| « Poprzednie hasło: PLUGAWSTWO | Następne hasło: PLUJĄCY » |
PLUGAWY (284) ai
plugawy (278), pługawy (6); plugawy : pługawy BierEz (4:1), GlabGad (6:1), Leop (1:1), BibRadz (3:1), WujJud (5:1), SkarŻyw (11:1).
a jasne (w tym 2 r. błędne znakowanie).
comp i sup (4 + 4) (nå)plugawszy (8).
| sg | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| m | N | plugawy, nåplugawszy | f | N | plugawå, nåplugawszå | n | N | plugawé, plugawszé |
| G | plugaw(e)go | G | plugaw(e)j | G | plugawégo, plugawszégo | |||
| D | plugaw(e)mu | D | plugaw(e)j | D | ||||
| A | plugaw(e)go, plugawy | A | plugawą | A | plugawé | |||
| I | plugawym | I | plugawą, nåplugawszą | I | plugawym, plugawszym, plugawém | |||
| L | plugawym, nåplugawszym | L | plugaw(e)j | L | plugawym | |||
| V | plugawy | V | V | |||||
| pl | ||
|---|---|---|
| N | m pers | plugawi |
| subst | plugaw(e), plugawsz(e) | |
| G | plugawych | |
| D | plugawym | |
| A | m pers | plugaw(e) |
| subst | plugawé | |
| I | m | plugaw(e)mi, plugawymi |
| f | plugaw(e)mi, plugawymi | |
| n | plugawymi, plugaw(e)mi | |
| L | plugawych | |
sg m N plugawy, nåplugawszy (41). ◊ G plugaw(e)go (10). ◊ D plugaw(e)mu (1). ◊ A plugaw(e)go (6), plugawy (3). ◊ I plugawym (11). ◊ L plugawym, nåplugawszym (7). ◊ V plugawy (2). ◊ f N plugawå, nåplugawszå (18). ◊ G plugaw(e)j (21). ◊ D plugaw(e)j (5). ◊ A plugawą (18). ◊ I plugawą, nåplugawszą (5). ◊ L plugaw(e)j (11). ◊ n N plugawé, plugawszé (9); -é (1), -(e) (8). ◊ G plugawégo, plugawszégo (22); égo (1), -(e)go (21). ◊ A plugawé (1). ◊ I plugawym, plugawszym (7), plugawém (1) Oczko. ◊ L plugawym (1). ◊ pl N m pers plugawi (8). subst plugaw(e), plugawsz(e) (16). ◊ G plugawych (21). ◊ D plugawym (2). ◊ A m pers plugaw(e) (1). subst plugawé (23); -é (3), -(e) (20). ◊ I m plugaw(e)mi (2) OrzList, BielKron, plugawymi (1) SkarŻyw. f plugaw(e)mi RejZwierc (2), plugawymi (1) KromRozm I. n plugawymi (3) OrzQuin, ArtKanc, LatHar, plugaw(e)mi (3) OrzList, RejPos, CzechEp. ◊ L plugawych (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
- 1. Budzący wstręt, obrzydzenie; odrażający; zanieczyszczony, brudny
(261)
- a. Pod względem fizycznym
(94)
- Przen (1)
- α. O ludziach
(19)
- αα. W funkcji rzeczownika (1)
- β. O zwierzętach (9)
- γ. O potrawach
(4)
- Przen (1)
- δ. O chorobach i szkodliwych produktach przemiany materii (12)
- ε. O miesiączkującej kobiecie (3)
- b. Pod względem moralnym: nieprzyzwoity, zły, grzeszny; haniebnie postępujący
(152)
- W przen (45)
- αα. W funkcji rzeczownika (2)
- α. Rozpustny, żyjący w nierządzie; o czynach i myślach: dotyczący nierządu
(25)
- αα. W funkcji rzeczownika (2)
- β. O przeciwniku politycznym lub religijnym (4)
- a. Pod względem fizycznym
(94)
- 2. Marny, lichy, małej wartości, byle jaki (17)
- 3. Prostacki, pospolity; niedbały (4)
- 4. O kobiecie: zhańbiona; w funkcji rzeczownika (2)
W połączeniach szeregowych (3): RejWiz 146; Pátrzayże iáko tu Ewányeliſtá piſze/ iż ſtánął nád iezyorem ábo nád morzem/ w kthorym záwżdy bywa wodá ſmrodliwa/ wodá ſłona á plugáwa/ á záwżdy bywa rozmáitych dziwow á ſtráchow y niebeſpiecżeńſtwá nápełniono. RejPos 174; CzechEp 269.
