[zaloguj się]
[pdf]

POSZKARADZON (2) part praet pass pf

poszkaradzon (1), poszkaradzony (1).

Teksty nie oznaczają ó; pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w po-); oba a jasne.

Fleksja
sg
mNposzkaradzony, poszkaradzon fNposzkaradzona

sg m N poszkaradzony (1), (praed) [poszkaradzon]. ◊ f N (praed) poszkaradzona (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. poszkaradzić.

Zhańbiony, splugawiony (2): Beſdet. Pomázány et poſkárádzony/ et plugáwy. Maculatus, sordidus Calag 81a.

[poszkaradzon czym: Ioas krolował lat XI. żył dobrze w ſłowie Bożym [...]/ ále pothym był poſzkárádzon báłwochwálſtwem BielKron 1551 14v (Linde s.v. poszkaradzić).]

a. Zhańbiona na czci kobiecej (1):
Wyrażenie: »hańbą poszkaradzona« (1): Wirginius [...]/ prośił áby mogł corę ſwoię obłápić niżli będzye háńbą poſzkárádzoná BielKron 119v.

Synonimy: plugawy, pohańbiony, pomazany, poniżony, posromocony, sprofanowany, zhańbiony.

Cf NIEPOSZKARADZONY, POSZKARADZIĆ

AL