[zaloguj się]
[pdf]

RZEGOTKA (1) sb f

e, o oraz a prawdopodobnie jasne (tak w rzegotać oraz -ka).

Fleksja
sg pl
N rzegotka rzegotki
G rzegotek

[sg N rzegotka.] ◊ pl N rzegotki. ◊ [G rzegotek.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

1. Rodzaj drewnianego instrumentu z rączką zwieńczoną (najczęściej) kulą, zawierającą drobny materiał (piasek, ziarna), wydający dźwięk przy potrząsaniu, grzechotka:
Szereg: »rzegotki, ([i]) klekotki«: Sistrum – Rżegotki, klekotki vnas. Calep 985a; [[w Wielki Piątek] Nic nie ſłycháć/ okrom niewdzięcżnego głoſu rzegotek y klekotek WujPos 1575 480 (Linde)].
2. [Nierządnica, prostytutka: curva, rzegothka multum loquens, Swyecotka ReuchlinBartBydg i8.]

Synonimy: 1. klekotka; 2. cudzołożnica, fryjerka, gamratka, kurwa, małpa, mercha, nałożnica, przyłożnica, sprosnica, wszetecznica.

Cf GRZECHOTKA

ECB