W przeciwstawieniu: »ochędożny ... plugawy« (1): A iáko ma rzec nacżynie zdunowi miſtrzowi ſwemu/ Cżemuś mie ták vlepił: gdyż iedno będzie vcżynione ná ſpráwy ochędożne/ á drugie ná ſpráwy plugáwe. RejPos 74.
W porównaniach (14): RejWiz 66, 159, 171; Leniwy może być prżyrownan gnoiowi plugáwemu/ ktorego kto ſię kolwiek dothknie otrząſa rękę ſwoię. BibRadz Eccli 22/2; A coż rozumieć mamy o tym Pánu przed ktorego nogámi wſzytki bogáctwá y wſzytki roſkoſzy ſwiátá tego iáko błoto á iáko ſmiecie plugáwe leżą RejAp 176v, 15v; RejPos 175v, 228; RejZwierc 36v, 62v, 68v; BudBib Esth 14/15[16]; CzechRozm 217v; KlonFlis E4.
W charakterystycznych połączeniach: barłog plugawy, błoto (3), browar (2), ciało, gęba, glan, gnoj, kiszki, klatka, konew, koryto (2), kosmy wełniane, młoto, nogawica, nogi (2), ogon lisi, płat, płuca, rdza, rzecz, szaty (3), śmieci (4), taras, wilgotność, woda, zęza, żużelica.
»mierziony a plugawy« (1): Ex hara productum Proverb. Co mierźionego á plugáwego yeſt. Mącz 153a.
»plugawy i obmierzły« (1): ále y to coby ſie nam zdáło/ żeby w nas iedną ſpráwiedliwośćią było/ tedy y to ieſt przed BOgiem iáko płát iáki plugáwy y obmierzły. CzechRozm 217v.
»swowolny a plugawy« (1): RejZwierc 33v cf Wyrażenie.
»plugawy a śmierdzący« (1): á wſzákoż przedſię [kwiat] pachnący y pożytecżny bywa záwżdy záchowan. Ale plugáwy á śmierdzący záwżdy ſie w gnoy á w niwecż obroćić muśi RejPos 220.
W połączeniach szeregowych (3): [Saturnus czyni, że] Cżlowiek bywa krnąbrny/ praczowity, lakomy zawiſtny/ plugawy/ chudi krotki/ rzadko thakiego naleſć FalZioł V 50v; BielKron 261v; A Terſytes był leniwy/ plugáwy/ oſpáły/ á wſzytko w kącie ſiedział RejZwierc 52v.
W charakterystycznych połączeniach: plugawy chłop (4), człowiek, lud, ludzie, Polak.
»plugawy i też żadny« (1): Ogrodnik ná Ezopá weźrzał/ Rzekąc/ więcby ten co vmiał: Bárzoć k temu niepodobny/ Boć plugáwy iteż żádny. BierEz Cv.
W przeciwstawieniach: »chędogi ... plugawy« (2): Chędogi á plugáwy. RejZwierc [233]v, B3v.
W porównaniach (3): Bo ſwawola podobna ku plugáwey świni/ Co nie myſli ni o cżym ni o żadney cnocie RejWiz 89; RAdzęć byś nie ſzácował/ nikogo po ſtronie/ Pewnie będzyeſz podobien ku plugáwey Wronie. RejZwierz 123; RejPos 79.
W charakterystycznych połączeniach: plugawy(-a, -e) dudek, gadzina, mysz, ptak, robactwo, robak, świnia (2), wrona.
W przeciwstawieniu: »subtylny ... plugawy« (1): [żołądek] w ſię biorąc [pokarm] iakoby w nieiaki garniecz warzy á trawi oddzielaiąc to czo ieſt ſubtilnego od plugawego GlabGad E7.
W charakterystycznych połączeniach: plugawe(-a) ciało, dym, niewiasta, niemoc, rana (3), skora, wilgoty; plugawy wewnątrz, po wierzchu.
