« Poprzednie hasło: [PRZEBYWACIEL] | Następne hasło: PRZEBYWAĆ » |
PRZEBYWACZ (1) sb m
e prawdopodobnie jasne (tak w prze-); -acz z tekstu nieoznaczającego pochyleń; [-acz-, -åcz-].
sg | pl | |
---|---|---|
N | przebywacz | przebywacz(e) |
G | przebywacza | przebywacz(o)w |
I | przebywaczmi |
[sg N przebywacz. ◊ G przebywacza.] ◊ pl [N przebywacz(e).] ◊ G przebywacz(o)w. ◊ [I przebywaczmi.]
Sł stp notuje, Cn, Linde brak.
[przebywacz czego: Rzekłem nie vźrzę páná bogá w źiemi żywiącich/ nie oglądam cżłowieká dáłey [!]/ y przebywácżá pokoiá [habitatorem quietis Vulg Is 38/11]. PsKrak 1532 k. 45.]
przebywacz gdzie: Thoć ieſt poſpolithe wypiſanie przebywacżow w Sarmatijey Aziyſkiey, ktore niżey z woſobliwoſci będzie wypiſano. MiechGlab 38.
»przebywacz piekielny«: Pan Wſzechmogący [...] powiedzieć roſkazał/ áby śćie ná tym przeſtáli ninie y nápotomne cżáſy/ iáko wam powiedzą iáwnie przed wſzemi przebywácżmi niebieſkimi/ źiemſkimi/ y piekielnymi. PostępekPrCzart 58v.
»przebywacz ziemski«: PostępekPrCzart 58v cf »przebywacz piekielny«.]
przebywacz czego: Rzekąc tobie dam źiemię Kánáán/ powrozek dźiedźictwá wáſzego. Kiedy byli wlicżbie máłey/ máło y przebywácżow iey [incolae eius Vulg]. PsKrak 1532 104/12.]
Synonimy: 1. mieszczanin, mieszkacz, mieszkaniec, obywacz, obywatel; 2. przybysz, przychodzień.
MN