boga żywégo? OpecŻyw 114 [Vulg Matth 26/63; przekład tego samego tekstu RejPosWstaw, LatHar, WujNT, [CzechNT ]]; MurzHist P3; Leop 3. Reg 22/16, Cant 2/7; BibRadz 3. Reg 22/16, Cant 2/7; RejPosWstaw [213]; BudBib Cant 3/5; BudNT Mar 5/7; SkarŻyw 227; WerGośc 269; OrzJan 17, 20, 32, 109; LatHar 695; [zły duch mówił do Jezusa] poprzyſięgam ćię przez Bogá ábyś mię nie męczył. WujNT Mar 5/7, Matth 26/63, 1.Thess 5/27; Tákiego też ſzczęśćia ſam Iozeph ſobie życzył/ poprzyśięgáiąc bráćią áby kośći iego z ſobą ná onoż mieyſce oycá iego wynieśli z Egiptu. SkarKaz 386a; [Jempsar do mamki] Przez twoie ſrébrné włoſy vkocháné moie/ Prze to coś ze mnie znáłá/ kiedy dobro twoie/ Proſzę/ y poprzyśięgam/ rátuy ieſli możeſz GosłCast 51, 64; [Poprzyſięgam was [Obwięzuię was przyſięgą Leop 1561] corki Ierozolimſkie/ ieſlibyśćie potkáły mego miłego/ ábyśćie mu oznaymili żec dla miłości mdleię. Leop Cant 5/8 (Linde); CzechNT Matth 26/63].
W charakterystycznych połączeniach: poprzysięgać po kilkakroć, po wtore i po trzecie.
Ze zdaniem dopełnieniowym (2): Poprzyſięgam ćię ſtworzenie Wody/ w imię Bogá Oycá wſzechmogącego/ w imię Iezu Kryſtá Syná iego Páná náſzego/ y mocą Duchá Swiętego/ áby ſie ſtałá Wodą poprzyſiężoną KrowObr 71v, 73v; [HerbNauka Tv (Linde błędnie T2)].
»poprzysięgać umarłe« (1): Necromanticus, Poprziſięgácz vmárłych/ który zwaſzczá [!] poprziſięgá vmárłe á rádźi ſie ich. Mącz 244a.
»poprzysięgać, (abo, [i]) zaklinać« (2): A kſiądz przedſię począł iakieś geſty ſtroić i duſzné nieprzijaciele wołaiąc poprziſięgać/ abo iako mowią zaklinać/ aby nieborakowi na język wyleźli i mowili MurzHist P3; Mącz 111b; [Poprzyſięga bowiem y záklina kapłan duſznego Nieprzyiaćiela/ w imie Oycą y Syną y Ducha ſwiętego; aby z onego ſtworzenia Bożego/ ktore ma być krzczone/ [szatan] wyſzedł y odſtawił. HerbNauka Tv (Linde błędnie T2)].
poprzysięgać komu (4): Nie poprzyśięgał Bóg Królom wiecznie chowáć Króleſtwá OrzQuin X4; RejAp 80v, 86v; RejPos 133.
poprzysięgać co (1): Iuż drudzy y chociay ſą ná ſtolicach krolow y inſzych/ przedſię temu krolowi [tj. papieżowi] ſwemu wiárę ſwoię poſlubuią y poprzyſięgáią. RejAp 80v.
cum inf (7): A sjem – już tak zwyczaj odzierżał, ktory nam krolowie polscy naszy tak wieczno dzierżeć poprzysięgają jako i ine przywileje – z tych trzech stanów złożony jest DiarDop 114; OrzQuin X4; RejAp 86v; Królowie Polſcy w ſwych Iurámenćiéch poprzyśięgáią té prrogátiwy ſtanowi tému dochowywáć SarnStat 69, 60, 1292; PowodPr 44.
Ze zdaniem dopełnieniowym (1): RejPos 133 cf Szereg.
poprzysięgać komu (1): prośił ich dla Bogá/ áby oycá iego wyzwolili: obiecuiąc im to y poprzyſięgáiąc/ iż kośćioł Grecki do iednośći y poſłuſzeńſtwá ſtárádawnego przywieść miał. SkarJedn 258.
Ze zdaniem dopełnieniowym [w tym z zapowiednikiem: to (1); iż] (2): Iáko to tu y ſam ſrodze opowiedáć racży/ poprzyſięgáiąc prawdziwą Boſką powieść ſwoię/ iż iuż nigdy táki żadny niewdzięcżnik/ nie ſkoſztuie tey wdzyęcżney wiecżerzey iego. RejPos 160; SkarJedn 258.
Synonimy: 1. prosić, zaklinać; 2. czarować, praktykować, zaklinać; 3. poślubować, zaślubować.
Formacje współrdzenne cf PRZYSIĄC.
Cf POPRZYSIĘGAJĄCY, POPRZYSIĘGANIE, POPRZYSIĘGANY, [POPRZYSIĘŻANY]
MC