»zły i plugawy« (1): Bowiem chęć iedzenia ieſth znamię proznego żołądka, á tak gdi tam nieczo wen nie włożą, tedy on wciąga w ſię wilgoty złe y pługawe [!] ku trawieniu GlabGad G2v.
W porównaniu (1): Iáko Pan Bog mowi do kożdego tzłowieká vkázuiąc mu nietzyſthość iego: iákoby do iákiey niewiáſty wzgárdzoney y plugáwey tymi ſlowy. KrowObr 143.
W połączeniach szeregowych (11): GlabGad Ov; MiechGlab 20; GliczKsiąż O6; Potym Pan Bog ſpuśći ſiárkę z ogniem y wypali ludzi złośćiwe/ plugáwe/ y báłwochwálcę. BielKron 136v; RejAp 187; tedy to ieſt wielka rzecż/ wzgárdzić Pánem niebá y zyemie/ á przyſtáć do márnego á do plugáwego á do wzgárdzonego ſługi iego [anjola ciemności] RejPos 331v, 223; Ale gdy ſie też vda [umysł stateczny] zá ſpráwámi ſwowolnemi/ plugáwemi/ á nieucżćiwemi/ tedy nie ieſt krol/ ále ſrogi tyran a ſkáźcá RejZwierc 19v, 96; z nápominánia gorącego onego Diakoná Szcżepaná obrzezowáć ſercá náſze winnichmy ſą: áby od złych myſli/ plugáwych/ gniewliwych/ zawiſnych/ wolne były SkarŻyw 3; LatHar 144.
W przeciwstawieniu: »plugawy ... stateczny albo jednostajny« (1): kápłan ma być tákowy kthoryby żadney do ſiebye winy nyecżuł/ y ktoryby był małżonkyem yedney żony/ trzeźwi/ dobry/ myerny/ ludzki/ á thákowy áby vmyał náucżyć/ nye opiły/ nye zwaycá/ nye plugáwy/ ále ſtátecżny álbo yednoſtáyny GliczKsiąż O6.
W porównaniach (3): Acż ſpráwy náſze ſą thák plugáwe iáko ſmieći przed ſwiętemi ocżymá iego [Boga] RejPos 199, Ooo4; Plugáwſzeć ieſt ſerce moie/ niźli to tám wſzytko [żłób, pieluszki, wół i osioł] LatHar 222.
W charakterystycznych połączeniach: plugawa(-y, -e) bestyja, chłopięta, chwała, książę izraelskie, Luterus, myśli (2), nieprawda, niewiasta, obrada, obyczaj, obżarstwo, ostatki izraelskie, pijaństwo (2), porobnik, rozkosz, sprawa (3), stan bezżeński, wiara, wojna, zakał grzechowy, zakon, złośnica, zwodnica, zysk.
»plugawe(-a) słowa, mowa (a. rozmowa); plugawy w mowie« = morologus, opicus, oscus, petulans atque improbus scurra, scurrilis homo, spurcidicus Cn [szyk 12:2] (7:6; 1): OrzList cv; KwiatKsiąż C3; WujJud 189; Tákże theż ſtrzedz ſie máią [dziatki] ſzkárádych á plugáwych rozmow RejPosWstaw [41]; RejPosWstaw [110], [1102]v [3 r.]; Wſzelkie ſłowo plugáwe [sermo putris] z vſt wáſzych niech nie wychodzi BudNT Eph 4/29; SkarŻyw 142; Scurrilis – Chłop mewiparzonei [!] gębi plugawi wmowie. Calep 958b; Phil M [2 r.]; GDyż z káżdego błáznowania y plugáwych ſłów [omnis scunilitas verborum et turpiloquium JanStat 556]/ [...] ludźie cnotliwi nie bez przyczyny máią ſie wiárowáć. SarnStat 238.
»żywot plugawy« [szyk 3:2] (5): oni niechcieli obrać pana Iezuſa ktory naucżał żywotha duchownego, woleli żywot cieleſny á plugawy y ſwierzęczy obierać [Machomet carnaliter et tanquam bestiam sensualem in spurcitiis volutantem ... amplexati sunt] MiechGlab 20; Cżyli żyć tákim márnym/ ſwowolnym/ plugáwym/ á nieſpokoynym żywotem/ á tu ieſzcże zá żywotá odſtąpić błogoſłáwieńſtwá Páná ſwego RejPos 223, Ooo4; CzechEp 57; NiemObr 12.
