« Poprzednie hasło: POWOLNI | Następne hasło: POWOLNIUCHNY » |
POWOLNIE (12) av
Oba o jasne; e prawdopodobnie jasne (tak zwykle w -e av).
comp i [sup] (nå)powolni(e)j (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde także XVIII w.
- 1. Zgodnie z czyjąś wolą, posłusznie, pokornie (11)
- 2. Powoli, stopniowo (1)
powolnie komu (2): Woł który ſye przećiwi ma dwá rázy bit być/ iż by wyárzmie powolniey oraczowi mógł idź. March1 A3v; [ListyPol 1530/12]. Cf »sobie powolnie«.
[powolnie ku komu: atho coz krol gego myloſcz thvey myloſczy. dacz rozkazacz raczyl, aby tho vydal [...] athak ſzye vthym povolnye okazal kv ozobye thvey myloſczy. ListyPol 1533/46.]
W przeciwstawieniu: »jako chce ... powolnie« (1): nie mowi Pan Iezus: wierz we mnie/ chcę ábyś moim vcżniem był/ mocą to y śiłą ná tobie wymoc y wyſtráſzyć chcę. ábyś rozumiał/ iſz y w onym powołániu tákim/ miał wolną wolą/ á władnął ią iáko chćiał/ á nie powolnie/ [...] w Chryſtuſa vwierzył. SkarŻyw 81.
W charakterystycznych połączeniach: powolnie czołem bić, da(wa)ć się [komu] (2), iść w jarzmie, okazać się, służyć, stawić się, uwierzyć.
»powolnie i posłusznie«: My xyanſze myły Biſkupye nywczym ſyą nyeprzecziwymy, [...] owſchem wewſchitkym ſyą chczemy powolnye y paſluſchnye [!] zachowacz ListyPol 1534/82.]
Synonimy: 1. pokornie, posłusznie, uniżenie; 2. nierychło, niesporo, nieśpieszno, »po mału«.
LW