»plugawy i (ani) brzydliwy« (2): RejAp 186v; rzadko ſie thákowi znaydą/ kthorzyby nie rácżey przy vcżtach y bieſiádach wſzelákich ſámi pochopem byli do ſłow plugáwych/ y vcżynkow ocżom nienákáżonym brzydliwych niżby mieli ijs vitiis laborantes, do pomiemośći wieść y nápomináć Phil M.
»plugawy a ciemny« (1): RejZwierc 63 cf W przen.
»głupi a plugawy« (1): Tákże go [dziecię] też iuż będzie trzebá ſtrzec od głupich á od plugáwych chłopiąth/ od zbytniey cżeládzi RejZwierc 7.
»marny a plugawy« (2): Tá to Iezabel wnioſłá byłá márną á plugáwą chwałę do ludu wiernego Páńſkiego bogá Báálá pogáńſkiego RejAp 30; RejPos 321v. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»mierziony, plugawy« (1): Spurcissimus helluo praegustator libidinum, mierziony/ plugáwy piyánicá. Mącz 411a.
»nieczysty, plugawy« (1): Iuż tám [do miasta pańskiego] nic niecżyſtego/ nie plugáwego wniść áni ſie zátáić może. RejAp 184.
»plugawy a niepoczciwy« (1): Ma tęż być niemały ná to wzgląd mian/ aby ſię młodzieniáżkowie plugawym/ á niepoććiwym mowąm nieprzyzwycżayáli. KwiatKsiąż C3.
»nierządny i plugawy« (1): z odſtánim od złego/ ták nabożeńſtwá/ od ludźi wymyślonego/ [...] iáko też y od żywotá nierządnego/ y plugáwego: á przyſtániem ku dobremu/ wedle Bogá y Chriſtuſá. CzechEp 57.
»plugawy i nieumyty« (1): WujJud 204v cf W przen.
»niewyczosany a plugawy« (1): Piſſą ták że był obycżáyow bárzo nye wycoſánych [!] á plugáwych/ dzyeći á pothomſtwo ſwoye wyodł ná wſſeláką złość á nierządnosć GliczKsiąż E2.
»plugawy i obrzydły« (1): Abowiem to plugáwe Bogu y ludźiom pocżćiwym obrzydłe pijańſtwo/ nie tylko ſzkodźi duſzy/ ále też ſzkodźi ćiáłu y mieſzkowi. WerGośc 211.
»porysowany i plugawy« (1): NiemObr 65 cf W przen.
»plugawy i psotliwy« [szyk 1:1] (2): Paznochti [...] Okrągłe prawie gdy będą, vkazuią porobnika pſotliwego y plugawego. GlabGad P3v, L8v.
»plugawy i (a) smrodliwy« [szyk 1:1] (2): RejPos 251; Grzech niecżyſty przodkiem kłádzie/ pod ktorym bez wątpienia rozumie cudzołoſtwo/ y inſze ktore ſą dáleko ſmrodliwſze y plugáwſze. RejPosWstaw [1102].
»plugawy i (a) spros(t)ny« [szyk 2:1] (3): KromRozm I D4; RejZwierc 62v; piſzą/ iż ſię dla tego tylko národźił [bezbożny Serwetus Hiszpan]/ áby nie ſam był naſproſnieyſzy y naplugáwſzy Lutherus ReszPrz 79.
»plugawy i (a) szkarady« [szyk 1:1] (2): RejPosWstaw [412]; naprzod Machometani/ Tatarowie/ Egipcycy y Arabowie z inſzymi Krolámi Argawenſkimi/ námawiáli go/ áby ich wiárę y zakon od Machometá podány przyiął/ ktory Włodimirz wzgárdził/ iſz mu ſie zdał być plugáwy y ſzkárády. StryjKron 135.
»plugawy i szkodliwy« (1): [nienawiści Pan Bog karze] iákimi inſzymi nędzámi: ktore od domowych y od poſtronnych ludźi pochodzą: ábo plugáwą woyną y ſzkodliwą [bello taeterrimo et exitiabili]. ModrzBaz 138.
»plugawy a szpetny« (1): RejWiz 97 cf W przen.
»plugawy a zbrukany« (1): ále nam ty [perły] znácżą cżyſtość á przeyrzocżyſtość drog a bran Páńſkich/ ktore do ſiebie nic plugáwego á nic zbrukánego nigdy puśćić nie mogą. RejAp 184v.
»zbytni albo plugawy« (1): Y tzo wżdy mily Iezu w tobie bylo zbytniego albo plugawégo tzo by obrzazatz ſluſſalo? OpecŻyw 23.
»plugawy a złościwy (a. zły)« [szyk 1:1] (2): Ty tedy kſiążę Izráelſkie pługáwy á złośćiwy [Et tu prophane impie, dux Israel]/ ktorego dźień przyſzedł y cżas ku dokońcżeniu złośći. BibRadz Ez 21/25; Mącz 296c. [Ponadto w połączeniach szeregowych 2 r.]
»plugawy i zuchwały« (1): iż też niektorych przez Ewánielium ſyná ſwego [Pan Bóg]/ od niecżyſtośći/ y ſplugáwienia/ ták z ſtrony/ nabożeńſtwá záwiedźionego/ iáko y z ſtrony żywotá plugáwego/ y zuchwáłego/ odłęcżáć racży. NiemObr 12.
W charakterystycznych połączeniach: plugawa(-y, -e) bestyja [= grzeszna dusza], chwast, ciało, dom, gmach, gospodarz, jaskinia, kałuża tyraństwa, klatka, morze, naczynie, oczy, ręce, smalc, starość, ściana, wieża (7), więzienie, woda, zawady, ziele.
W połączeniach szeregowych (2): zakon nie ieſt dla ſpráwiedliwego poſthánowiony/ ále dla nieſpráwiedliwych/ y nie poddánych/ bezbożnych/ y grzeſſnych/ ſproſnie złoſliwych/ plugáwych Leop 1.Tim 1/9; RejWiz 3v.
W połączeniach szeregowych (2): Czytayże záſię iáko złą/ ſwowolną á plugáwą [żonę] piſmo też plugáwie przezywa. RejZwierc 33v, 33v.
W charakterystycznych połączeniach: plugawy(-a, -i, -e) cudzołożnik, człowiek, rzecz, sen (2), sodomitowie, sprawy, swawolnica, żona.
»plugawa myśl« [szyk 4:1] (5): [ofiara krzyżowa] Tłumi chciwośći y nieporządnośći: vśmiérza plugáwé myſli BiałKat 366v; [syn patryjarchy Ellela] iedney Chrześćiáńſkiey pániey/ do ſwey plugáwey myśli vżyć chćiał. SkarŻyw 457, 294, 390, 462.
»plugawa namiętność« (1): Kłádzie mu [chrzczonemu dziecku] záś Kápłan w vſtá ſol święconą/ oznáymuiąc to/ że ſie ono ma hámowáć zá pomocą y zá łáſką Bożą [...] od plugáwych á brzydkich namiętnośći ćieleſnych KarnNap B4.
»plugawe obcowanie« (1): ſpráwiedliwego Lothá vćiśnionego z nieſpráwiedliwośći y plugáwego obcowánia [luxuriosa conversatione] niezbożnikow wyſwobodźił. WujNT 2.Petri 2/7.
»plugawa pożądliwość (a. żądza)« (3): ći ktorzy mądroſcią obdárzeni ſą/ ći ſproſnym á plugáwym żądzam cieleſnym ſprzećiwić ſie/ [...] zwykli RejPosWstaw [413]v; SkarŻyw 462; WujNT 2.Petri 2/10.
»plugawa roskosz« (1): Niechay dla krotkiey y plugáwey roſkoſzy ćiáłá tego zgniłego/ nie iednam ſobie z Sodomcżykámi wiekuiſtych ogniow y mąk piekłá nieugáſzonego. LatHar 609.
»nieczysty i plugawy« (1): oto vććiwe małżeńſtwo y iáko Duch Swięty mowi/ łoże niepokálone zowie y názywa [Grzegorz papież]/ wyſtępkiem nietzyſthym/ y grzechem plugáwym. KrowObr 235.
»nierządny a plugawy« (1): Wyęcby lepyey koſtki álbo kárty gráć/ álbo pić áż oczy wylázą/ albo o nyerządnych á plugáwych rzeczach mowić? KromRozm I Nv.
»sprosny i (a) plugawy« (4): RejZwierc 68v; RejPosWstaw [413]v; Przecżytáſz w żywoćie S. Káthárzyny z Senny/ iáko máiąc długi cżas ſproſne y plugáwe myſli/ [...] ktore gdy nákoniec P. Iezus od niey oddalił: záwołáłá nań: á gdzieś był przez ten cżas oblubieńcże moy miły? SkarŻyw 294; WerKaz 285.
W połączeniach szeregowych (2): KuczbKat 320; Ani niecżyśći/ áni cudzołożnicy/ áni ſproſnie plugáwi/ áni płći ſwoiey nieprzyſtoynie vżywáiący Bożego kroleſtwá otrzymac mogą [Vulg Eph 5/5]. WerKaz 300 [przekład tego samego tekstu KuczbKat].
W charakterystycznych połączeniach: plugawi(-y) baszowie, bluźnierzowie, sakramentarze, Turczyn.
W porównaniu (1): Bo iáko iáſne á piękne złoto by też w naplugáwſzym worku leżáło/ tedy ono oney ſwey iáſnośći dla ſzpetnego worká nigdy ſtráćić nie może. Tákże y cżłowiekowi poććiwemu/ [...] Czo mu złego záſzkodzić może? RejZwierc 71v.
W przeciwstawieniu: »piękny ... naplugawszy« (1): RejZwierc 71v cf W porównaniu.
W charakterystycznych połączeniach: plugawa(-y, -e) glina, modlitwa, wieszczek, worek, zeszcie, żłób.
»marny a plugawy« (1): o owym [św. Janie] ſwiát ſpiewa/ wyſławia żywot y ſmierć iego/ á o tym [Herodzie] áni ſłycháć y o márnym á plugáwym zeſciu iego á zginieniu iego. RejPos 321v.
»naplugawszy i naniepożyteczniejszy« (1): á iáko źiemiá/ [...] ieſt naniżſza y nagrubſza/ ták téż w śrzodku będąc poſádzóná/ naplugáwſza y naniepożytecznieyſza być miáłá Oczko 1.
»nędzny i plugawy« (1): Ono leży w nędznym y plugáwym żłobie/ Syn miły y rowny, wiecżny Boże, tobie ArtKanc B20.
W połączeniu szeregowym (1): miedzy rzemięſły ręcżnymi/ ſą iedne gnuśne/ śiedzące/ wárſtátowe ábo rádniey mitrężące/ plugáwe/ ktore dla tego zową artes ſedentarias, et ſellularias, et mechanicas, et ſordidas, et quaeſtuarias. KlonFlis A2v.
plugawy w czym (1): W odzieniu nie byway ani barzo pyſznym ani barzo plugawym. BielŻyw 43.
W przeciwstawieniach: »plugawy ... pyszny, wydworny« (2): BielŻyw 43; Száty iey áni bjły wydwome/ áni teſz plugáwe SkarŻyw 581.
»nikczemny a plugawy« (1): O Szwedzie o Duńcżyku tám nie vmiem mowić/ [...] Lecż ſłyſzę też tám ludek nie bárzo ćwicżony/ Nikcżemny á plugáwy/ ſłycháć ná wſze ſtrony. RejZwierc 243.
W połączeniu szeregowym (1): wdowy y rozwiedzioney y plugáwey nierządnice [Viduam, et repudiatam et prophanam, meretricem]/ tych niepoymie/ lecż dziewicę zludu ſwego wezmie zá żonę BudBib Lev 21/14.
Synonimy: 1.a. brudny, brzydki, brzydliwy, marny, mierziony, nieczysty, obmierzły, ohydny, przykry, smrodliwy, straszliwy, szpetny, śmierdzący, żądny; b. brzydki, grzeszny, mierziony, nikczemny, obrzydliwy, przeklęty, sprosny, szkarady, wstydliwy, wzgardzony, zły; α. nieczysty, nierządny, sprosny; 2. błahy, drobny, lekki, lichy, mały, marny, nędzny, nieznaczny, płony, słaby.
Cf PLUGAWIEC, [PLUGAWOMOWNOŚĆ], PLUGAWOMOWNY, PRZYPLUGAWSZY, PRZYPLUGAWSZYM
MN